Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

10232-2005 ΜΠρΘΕΣΣΑΛ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΠΑΜΠΑΛΙΔΗΣ.

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΑΠΟΦΑΣΗ 10235/2005
(Αριθµός κατάθεσης α' αγωγής 11013/2004)
(Αριθµός κατάθεσης β' αγωγής 23969/2004)
Το ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Κυριάκο Μπαµπαλίδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριµελούς Συµβουλίου του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Αλεξάνδρα Τσουκαλά.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριο του, στις 8 Δεκεμβρίου 2004, για να δικάσει την αγωγή µε αριθμό καταθέσεως 11013/1.4.2004 και µε αντικείμενο ανάθεση γονικής μέριμνας και διατροφή ανηλίκων τέκνων, άλλως ρύθμιση δικαιώματος επικοινωνίας γονέα µε το 'ανήλικο τέκνο του και την αγωγή µε αριθμό καταθέσεως 23969/14.7.2004 και µε αντικείμενο ανάθεση γονικής μέριμνας και διατροφή ανηλίκων τέκνων, άλλως ρύθμιση δικαιώματος επικοινωνίας γονέα µε το ανήλικο τέκνο του, μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ - ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΜΗΤΕΡΑΣ], του ΧΧΧΧΧΧΧΧ, συζ. [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΤΕΡΑ], κατοίκου ΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧ, για τον εαυτό της ατομικά και (για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], που παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτας Σπεντζάρη (ΑΜ 3323), η οποία κατέθεσε προτάσεις.·
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ - ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΤΕΡΑ] του ΧΧΧΧΧΧΧΧ, κατοίκου ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, για τον εαυτό του ατομικά και ως ασκών τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], που παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου του δικηγόρου Τριανταφυλλιάς Βλαχοπούλου (ΑΜ 7492), η οποία κατέθεσε προτάσεις.
ΚΑΤΑ τη συζήτηση των υποθέσεων οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 23.3.2004 και µε αριθμό καταθέσεως 11013/1.4.2004 αγωγή της [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΜΗΤΕΡΑΣ], κατά του εν διαστάσει συζύγου της [ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΕΡΑ] για ανάθεση σ' αυτήν της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων τους [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και διατροφής τους, άλλως ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας της µε τη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και η από 8.7.2004 και µε αριθμό καταθέσεως 23969/14.7.2004 αντίθετη αγωγή του [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΤΕΡΑ], κατά της άνω συζύγου του για ανάθεση σ' αυτόν της γονικής μέριμνας των άνω ανηλίκων τέκνων τους και επικουρικά ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του µε την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν, δεδομένου ότι είναι συναφείς μεταξύ τους, αφορούν τους ίδιους διαδίκους και αναφέρονται στο ίδιο ιστορικό γεγονός, εφόσον εισάγονται µε την ίδια διαδικασία και µε τη συνεκδίκασή τους αφενός µεν διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης, αφετέρου δε επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246 του ΚΠολΔ).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1514 ΑΚ συνάγεται ότι η γονική μέριμνα, η οποία περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, ασκείται από τους γονείς του. Είναι δε έννοια ευρύτερη της επιμέλειας, η οποία (επιμέλεια) περιλαμβάνει την ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του. Στην περίπτωση όµως διαζυγίου, ακύρωσης του γάµου ή διακοπής της συζυγικής συµβίωσης όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος και δηµιουργείται χωριστή εγκατάσταση καθενός από τους γονείς, ανακύπτει θέµα διαµονής των ανηλίκων τέκνων πλησίον του πατέρα ή της µητέρας και η ρύθµιση της γονικής µέριµνας γίνεται αηό το δικαστήριο. Στο άρθρο 1511 ΑΚ ορίζεται ως κατευθυντήρια γραµµή για την άσκηση της γονικής µέριµνας, στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και προσφυγής τους στο δικαστήριο, το συµφέρον των τέκνων, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε µία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Όπως προκύπτει από τις παραπάνω διατάξεις, πυρήνας για τον προσδιορισµό της ασκήσεως της γονικής µέριµνας του ανηλίκου είναι το αληθινό συµφέρον του τέκνου. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νοµικής έννοιας δεν παρέχονται από το νοµοθέτη εκ των προτέρων σταθερά προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόµενο στο δικαστή καθήκον µε τη διάταξη του άρθρου 1511 εδ. β' ΑΚ να µην κάνει διακρίσεις. Στη δικαστική συνεπώς κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε, αφού ληφθούν υπόψη όλες οι σχέσεις και περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθµιση τέτοια που να εξυπηρετεί καλύτερα το συµφέρον του τέκνου. Κρίσιµα προς τούτο στοιχεία είναι, µεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και περίθαλψης του - τέκνου. Για το σκοπό τούτο εξετάζονται και σταθµίζονται µεταξύ τους οι σχέσεις και των δύο γονέων, λαµβάνεται υπόψη η προσωπικότητα, η παιδαγωγική καταλληλότητα κάθε γονέα, συνεκτιµώνται δε και οι συνθήκες κατοικίας και η οικονοµική τους κατάσταση (βλ. ΑΠ 1728/1999 ΕλΔνη 41.973, ΑΠ 834/1996 ΕλΔνη 38.791, ΑΠ 948/1990 ΕλΔνη 32.988, ΕφΑθ. 1559/2000 ΕλΔνη 41.1378, ΕφΑθ. 4815/1993 ΕλΔνη 35.440, ΕφΑθ. 587011993 ΕλΔνη 36.1583). Επίσης η βούληση του ανηλίκου, ανάλογα µε την ωριµότητα του πρέπει να ζητείται και να συνεκτιµάται (άρθρο 1511 παρ. 3 ΑΚ). Η βούληση του ανηλίκου βέβαια επηρεάζεται από το δεσµό του προς έναν από τους γονείς του, αλλά νοείται ότι ο ιδιαίτερος αυτός δεσµός του έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα, ως ψυχική στάση, η οποία είναι προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου, του έχοντος πάντως στοιχειώδη ικανότητα διακρίσεως (βλ. ΕφΑθ. 5870/1993 οπ). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 του ΑΚ, όπως τώρα ισχύουν, προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει µεταξύ τους γάµος και συµβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συµβίωση, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη µε τις δυνάµεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόµη και εάν τούτο έχει περιουσία, της οποίας όµως τα εισοδήµατα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήµατά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το µέτρο της διατροφής προσδιορίζεται µε βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαµβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριµένοι όροι διαβιώσεως, που ποικίλουν ανάλογα µε την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτηρήσεως και εκπαιδεύσεως και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασµό µε την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου (βλ. ΑΠ 823/2000 ΕλΔνη 41.1597). Στην προκειµένη περίπτωση µε την πρώτη κρινοµένη αγωγή η ενάγουσα, αφού ιστορεί ότι µε τον εναγόµενο τέλεσε νόµιµο γάµο την 13.4.1991, από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 12 ετών και την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 7 ετών και ότι στις αρχές Ιανουαρίου του έτους 2004 διασπάσθηκε οριστικά η έγγαµη συµβίωσή τους, ζητά να ανατεθεί σ' αυτήν η αποκλειστική άσκηση της γονικής µέριµνας των άνω ανηλίκων τέκνων τους, από τα οποία η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] διαµένει µε τον εναγόµενο πατέρα της και η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] µε την ίδια, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συµφέρον τους, ενώ περαιτέρω ζητά, για λογαριασµό των ανηλίκων, να υποχρεωθεί ο εναγόµενος πατέρας τους, µε απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να συνεισφέρει για τη διατροφή τους, ως στερουµένων ιδίων πόρων ζωής, το ποσό των 400 ευρώ κατά µήνα για κάθε ανήλικο τέκνο, προκαταβολικά και για διάστηµα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής για την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και από την έκδοση της απόφασης για τη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση πληρωµής κάθε δόσεως και µέχρι την πλήρη εξόφληση. Επικουρικά ζητά να ρυθµιστεί το δικαίωµα επικοινωνίας της µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], κατά τον λεπτοµερώς διαλαµβανόµενο στην αγωγή της τρόπο. Μ' αυτό το περιεχόµενο η ένδικη αγωγή, για το καταψηφιστικό σκέλος της οποίας καταβλήθηκε το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήµου µε τις ανάλογες, υπέρ ΤΝ και ΤΑΧΔΙΚ, επιβαρύνσεις (βλ. τα υπ' αριθµ. 199563, 199564 και 199565 αγωγόσηµα σειράς Α' και τα επ' αυτών επικολληµένα ένσηµα του ΤΝ), αρµοδίως φέρεται ενώπιον αυτού του δικαστηρίου κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1-3 και 672 έως 676 του ΚΠολΔ (άρθρο 681 Β' του ΚΠολΔ), κατά την οποία εφαρµόζονται, κατά την υπό του Δικαστηρίου εξέταση του περί την γονική µέριµνα των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων αγωγικού ζητήµατος, και τα άρθρα 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3 του ιδίου Κώδικα (άρθρα 681 Β' παρ. 1 και 681 Γ παρ. 1 του ΚΠολΔ) και είναι νόµιµη, στηριζοµένη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1485, 1486, 1489 παρ. 2, 1493, 1496, 1498,1510,15.11,1513,1514,1518,1520,340,341 παρ. 1,345 εδ. α' του ΑΚ και 176, 907, 908 παρ. 1 και 910 αριθ. 4 του ΚΠολΔ. Κατόπιν αυτών πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν, αφού συνοµολογείται η συµµόρφωσή του εναγόµενου µε την επιταγή του Δικαστηρίου για την. πληρωµή, προκαταβολικώς, των προς διεξαγωγή της δίκης εξόδων (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Με τη δεύτερη κρινόµενη αγωγή ο ενάγων, αφού ιστορεί κι αυτός ότι µε την εναγόµενη τέλεσε νόµιµο γάµο την 13.4.1991, από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 12 ετών και την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 7 ετών και ότι στις αρχές Ιανουαρίου του έτους 2004 διασπάσθηκε οριστικά η έγγαµη συµβίωσή τους, ζητά να ανατεθεί σ' αυτόν η αποκλειστική άσκηση της γονικής µέριµνας των άνω ανηλίκων τέκνων τους, από τα οποία η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] διαµένει µε την εναγόµενη µητέρα της και η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] µε τον ίδιο, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συµφέρον τους, ενώ περαιτέρω ζητά, για λογαριασµό των ανηλίκων, να υποχρεωθεί ο εναγόµενος πατέρας τους, µε απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να συνεισφέρει για τη διατροφή τους, ως στερουµένων ιδίων πόρων ζωής, το ποσό των 100 ευρώ κατά µήνα για κάθε ανήλικο τέκνο, προκαταβολικά και για διάστηµα δύο 'ετών από την επίδοση της αγωγής για τη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και από την έκδοση της απόφασης για την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση πληρωµής κάθε δόσεως και µέχρι την πλήρη εξόφληση. Επικουρικά ζητά να ρυθµιστεί το δικαίωµα επικοινωνίας του µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], κατά τον λεπτοµερώς διαλαµβανόµενο στην αγωγή του τρόπο. Μ' αυτό το περιεχόµενο η ένδικη αγωγή, για το καταψηφιστικό σκέλος της οποίας καταβλήθηκε το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήµου µε τις ανάλογες, υπέρ ΤΝ και ΤΑΧΔΙΚ, επιβαρύνσεις (βλ. τα υπ' αριθµ. 195766 αγωγόσηµο σειράς Α' και τα επ' αυτού επικολληµένα ένσηµα του ΤΝ), αρµοδίως φέρεται ενώπιον αυτού του δικαστηρίου κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1-3 και 672 έως 676 του ΚΠολΔ (άρθρο 681 Β' του ΚΠολΔ), κατά την οποία εφαρµόζονται, κατά την υπό του Δικαστηρίου εξέταση του περί την γονική µέριµνα των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων αγωγικού ζητήµατος, και τα άρθρα 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3 του ιδίου Κώδικα (άρθρα 681 Β' παρ. 1 και 681Γ παρ. 1 του ΚΠολΔ) και είναι νόµιµη, στηριζοµένη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1485, 1486, 1489 παρ. 2, 1493, 1496, 1498, 151 Ο, 1511, 1513, 1514,1518,1520,340,341 παρ. 1,345 εδ. α' του ΑΚ και 176, 907, 908 παρ. 1 και 91 Ο αριθ. 4 του ΚΠολΔ. Κατόπιν αυτών πρέπει να εξετασθεί και αυτή περαιτέρω κατ' ουσίαν, αφού συνοµολογείται η συµµόρφωσή του εναγόµενου µε την επιταγή του Δικαστηρίου για την πληρωµή, προκαταβολικώς, των προς διεξαγωγή της δίκης εξόδων (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Από τις καταθέσεις των µαρτύρων των διαδίκων που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, όλα τα επικαλούµενα και νόµιµα προσκοµιζόµενα από τους διαδίκους έγγραφα και την υπ' αριθ. 5078/2004 ένορκη ενώπιον του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης βεβαίωση δύο µαρτύρων της ενάγουσας-εναγόµενης, που ελήφθησαν νόµιµα µετά προηγούµενη κλήτευση προ 24 ωρών του εναγόµενου-ενάγοντος, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι τέλεσαν νόµιµο γάµο, στο ΧΧΧΧΧΧΧΧ Γερµανίας, την 13.4.1991. Από το γάµο αυτό απέκτησαν δύο τέκνα, την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 12 ετών και την [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήµερα 7 ετών. Στη Γερµανία παρέµειναν έως το έτος 1994, οπότε επέστρεψαν οριστικά στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Καβάλα και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα χρόνια εργάζονταν µόνο ο εναγόµενος­ -ενάγων, ως οδηγός ιδιόκτητου ΔΧΕ αυτοκινήτου (Ταξί), ενώ η ενάγουσα-εναγόµενη ασχολούνταν αποκλειστικά µε τη φροντίδα του οίκου τους και την ανατροφή των τέκνων τους. Από το έτος 2000 άρχισε να εργάζεται και η ενάγουσα-εναγόµενη, αρχικά σε διάφορα καταστήµατα και στη συνέχεια σε µεσιτικό γραφείο. Με το υπ' αριθ. ΧΧΧΧΧΧΧ/19.2.2001 συµβόλαιο της συµβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Δήµητρας Τσατσαρέλη-Θεοδώρου, που µεταγράφηκε νόµιµα, απέκτησαν οι διάδικοι την κυριότητα, κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ο καθένας, ενός διαµερίσµατος, εµβαδού 86,54 τµ, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο πολυόροφης οικοδοµής κειµένης στην Περαία Θεσσαλονίκης, επί της οδού ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ. Για την αγορά αυτή έλαβαν δάνειο 22.000.000 δρχ από την Eurobank. Η έγγαµη συµβίωσή των διαδίκων δεν εξελίχθη οµαλά και διασπάστηκε οριστικά, στις αρχές Ιανουαρίου του έτους 2004, µε την αποχώρηση του εναγόµενου-ενάγοντος από τη συζυγική οικία. Από τα τέκνα των διαδίκων η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] επέλεξε να ακολουθήσει τον πατέρα της, µε τη σύµφωνη γνώµη και της µητέρας της. Αρχικά ο εναγόµενος-ενάγων εγκαταστάθηκε για λίγο διάστηµα στην οικία της αδελφής του και ακολούθως προέβη στην µίσθωση άλλης κατοικίας στην Περαία Θεσσαλονίκης, επί της οδού ΧΧΧΧΧΧΧΧ, στην οποία και διαµένει µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και την αδερφή του. Η ενάγουσα παρέµεινε αρχικά στη συζυγική οικία µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], στη συνέχεια όµως µίσθωσε άλλο διαµέρισµα στην Περαία Θεσσαλονίκης, επί της οδού ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, στο οποίο διαµένει έκτοτε µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]. Όσον αφορά τη συζυγική οικία, οι διάδικοι προέβησαν στην πώληση της µε το υπ' αριθ. ΧΧΧΧΧΧ/24.6.2004 συµβόλαιο της συµβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Σοφίας Μουρατίδου, που µεταγράφηκε νόµιµα, αντί τιµήµατος 46.400 ευρώ, µε το οποίο προέβησαν στην εξόφληση του στεγαστικού δανείου που είχαν λάβει από την άνω τράπεζα. Ακολούθως η ενάγουσα-εναγόµενη µε την από 23.4.2004 αγωγή της ζήτησε να ανατεθεί σ' αυτήν αποκλειστικά η γονική µέριµνα και των δύο ανηλίκων τέκνων της, ενώ στη συνέχεια και ο εναγόµενος-ενάγων µε την από 8.7.2004 αντίθετη αγωγή του ζήτησε να ανατεθεί σ' αυτήν αποκλειστικά η γονική µέριµνα και των δύο ανηλίκων τέκνων του. Είναι γεγονός ότι και οι δύο γονείς των ανηλίκων τέκνων αγαπούν πολύ τα τέκνα τους και επιθυµούν να βρίσκονται συνεχώς µαζί τους. Πρέπει όµως να παρατηρηθεί κατ' αρχήν ότι από τη διάσπαση της έγγαµης συµβίωσης των διαδίκων, δηλαδή για διάστηµα πολλών µηνών, η µεν ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] διαµένει µε τον πατέρα της, η δε [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] µε τη µητέρα της και έχουν ήδη εγκλιµατισθεί η κάθε ανήλικη σε διαφορετικό περιβάλλον. Η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] είναι µαθήτρια της Α’ τάξεως του Γυµνασίου, ενώ η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] του Δηµοτικού. Η ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] λόγω της µικρής της ηλικίας έχει απόλυτη ανάγκη των µητρικών περιποιήσεων και της στοργής, θαλπωρής και αγάπης που παρέχονται από την ενάγουσα µητέρα της, στην οποία κει έχει προσκολληθεί. Η τελευταία είναι φιλόστοργη, άξια και ικανή να αναθρέψει και να διαπαιδαγωγήσει συνετά το τέκνο της και να συµβάλλει θετικά στην περαιτέρω οµαλή ψυχοσωµατική του ανάπτυξη. Βέβαια και ο εναγόµενος αγαπά το άνω τέκνο του, πλην όµως δεν είναι σε θέση να ασχοληθεί µΙ αυτό όπως η µητέρα του και κυρίως να αναπληρώσει την τόσο απαραίτητη γι' αυτό µητρική στοργή και αφοσίωση. Αντίθετα η ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] έχει αποµακρυνθεί από τη µητέρα της και έχει αναπτύξει ιδιαίτερο ψυχικό δεσµό µε τον πατέρα της, µε τον οποίο διαµένει µέχρι σήµερα και επιθυµεί να συνεχίσει να διαµένει. Παρότι λοιπόν η ενάγουσα­εναγόµενη τρέφει απεριόριστη αγάπη και για την µεγάλη κόρη της, δεν µπόρεσε να δηµιουργήσει έναν στέρεο δεσµό µεταξύ τους, µε αποτέλεσµα να προσκολληθεί αυτή στον πατέρα της και να δηµιουργηθεί µεταξύ τους ένας πολύ ισχυρός δεσµός. Αυτός είναι υπεύθυνος και στοργικό; πατέρας, ασχολείται συνεχώς µε τη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], βοηθούµενος και από την αδελφή του που µένει µαζί τους, και έχει δηµιουργήσει ένα ήρεµο περιβάλλον, από το οποίο δεν επιθυµεί να αποµακρυνθεί η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]. Πράγµατι αυτή, όπως διαπίστωσε από την προσωπική επαφή µαζί της ο Δικαστή; που δίκασε την υπόθεση, είναι εντελώς αρνητική στην προοπτική της επιστροφής της στην οικία της µητέρας της και αντιδρά έντονα στη σκέψη της αναθέσεως της γονικής της µέριµνας στη µητέρα της, αποδίδοντας εµµέσως πλην σαφώς σ' αυτήν το χωρισµό των γονέων της και δείχνοντας ότι έχει πληγωθεί υπέρµετρα από την απόφαση της µητέρας της για διάσπαση της έγγαµης συµβίωσής της µε τον πατέρα της, απόφαση που θεωρεί ότι δεν έχει αιτιολογηθεί επαρκώς από τη µητέρα της. Ευθέως δήλωσε ότι δεν θα φύγει από τον πατέρα της. Η βούλησή της αυτή δεν προέκυψε ότι είναι προϊόν πειθαναγκασµού ή υπέρµετρης επιείκειας του πατέρα της ή αλόγιστης παροχής υλικών αγαθών, προκειµένου να προσκολληθεί σ' αυτόν και πολύ περισσότερο διαταραγµένης προσωπικότητάς της, ώστε να είναι αναγκαία η διενέργεια σχετικής πραγµατογνωµοσύνης. Η επίδοσή της στο σχολείο είναι πολύ καλή µέχρι τώρα, όπως ήταν και στην τελευταία τάξη του Δηµοτικού, οπότε διέµενε µε τον πατέρα της, πράγµα που σηµαίνει ότι ο πατέρας της δεν είναι αδιάφορος για τις σχολικές επιδόσεις της. Ενδεικτικά η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] τελείωσε το Δηµοτικό µε άριστα, ενώ και οι βαθµοί της στα µαθήµατα της Α' Γυµνασίου κυµαίνονται από 17 µέχρι και 20. Παράλληλα παρακολουθεί και µαθήµατα αγγλικών σε ιδιωτικό κέντρο ξένων γλωσσών. Βέβαια κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά παρουσίασε µια καµπή στην απόδοσή της, πλην όµως, όπως αναφέρει και η υπεύθυνη του άνω κέντρου στην προσκοµιζόµενη βεβαίωσή της, η καµπή αυτή είναι παροδική και πρέπει να αποδοθεί στη δυσκολία της τάξης που παρακολουθεί και την εφηβεία της. Ακόµη η [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] είναι αθλήτρια του Αθλητικού Οµίλου ΧΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, συµµετέχει στις προπονήσεις και τους αγώνες των Πανκορασίδων µε εξαιρετικές επιδόσεις και για το λόγο αυτό συµµετέχει και στην οµάδα των κορασίδων. Με τα παραπάνω υπάρχοντα κατά τη χρονική αυτή συγκυρία δεδοµένα, το καλώς εννοούµενο συµφέρον των ανηλίκων, το οποίο το δικαστήριο πρέπει να έχει ως οδηγό, υπαγορεύει να ανατεθεί η αποκλειστική άσκηση της γονικής µητέρας της ανήλικης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] στην ενάγουσα µητέρα της και η αποκλειστική άσκηση της γονικής µητέρας της ανήλικης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] στον ενάγοντα πατέρα της. Κατ' ακολουθίαν όλων αυτών, το αντίστοιχο, το αναφερόµενο στην άσκηση της γονικής µέριµνας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων ένδικο ζήτηµα πρέπει να ρυθµισθεί κατά τον αµέσως ανωτέρω οριζόµενο τρόπο, δεκτής γενοµένης εν µέρει και ως ουσία βασίµου ως προς το ζήτηµα αυτό τόσο της πρώτης αγωγής όσο και της δεύτερης αγωγής. Περαιτέρω και καθόσον αφορά το επικουρικό αίτηµα της ενάγουσας­εναγόµενης για τη ρύθµιση του δικαιώµατος επικοινωνίας της µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], η γονική µέριµνα της οποίας ανατίθεται στον πατέρα της, το δικαστήριο κρίνει ότι η επικοινωνία της µε το άνω ανήλικο τέκνο της πρέπει να γίνεται κατά τις παρακάτω αναφερόµενες ηµέρες και ώρες και συγκεκριµένα: 1) κάθε Τετάρτη από ώρα 17.00 έως και 20.30. 2) κάθε δεύτερο και τέταρτο Σαββατοκύριακο του µήνα από ώρα 19.00 της Παρασκευής µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής. 3) κατά τίς εορτές των Χριστουγέννων από ώρα 12.00 της 23ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 30ης Δεκεμβρίου για τα έτη µε περιττό αριθµό και από ώρα 12.00 της 31ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 6ης ίανουαρίου για τα έτη µε άρτιο αριθµό, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα από ώρα 12.00 της Μεγάλης Δευτέρας µέχρι ώρα 18.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου για τα έτη µε περιττό αριθµό και από ώρα 12.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής του Θωµά για τα έτη µε άρτιο αριθµό και 5) ένα µήνα κατά τις θερινές διακοπές και δη από 1ης µέχρι 30ης lουλίου. Η επικοινωνία αυτή ανταποκρίνεται και στο συµφέρον της ανήλίκης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]ς, αφού έτσι διατηρείται ο µεταξύ αυτής και της µητέρας της φυσικός δεσµός και παρέχεται στην τελευταία η δυνατότητα ενηµέρωσης για τη διαβίωση και ανάπτυξή της, δεν δηµιουργείται δε από αυτήν κίνδυνος για την ψυχική της ηρεµία και την ανατροφή της, ενώ ταυτόχρονα θα διατηρείται και ο µεταξύ των δύο ανηλίκων φυσικός δεσµός. Η ενάγουσα-εναγόµενη θα παραλαµβάνει το ως άνω ανήλικο από την κατοικία του εναγόµενου-ενάγοντος και θα το επιστρέφει η ίδια προσωπικά στο ίδιο µέρος. Εξάλλου καθόσον αφορά το συναφές επικουρικό αίτηµα του εναγόµενου-ενάγοντος για τη ρύθµιση του δικαιώµατος επικοινωνίας του µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], η γονική µέριµνα της οποίας ανατίθεται στη µητέρα της, το δικαστήριο κρίνει ότι η επικοινωνία του µε το άνω ανήλικο τέκνο του πρέπει να γίνεται κατά τις παρακάτω αναφερόµενες ηµέρες και ώρες και συγκεκριµένα: 1) κάθε Πέµπτη από ώρα 17.00 έως και 20.30.2) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο του µήνα από ώρα 19.00 της Παρασκευής µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής. 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων από ώρα 12.00 της 23ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 30ης Δεκεμβρίου για τα έτη µε άρτιο αριθµό και από ώρα 12.00 της 31ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 6ης Ιανουαρίου για τα έτη µε περιττό αριθµό, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα από ώρα 12.00 της Μεγάλης Δευτέρας µέχρι ώρα 18.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου για τα έτη µε άρτιο αριθµό και από ώρα 12.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής του Θωµά για τα έτη µε περιττό αριθµό και 5) ένα µήνα κατά τις θερινές διακοπές και δη από 1ης µέχρι 30ης Αυγούστου. Η επικοινωνία αυτή ανταποκρίνεται και στο συµφέρον της ανήλίκης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], αφού έτσι διατηρείται ο µεταξύ αυτής και του πατέρα της φυσικός δεσµός και παρέχεται στον τελευταίο η δυνατότητα ενηµέρωσης για τη διαβίωση και ανάπτυξή της, δεν δηµιουργείται δε από αυτήν κίνδυνος για την ψυχική της ηρεµία και την ανατροφή της, ενώ ταυτόχρονα θα διατηρείται και ο µεταξύ των δύο ανηλίκων φυσικός δεσµός. Ο εναγόµενος-ενάγων θα παραλαµβάνει το ως άνω ανήλικο από την κατοικία της ενάγουσας­εναγόµενης και θα το επιστρέφει ο ίδιος προσωπικά στο ίδιο µέρος. Κατόπιν αυτών πρέπει να γίνουν δεκτές κατά το επικουρικό αυτό αίτηµα και οι δύο αγωγές και ως ουσία βάσιµες και να ρυθµιστεί το δικαίωµα επικοινωνίας κάθε διαδίκου µε το ανήλικο τέκνο του οποίου η γονική µέριµνα ανατίθεται στο άλλο γονέα κατά τον προαναφερθέντα τρόπο. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία και ως προς το αίτηµα διατροφής των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, αποδείχθηκε ότι η ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] είναι µαθήτρια του Γυµνασίου. Παράλληλα παρακολουθεί και µαθήµατα αγγλικών σε ίδιωτικό κέντρο ι. Αναστασίου, αντί ετησίων διδάκτρων 330 ευρώ. Επίσης συµµετέχει και στο τµήµα βόλλεϋ του άνω συλλόγου, αντί δαπάνης 15 ευρώ µηνιαίως. Η ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] είναι µαθήτρια του Δηµοτικού και επί του παρόντος δεν παρακολουθεί µαθήµατα ξένων γλωσσών ούτε έχει άλλες δραστηριότητες. Δαπανά όµως η µητέρα της ποσό 100 ευρώ το µήνα που καταβάλει σε κοπέλα για τη φύλαξη της τις ώρες που η ανήλικη γυρίζει από το σχολείο και η µητέρα της είναι ακόµη στην εργασία της. Οι λοιπές δαπάνες συντηρήσεως των ανηλίκων, δηλαδή τροφής, ενδύσεως, ψυχαγωγίας, σχολικών ειδών και παραθερισµού είναι οι συνήθεις των συνοµηλίκων τους, της αυτής, από απόψεως οικονοµικών δυνατοτήτων των γονέων τους, καταστάσεως. Δεν µπορούν όµως τα τέκνα των διαδίκων να εξασφαλίσουν µόνα τους τη διατροφή τους, διότι στερούνται οποιασδήποτε περιουσίας και εισοδηµάτων. Εποµένως έχουν δικαίωµα διατροφής σε χρήµα έναντι των γονέων τους, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα µε τις οικονοµικές τους δυνάµεις (άρθρα 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 ΑΚ) για το επίδικο χρονικό διάστηµα. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ο εναγόµενος­ενάγων πατέρας των ανηλίκων απασχολείται ως οδηγός ιδιόκτητου ταξί και από την εκµετάλλευση του κερδίζει το µήνα τουλάχιστον 2.000 ευρώ, λαµβανοµένου υπόψη ότι το έτος 2001 Ο ίδιος δήλωνε ετήσιο εισόδηµα 5.506.000 δρχ, δηλαδή 1.346 ευρώ το µήνα. Δεν αποδείχθηκε ότι απασχολείται επιπλέον και σε µεσιτικό γραφείο, κερδίζοντας 1.000 ευρώ το µήνα. Έχει στην κυριότητα του και ένα ΙΧΕ αυτοκίνητο, το οποίο χρησιµοποιεί για την κάλυψη των αναγκών µετακινήσεως του. Δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήµατα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, δεν επιβαρύνεται όµως και µε την υποχρέωση διατροφής άλλου τρίτου προσώπου, πλην των ανηλίκων τέκνων του. Διαµένει σε µισθωµένη οικία µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και την αδελφή του, η οποία συµµετέχει στις σχετικές δαπάνες. Εξάλλου αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα-εναγόµενη εργάζεται ως υπάλληλος σε µεσιτικό γραφείο και οι καθαρές µηνιαίες αποδοχές της, συµπεριλαµβανοµένων των δώρων εορτών και επιδόµατος αδείας. ανέρχονται στο ποσό των 500 ευρώ περίπου. Δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήµατα από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Διαµένει µε το ανήλικο τέκνο της σε µισθωµένη οικία, καταβάλλοντας µηνιαίο µίσθωµα 340 ευρώ. Επίσης αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα κατά τις ώρες που δεν εργάζεται επιµελείται αυτοπροσώπως την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και παρέχει σ' αυτήν κάθε είδους προσωπικές υπηρεσίες (εξυπηρέτηση, φροντίδα κλπ ... ) που κατά τα διδάγµατα της, κοινής πείρας συνδέονται µε τη συνοίκηση και είναι αποτιµητές σε χρήµα, το ίδιο δε πράττει και ο εναγόµενος-ενάγων µε την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]. Από τα παραπάνω αποδειχθέντα πραγµατικά περιστατικά προκύπτει ότι, ενόψει των συνθηκών της ζωής των ανηλίκων, όπως αυτές προσδιορίζονται όχι µόνο από την ηλικία τους, αλλά και από τις δυνάµεις των γονέων τους, όπως αυτές προαναφέρθηκαν, η απαιτούµενη, ανάλογη µε τις συνθήκες αυτές διατροφή τους κατά την επίδικη διετία ανέρχεται στο ποσό των 340 ευρώ, κατά µήνα για κάθε ανήλικο τέκνο. Στο άνω ποσό συνυπολογίζεται και η παροχή προσωπικής εργασίας και φροντίδας των γονέων τους για την ανατροφή τους, καθώς και η αποτίµηση των συναφών µε τη συνοίκηση δαπανών, δηλαδή θέρµανσης, ηλεκτροφωτισµού, ύδρευσης, κοινοχρήστων και όλων εν γένει των δαπανών που απαιτούνται για τη συντήρηση και λειτουργία της οικίας στην οποία διαµένουν. Για τον προσδιορισµό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς, δοθέντος ότι µε την πρώτη αγωγή διώκεται η συνεισφορά του εναγόµενου στη διατροφή της ανήλικης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]ς, που διαµένει µε τη µητέρα της στην οποία και ανατίθεται η γονική της µέριµνα και ενόψει τούτου ο εναγόµενος πατέρας της έχει υποχρέωση να καταβάλει µόνο τη συµµετοχή του, ανάλογα µε τις δυνάµεις του, στη διατροφή του τέκνου του, ενώ και µε τη δεύτερη αγωγή διώκεται η συνεισφορά της εναγόµενης στη διατροφή της ανήλικης [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], που διαµένει µε τον πατέρα της στον οποίο και ανατίθεται η γονική της µέριµνα και ενόψει τούτου η εναγόµενη µητέρα της έχει υποχρέωση να καταβάλει µόνο τη συµµετοχή της, ανάλογα µε τις δυνάµεις της, στη διατροφή του τέκνου της, πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονοµικής δυνατότητας κάθε γονέα στο σύνολο των εισοδηµάτων τους. Κατά την κρίση του δικαστηρίου από την εκτίµηση και τη σύγκριση των δυνάµεων των υπόχρεων προς διατροφή γονέων του ανηλίκου, καθόσον αφορά την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] βαρύνει τον εναγόµενο πατέρα της µέρος της απαιτούµενης συνολικής δαπάνης διατροφής της και δη το ποσό των 260 ευρώ. Με το υπόλοιπο µέρος, στο οποίο περιλαµβάνεται και η αποτίµηση των προσωπικών και λοιπών υπηρεσιών που προσφέρει στο ανήλικο η µητέρα του, βαρύνεται η τελευταία. Καθόσον αφορά εξάλλου την ανήλικη [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] βαρύνει την εναγόµενη µητέρα της µέρος της απαιτούµενης συνολικής δαπάνης διατροφής της και δη το ποσό των 80 ευρώ. Με το υπόλοιπο µέρος, στο οποίο περιλαµβάνεται και η αποτίµηση των προσωπικών και λοιπών υπηρεσιών που προσφέρει στην άνω ανήλικη ο πατέρας της, βαρύνεται ο τελευταίος.
Μετά τις σκέψεις αυτές, πρέπει η πρώτη ένδικη αγωγή να γίνει εν µέρει δεκτή και ως ουσία βάσιµη, να ανατεθεί η γονική µέριµνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] στην ενάγουσα µητέρα του και να υποχρεωθεί ο εναγόµενος να καταβάλλει στην ενάγουσα στην αρχή κάθε µήνα και για διάστηµα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και εφεξής, το ποσό των 260 ευρώ, ως τακτική εις χρήµα διατροφή του άνω ανηλίκου τέκνου της, µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωµής κάθε δόσεως και µέχρι την εξόφληση. Εξάλλου, κατά παραδοχή του σχετικού, παρεποµένου, αγωγικού αιτήµατος και ενόψει των διατάξεων των άρθρων 907 και 910 αριθ. 4 του ΚΠολΔ, πρέπει η παρούσα απόφαση να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, ως προς την άνω καταψηφιστική διάταξη. Επίσης πρέπει να ρυθµιστεί το δικαίωµα επικοινωνίας της ιδίας ενάγουσας µε το ανήλικο τέκνο της [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] κατά τον προαναφερθέντα τρόπο. Περαιτέρω πρέπει να γίνει εν µέρει δεκτή και ως ουσία βάσιµη και η δεύτερη αγωγή, να ανατεθεί η γονική µέριµνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] στον ενάγοντα πατέρα του και να υποχρεωθεί η εναγόµενη µητέρα του να καταβάλλει στον ενάγοντα στην αρχή κάθε µήνα και για διάστηµα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και εφεξής, το ποσό των 80 ευρώ, ως τακτική εις χρήµα διατροφή του άνω ανηλίκου τέκνου του, µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωµής κάθε δόσεως και µέχρι την εξόφληση. Εξάλλου, κατά παραδοχή του σχετικού, παρεποµένου, ανωγικού αιτήµατος και ενόψει των διατάξεων των άρθρων 907 και 910 αριθ. 4 του ΚΠολΔ, πρέπει η παρούσα απόφαση να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, ως προς την άνω καταψηφιστική διάταξη. Επίσης πρέπει να ρυθµιστεί το δικαίωµα επικοινωνίας του ιδίου ενάγοντος µε το ανήλικο τέκνο του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] κατά τον προαναφερθέντα τρόπο. Τέλος τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συµψηφιστούν εν όλω µεταξύ των διαδίκων κατ' άρθρο 179 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ Α ΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιµωλία των διαδίκων τις µε αριθµούς καταθέσεως 11013/1.4.2004 και 23969/14.7.2004 αγωγές.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν µέρει τις άνω αγωγές.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ τη γονική µέριµνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]ς, αποκλειστικά στην ενάγουσα µητέρα του και τη γονική µέριµνα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], αποκλειστικά στον ενάγοντα πατέρα του.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στον εναγόµενο-ενάγοντα, πατέρα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]ς, να επικοινωνεί µαζί του και υποχρεώνει, αντιστοίχως, την ενάγουσα-εναγοµένη µητέρα του να ανέχεται την επικοινωνία αυτή, ως ακολούθως: 1) κάθε Πέµπτη από ώρα 17.00 έως και 20.30. 2) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο του µήνα από ώρα 19.00 της Παρασκευής µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής. 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων από ώρα 12.00 της 23ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 30ης Δεκεμβρίου για τα έτη µε άρτιο αριθµό και από ώρα 12.00 της 31ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 6ης Ιανουαρίου για τα έτη µε περιττό αριθµό, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα από ώρα 12.00 της Μεγάλης Δευτέρας µέχρι ώρα 18.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου για τα έτη µε άρτιο αριθµό και από ώρα 12.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής του Θωµά για τα έτη µε περιττό αριθµό και 5) ένα µήνα κατά τις θερινές διακοπές και δη από 1 ης µέχρι 30ης Αυγούστου. Ο εναγόµενος-ενάγων θα παραλαµβάνει το ως άνω ανήλικο από την κατοικία της ενάγουσας-εναγόµενης και θα το επιστρέφει ο ίδιος προσωπικά στο ίδιο µέρος.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην ενάγουσα-εναγόµενη, µητέρα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], να επικοινωνεί µαζί του και υποχρεώνει, αντιστοίχως, τον εναγόµενο-ενάγοντα πατέρα του να ανέχεται την επικοινωνία αυτή, ως ακολούθως: 1) κάθε Τετάρτη από ώρα 17.00 έως και 20.30. 2) κάθε δεύτερο και τέταρτο Σαββατοκύριακο του µήνα από ώρα 19.00 της Παρασκευής µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής. 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων από ώρα 12.00 της 23ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 30ης Δεκεμβρίου για τα έτη µε περιττό αριθµό και από ώρα 12.00 της 31ης Δεκεμβρίου µέχρι ώρα 18.00 της 6ης Ιανουαρίου για τα έτη µε άρτιο αριθµό, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα από ώρα 12.00 της Μεγάλης Δευτέρας µέχρι ώρα 18.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου για τα έτη µε περιττό αριθµό και από ώρα 12.00 της Δευτέρας της Διακαινησίµου µέχρι ώρα 18.00 της Κυριακής του Θωµά για τα έτη µε άρτιο αριθµό και 5) ένα µήνα κατά τις θερινές διακοπές και δη από 1ης µέχρι 30ης  lουλίου. Η ενάγουσα-εναγόµενη θα παραλαµβάνει το ως άνω ανήλικο από την κατοικία του εναγόµενου-ενάγοντος και θα το επιστρέφει η ίδια προσωπικά στο ίδιο µέρος.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόµενο-ενάγοντα να καταβάλλει στην ενάγουσα-εναγόµενη, στην αρχή κάθε µήνα και για διάστηµα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και εφεξής για λογαριασµό του ανηλίκου τέκνου της [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ποσό διατροφής ύψους διακοσίων ,εξήντα (260,00) ευρώ, κατά µήνα, µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση κάθε µηνιαίας δόσεως και µέχρι την εξόφληση.
           ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την ενάγουσα-εναγόµενη να καταβάλλει στον εναγόµενο-ενάγοντα, στην αρχή κάθε µήνα και για διάστηµα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και εφεξής για λογαριασµό του ανηλίκου τέκνου του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ποσό διατροφής ύψους ογδόντα (80,00) ευρώ, κατά µήνα, µε το νόµιµο τόκο από την καθυστέρηση κάθε µηνιαίας δόσεως και µέχρι την εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση, ως προς τις αµέσως ανωτέρω καταψηφισηκές διατάξεις της, προσωρινά εκτελεστή.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δηµοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη δηµόσια συνεδρίαση στη Θεσσαλονίκη στις 8 Απριλίου 2005.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                           Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 σελ.9


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ    ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2011                  σελ.9

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ

Δεύτερη φορά
Δικάζεται σήμερα, σε δεύτερο βαθμό στο Εφετείο της Ρόδου, η υπόθεση των γάμων της Τήλου ανάμεσα σε δύο ομόφυλα ζευγάρια, που είχαν γίνει τον Ιούνιο του 2008,ξεσηκώνονταςθύελλα αντιδράσεων.
Πρωτοδίκως η πρόεδρος του δικαστηρίου είχε προχωρήσει στην ουσία της υπόθεσης παροτρύνοντας την πολιτεία να μεριμνήσει για την προστασία των δικαιωμάτων των ομοφύλων ζευγαριών. ΕΛ.ΚΑΖ.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

564/2008 ΕΦ ΘΕΣΣΑΛ

Γονική μέριμνα. Διακοπή συμβίωσης συζύγων. Η γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων μπορεί να ανατεθεί σε έναν από τους γονείς, σε τρίτο πρόσωπο, ή να κατανεμηθεί μεταξύ των γονέων.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 564/2008

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης των συζύγων η άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων μπορεί να ανατεθεί σε έναν από τους γονείς , σε τρίτο πρόσωπο, ή να κατανεμηθεί μεταξύ των γονέων. Για τη λήψη της σχετικής απόφασης το δικαστήριο λαμβάνει υπ όψιν του τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες, που έκαναν οι γονείς του τέκνου, σχετικά με την επιμέλεια και τη διοίκηση της περιουσίας του.
Λαμβάνεται υπ όψιν το συμφέρον του τέκνου, υπό την γενική έννοια και εξετάζονται όλα τα επωφελή και πρόσφορα μέτρα για τον ανήλικο. Ανάλογα με την ωριμότητα του ανηλίκου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, εφόσον αυτή έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του.
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 564/2008
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510 παρ.1,1511 παρ.1,2,1513 παρ. 1 εδ.1, 1514 και 1518 παρ. 1 του Α.Κ. προκύπτει ότι η γονική μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων του, οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει, τόσο την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, η οποία περιλαμβάνει, ιδίως, την ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και εκπαίδευση εκείνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του, όσο και τη διοίκηση της περιουσίας του τέκνου και την εκπροσώπηση του σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του (ΑΠ 215/1998 ΕλλΔνη 39.1277). Σε περίπτωση διακοπής της συμβιώσεως των συζύγων, καταργήσεως του συζυγικού οίκου και δημιουργίας χωριστής εγκατάστασης των γονέων, η άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου του τέκνων των, κατόπιν άσκησης σχετικής αγωγής, ρυθμίζεται από το δικαστήριο, το οποίο μπορεί να την αναθέσει σε έναν από τους γονείς ή και σε τρίτο ή να την κατανείμει μεταξύ των γονέων. Για τη λήψη της σχετικής απόφασης το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου, σχετικά με την επιμέλεια και τη διοίκηση της περιουσίας του, η οποία επιμαρτυρει την κοινή και κατά τεκμήριο αντικειμενική αντίληψη για το συμφέρον του τέκνου, το οποίο (συμφέρον) πρέπει να αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας, το συμφέρον δε τούτο, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός από το νόμο, λαμβάνεται υπό έννοια ευρεία και γενική και για τη διαπίστωση της συνδρομής του εξετάζονται σε συνδυασμό και συνθετικά όλα τα επωφελή και πρόσφορα για το ανήλικο τέκνο στοιχεία και περιστάσεις (βλ. ΑΠ 1785/2002 ΕλλΔνη 45.95, ΑΠ 1728/1999 ΕλλΔνη 41.973, ΑΠ 834/1996 ΕλλΔνη 38.791, ΑΠ 634/1996 ΕλλΔνη 37.1549, ΑΠ1019/1994 ΕλλΔνη 36.1064, ΕφΑΘ 1559/2000 ΕλλΔνη 41.1378). Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, εφόσον αυτή έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου. Ιΐντως, δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου η γνώμη του ανηλίκου (επιχ. από το άρθρο 681Γ§4ΚΠ)λΔ) ούτε, βεβαίως, επιβάλλεται στο δικαστήριο να συμμορφώνεται προς τη γνώμη αυτού (βλ. ΑΠ 561/2003 ΕλλΔνη 45.1029).
Στην προκείμενη περίπτωση, από τις καταθέσεις των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, που εξετάσθηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, αντίγραφο των οποίων επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από την προσωπική επικοινωνία του Εισηγητή του Δικαστηρίου αυτού με τις ανήλικες Α. και Ν. και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εκτός από τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από τον εφεσίβλητο υπεύθυνες δηλώσεις σε έντυπα του ν. 1599/1986, οι οποίες αποτελούν ανεπίτρεπτα αποδεικτικά μέσα, διότι, όπως από το περιεχόμενο τους προκύπτει, έγιναν επίτηδες για να χρησιμεύσουν στην προκείμενη δίκη, κατά τη διάρκεια του παρόντος δικαστικού αγώνα, χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις του νόμου (άρθρο 671 ΚΙΙλΔ), για την εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο ή εκτός αυτού (βλ. ΟλΑΠδ/1987 ΝοΒ 1988.75, ΑΠ 631/2004 Τ.Ν.Π Νόμος, ΑΠ 611/1999 ΕλλΔνη 41.67), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Η πρώτη ενάγουσα - εναγομένη και στην παρούσα δίκη πρώτη εκκαλούσα και ο εναγόμενος - ενάγων και νυν εφεσίβλητος, τέλεσαν νόμιμο γάμο, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, το έτος 1996 και από το γάμο τους αυτόν απέκτησαν δύο τέκνα, την Α., που γεννήθηκε στις 27.4.1997 και την Ν., που γεννήθηκε στις 14.1.1999. Η έγγαμη συμβίωση τους δεν εξελίχθηκε ομαλά και διακόπηκε οριστικά κατά μήνα Δεκέμβριο του έτους 2003 και έκτοτε τα ως άνω ανήλικα διαμένουν με τη μητέρα τους. Με πρακτικό συμβιβασμού του Μονομελούς φωτοδικείου Έδεσσας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) οι γονείς των ανηλίκων συμφώνησαν να ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας των τέκνων τους στη μητέρα τους. Τα ανήλικα, λόγω της μικρής τους ηλικίας και των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τη διακοπή της οικογενειακής συνοχής, έχουν απόλυτη ανάγκη ψυχικής ηρεμίας, καθώς και των μητρικών φροντίδων και περιποιήσεων, ενώ η μητρική αγάπη, στοργή και θαλπωρή, κατά το στάδιο αυτό, είναι απαραίτητη για την, περαιτέρω, ομαλή τους ανάπτυξη. Η μητέρα τους είναι υγιής και φιλόστοργη, άξια και ικανή να διαπαιδαγωγήσει σωστά τα τέκνα της και να συμβάλλει θετικά και υπεύθυνα στην, περαιτέρω, ομαλή ψυχοσωματική και ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη. Αυτή, από της γεννήσεως των τέκνων της, διαμένει μαζί τους, ασχολούμενη με την εκτέλεση των καθηκόντων της, που απορρέουν από την επιμέλεια των τέκνων της και έχει δημιουργήσει ένα ομαλό και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, που παρέχει όλα τα εχέγγυα για τη σωστή τους ανάπτυξη. ’σκησε με απόλυτη επιτυχία μέχρι τώρα την επιμέλεια των τέκνων της, με γνώμονα την καλή σωματική και ψυχοδιανοητική τους ανάπτυξη, αυτό δε αποτελεί εγγύηση ότι και στο μέλλον θα επιτελεί το καθήκον της αυτό με την ίδια στοργή και γνώση. Αισθήματα αγάπης για τα τέκνα του τρέφει και ο πατέρας τους, ο οποίος είναι ηθικό άτομο και επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον για την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη αυτών. Με την εκκαλούμενη απόφαση ανατέθηκε η άσκηση της επιμέλειας των ως άνω ανηλίκων στη μητέρα τους. Η τελευταία, με σχετικό λόγο της υπό κρίση έφεσης, προσβάλλει την ως άνω διάταξη της εκκαλουμένης, ισχυριζόμενη ότι έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που της ανέθεσε μόνον την επιμέλεια, ενώ, αν εφάρμοζε το νόμο και εκτιμούσε ορθά τις αποδείξεις, έπρεπε να της αναθέσει αποκλειστικά το σύνολο της γονικής μέριμνας. Από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, που να επιβάλλει την ανάθεση και των λοιπών, πλην της επιμέλειας, λειτουργιών της γονικής μέριμνας των ανηλίκων, ήτοι της διαχειρίσεως της περιουσίας αυτών και της εκπροσώπησης τους σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία τους, στη μητέρα τους. Αντίθετα μάλιστα, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων, το οποίο (συμφέρον) πρέπει να αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην ανωτέρω νομική σκέψη, επιβάλλει οι λοιπές λειτουργίες αυτής (γονικής μέριμνας) να ασκούνται από κοινού και από τους δύο γονείς. Τούτο δε διότι, τυχόν αποκλειστική ανάθεση όλων των λειτουργιών της γονικής μέριμνας στη μητέρα τους, θα δημιουργούσε εκ των πραγμάτων στον πατέρα αίσθημα αποξενώσεώς του από τα τέκνα του και αφορμή για επίταση της ήδη υπάρχουσας μεταξύ των συζύγων αντιπαλότητας, που θα είχε ως επακόλουθο μόνο ζημία για τα ανήλικα, ενώ, αντίθετα, η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων θα συντελέσει στην ενίσχυση του ψυχικού και συναισθηματικού δεσμού αυτών με τον πατέρα τους και θα τονώσει τους ηθικούς δεσμούς και με τους δύο γονείς τους, θα αυξήσει δε περισσότερο την εμπιστοσύνη και αγάπη τους προς αυτούς, η δε αιτούμενη από την πρώτη εκκαλούσα ρύθμιση θα λειτουργούσε αποτρεπτικά και για την ενδεχόμενη απόκτηση εκ μέρους των ανηλίκων εμπραγμάτων περιουσιακών στοιχείων, λόγω γονικής παροχής ή δωρεάς εκ μέρους του πατέρα τους και των γονέων αυτού. Επιπλέον, θα παρέχει στους γονείς τους και ειδικότερα στον πατέρα τους, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια αυτών, το αίσθημα συμμετοχής στην ανατροφή των ανηλίκων, αλλά και την παρουσία του σε όποιο κρίσιμο ζήτημα ήθελε παρουσιαστεί μέχρι της ενηλικιώσεώς τους και χρήζει αντιμετωπίσεως. Επίσης, η ανάθεση της άσκησης του υπολοίπου περιεχομένου της γονικής μέριμνας από κοινού στους γονείς τους θα είναι πλέον ωφέλιμη γι' αυτά, αφού οι συλλογικές αποφάσεις και ενέργειες, για θέματα που αφορούν το πρόσωπο και την περιουσία τους, είναι πλέον αποδοτικές και ωφέλιμες, καθόσον θα συνενώνονται οι κρίσεις και αποφάσεις των δύο συζύγων, για να επιλυθούν σοβαρά και ουσιώδη προβλήματα, που αφορούν τα ανήλικα. ’λλωστε, οι γονείς των ανηλίκων, με το προαναφερόμενο πρακτικό συμβιβασμού, συμφώνησαν μόνον την ανάθεση της επιμέλειας των τέκνων τους στη μητέρα τους, επιμαρτυρεί δε η συμφωνία τους αυτή την κοινή και κατά τεκμήριο αντικειμενική αντίληψη για το συμφέρον των τέκνων τους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση ανέθεσε στην πρώτη εκκαλούσα μητέρα των ανηλίκων μόνον την άσκηση της επιμέλειας επ' αυτών και όχι τη γονική μέριμνα στο σύνολο της, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ο σχετικός περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος.
Σύμφωνα με το άρθρο 681Γ ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 § 3 του ν. 2521/1997, που ισχύει από 30.12.1996 και όπως αντικαταστάθηκαν στη συνέχεια οι παράγραφοι 2, 3 και 4 αυτού με το άρθρο 19 § 3 του ν. 2521/1997 και ισχύει από 1.9.1997 (ΦΕΚ Α' 174), το στάδιο υποχρεωτικής προδικασίας επί υποθέσεων που αφορούν την άσκηση της γονικής μέριμνας ανηλίκου τέκνου, καθώς και την επικοινωνία των γονέων και των υπολοίπων ανιόντων με το τέκνο, η παράλειψη του οποίου τάσσεται, κατά το προτελευταίο εδάφιο της παρ. 2 με την ποινή του απαραδέκτου, περιλαμβάνει και την έρευνα από όργανα της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας των συνθηκών διαβίωσης του ανηλίκου και την υποβολή στο δικαστήριο, έως την ημέρα της συζήτησης, σχετικής αναλυτικής έκθεσης. Για την τήρηση, όμως, της προδικασίας αυτής απαιτείται η, κατά τα άρθρα 49 επ. του άνω ν. 2447/96, ίδρυση των κατά πρωτοδικείο κοινωνικών υπηρεσιών, που θα λειτουργούν ως αυτοτελείς αποκεντρωμένες υπηρεσίες, Συνεπώς, έως την έκδοση των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων, η τήρηση της άνω προϋπόθεσης ατονεί και έτσι δεν δημιουργείται απαράδεκτο (βλ. ΕφΑΘ 2105/2000 ΕλλΔνη 42.177). Στην προκείμενη περίπτωση, η πρώτη εκκαλούσα ισχυρίζεται, με σχετικό λόγο της έφεσης, ότι η εναντίον της αγωγή επικοινωνίας έπρεπε να απορριφθεί, ως κατ' ουσίαν αβάσιμος, διότι, όπως προκύπτει από την εκκαλούμενη απόφαση, πράγματι δεν τηρήθηκε η εν λόγω προδικασία της έρευνας των συνθηκών διαβίωσης των ανηλίκων από τα αρμόδια όργανα, πλην όμως η μη τήρηση αυτής δεν δημιουργεί απαράδεκτο και το δικαστήριο δεν εμποδίζεται να δικάσει και χωρίς αυτήν, σύμφωνα και με την παρ. 4 του ιδίου ως άνω άρθρου, διότι δεν εκδόθηκαν ακόμη τα σχετικά προεδρικά διατάγματα για την, κατά τα άρθρα 49 επ. του ν. 2447/1996, ίδρυση των, κατά πρωτοδικείο, κοινωνικών υπηρεσιών, που θα λειτουργήσουν ως αυτοτελείς αποκεντρωμένες υπηρεσίες. Κατά τη διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ, ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό και στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του ανηλίκου, ως προς την άσκηση του ανωτέρω δικαιώματος, το δικαστήριο καθορίζει τον τρόπο κατά τον οποίο θα γίνεται η επικοινωνία. Το τέκνο του απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος στοργής προς αυτό, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού του κόσμου και την εν γένει προσωπικότητα του, γι' αυτό η άσκηση του αποβλέπει κυρίως στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου. Εξάλλου, η ρύθμιση του ανωτέρω δικαιώματος επικοινωνίας λειτουργεί μέσα στο γενικότερο πλαίσιο διατάξεων που προβλέπουν την άσκηση του δικαιώματος, αλλά και του καθήκοντος των γονέων περί τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους (άρθρα 1510 επ. ΑΚ), για την οποία ο νόμος (άρθρα 1511 και 1512 ΑΚ) επιτάσσει η ρύθμιση αυτή να αποβλέπει πρωτίστως στο συμφέρον του τέκνου. Επομένως και το δικαστήριο, όταν ρυθμίζει την άσκηση της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο του, πρέπει πάντοτε να αποφασίζει με οδηγό το καλώς εννοούμενο συμφέρον του τελευταίου, λαμβάνοντας υπόψη του τις προκύπτουσες συντρέχουσες συνθήκες και περιστάσεις κάτω από τις οποίες θα ασκείται η προσωπική αυτή επικοινωνία στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΑΠ 1516/2005 ΝοΒ 2006.400, ΑΠ 534/1991 ΕλλΔνη 32.1505, ΕφΑΘ 2758/1998 ΕλλΔνη 39.1646, Εφθεσ 2322/1997 ΕλλΔνη 40.358). Ο ισχυρισμός της πρώτης εκκαλούσης - μητέρας των ανηλίκων, ότι η διανυκτέρευση αυτών με τον πατέρα τους θα έχει δυσμενή επίδραση στην περαιτέρω ομαλή ψυχοσωματική και ψυχοδιανοητική τους ανάπτυξη, καθόσον το περιβάλλον του πατέρα τους είναι άγνωστο σ' αυτά, κρίνεται αβάσιμος, αφού από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε ότι η διανυκτέρευση των ανηλίκων στην οικία του πατέρα τους θα δημιουργήσει σ' αυτά οποιοδήποτε πρόβλημα, αντίθετα δε θα συμβάλει στη δημιουργία ψυχικού και συναισθηματικού δεσμού των ανηλίκων με τον πατέρα τους. ’λλωστε, εάν δεν υπάρχει και διανυκτέρευση των ανηλίκων με τον πατέρα τους και επομένως περισσότερες ώρες συμβιώσεως τους μαζί του, δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν ομαλά στο περιβάλλον αυτού, αλλά και να αναπτυχθεί μεταξύ τους ψυχικός και συναισθηματικός δεσμός, πράγμα το οποίο ίσως επηρεάσει δυσμενώς την ψυχική τους ισορροπία.
ΠΗΓΗ: http://xkarampagias.gr/page2.php?postPage=26

1005-2006 Α.Π

1005-2006 Α.Π
Γονική μέριμνα ανηλίκου. Επιμέλεια ανηλίκου. Δικαστική εκπροσώπηση ανηλίκου

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ   1005/2006
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
 Η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει ανατεθεί και στους δύο γονείς του ανηλίκου τέκνου. Ενα είναι η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου. Περιλαμβάνει κάθε θέμα, το οποίο σχετίζεται με την ανάπτυξη της σωματικής, πνευματικής και  ψυχικής προσωπικότητας του ανηλίκου τέκνου (όπως στέγη, ντύσιμο, τροφή, υγεία, μόρφωση, επαγγελματική εκπαίδευση, ηθική διαπαιδαγώγηση).
 Αν η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει κατανεμηθεί ανάμεσα στους γονείς, λόγω διάστασής τους και η επιμέλεια του ανηλίκου έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση στον ένα από τους γονείς τότε αυτός έχει αρμοδιότητα να αποφασίζει για τα τρέχοντα και καθημερινά θέματα, που σχετίζονται με την επιμέλεια του τέκνου και όχι για τα λοιπά σοβαρά θέματα, επί των οποίων η λήψη απόφασης  εξακολουθεί να παραμένει στον πυρήνα της γονικής μέριμνας, γι αυτό και είναι απαραίτητο, εφόσον η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, να αποφασίσουν αυτοί από κοινού για τέτοια θέματα και αν διαφωνούν θα αποφασίσει το δικαστήριο.
 Οι  ανήλικοι ως ανίκανοι για δικαιοπραξία δεν έχουν δικαίωμα να παρίστανται στο δικαστήριο με το δικό τους όνομα, αλλά με τους οι γονείς τους, ως ασκούντες από κοινού τη γονική μέριμνα.
 ΑΠΟΦΑΣΗ
 ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ   1005/2006
 A' Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές : Ιωάννη Βερέτσο, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου), Χρήστο Γεωργαντόπουλο, Βασίλειο Ρήγα, Γεώργιο Κ. και Ιωάννη Παπανικολάου, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 3 Απριλίου 2006, με την παρουσία και της Γραμματέως Ε. Γ., για να δικάσει μεταξύ :  Της αναιρεσείουσας : Μ. Κ. του Δ., κατοίκου Πειραιώς, για τον εαυτόν της ατομικά και ως ασκούσης την επιμέλεια του ανήλικου υιού της Αθανασίου Μ. του Ιωάννου, ο οποίος διαμένει μαζί της, η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Κυπριώτη, χωρίς να καταθέσει προτάσεις. Της αναιρεσίβλητης : εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ Ε. Π. ΕΠΕ» και τον διακριτικό τίτλο «ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΕΙΟΝ», που εδρεύει στον Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα. Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μιχαήλ Μαργαντίνη Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 28-1-2002 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις : 6012/2002 οριστική του ίδιου δικαστηρίου και 158/2004 του Εφετείου Πειραιώς. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 14 Μαϊου 2004 αίτησή της.  Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Γεώργιος ανέγνωσε την από 20 Μαρτίου 2006 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως, ο πληρεξούσιος της αναιρεσίβλητης την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1510 Α.Κ.,η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα) οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του. Κατά τις διατάξεις των άρθρων 1512 και 1514 του ίδιου Κώδικα, στις περιπτώσεις όπου υπάρχει διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, την άσκηση της γονικής μέριμνας, εφόσον αυτοί διαφωνούν, ρυθμίζει το δικαστήριο. Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 1518 παρ.1 του Α.Κ., η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του. Από το συνδυασμό των διατάξεων που προαναφέρθηκαν συνάγεται ότι, μετά τον Ν. 1329/1983, η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει ανατεθεί και στους δύο γονείς του ανηλίκου τέκνου από κοινού και ότι ένα μέρος του καθόλου ιδιόρρυθμου αυτού δικαιώματος, αλλά και καθήκοντος, είναι η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου. Περιλαμβάνει αυτή, όπως γίνεται φανερό από το χρησιμοποιούμενο στην πιο πάνω διάταξη του άρθρου 1518 Α.Κ. επίρρημα «ιδίως», κάθε θέμα το οποίο σχετίζεται με την ανάπτυξη της σωματικής, πνευματικής και ψυχικής προσωπικότητας του ανηλίκου τέκνου (όπως στέγη, ντύσιμο, τροφή, υγεία, μόρφωση, επαγγελματική εκπαίδευση, ηθική διαπαιδαγώγηση).  Είναι, όμως, φανερό, ενόψει του όλου περιεχομένου των πιο πάνω διατάξεων και του επιδιωκομένου με αυτές σκοπού, που συνίσταται στο να ασκείται η γονική μέριμνα κατά κανόνα από τους δύο γονείς από κοινού, ότι, αν η άσκησή της έχει κατανεμηθεί ανάμεσα στους γονείς, λόγω διάστασής τους, κατ' άρθρο 1514 Α.Κ. και η επιμέλεια του ανηλίκου έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση στον ένα από τους γονείς λ.χ.τη μητέρα, τότε αυτή έχει αρμοδιότητα να αποφασίζει για τα τρέχοντα και καθημερινά μόνο θέματα, τα σχετιζόμενα με την επιμέλεια του τέκνου και όχι για τα λοιπά (σοβαρά) θέματα, επί των οποίων η λήψη αποφάσεως εξακολουθεί να παραμένει στον πυρήνα της γονικής μέριμνας, γι αυτό και είναι απαραίτητο, εφόσον η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, να αποφασίσουν αυτοί από κοινού για τέτοια θέματα και αν διαφωνούν θα αποφασίσει, κατ' άρθρο 1512 Α.Κ., το δικαστήριο (Α.Π. 1321/1992). Εξ άλλου, κατά το άρθρο 64 Κ.Πολ.Δ., οι ανίκανοι να παρίστανται στο δικαστήριο με το δικό τους όνομα, εκπροσωπούνται από τους νομίμους αντιπροσώπους τους και τέτοιοι, προκειμένου περί ανηλίκων, οι οποίοι, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 127 παρ.1 Α.Κ., 63 και 64 του Κ.Πολ.Δ., ως ανίκανοι για δικαιοπραξία δεν έχουν δικαίωμα να παρίστανται στο δικαστήριο με το δικό τους όνομα, είναι οι γονείς τους, οι οποίοι, κατ' άρθρο 1510 Α.Κ., από κοινού ασκούν τη γονική μέριμνά τους (Α.Π. 511/1989, Α.Π. 1864/1984). 
Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο, όπως από την προσβαλλομένη προκύπτει, έκρινε ότι η αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, με την οποία αυτή ζητούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ως ασκούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της Αθανασίου, είναι απορριπτέα ως «ενεργητικώς ανομιμοποίητη», διότι ο άνω ανήλικος έπρεπε να εκπροσωπείται σ αυτή και από τους δύο γονείς του, οι οποίοι ασκούν την γονική μέριμνά του. Ετσι που έκρινε το Εφετείο δεν παραβίασε τις προαναφερθείσες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου και ο εκ του άρθρου 559 αριθ.1 Κ.Πολ.Δ. αντίθετος πρώτος λόγος της αναιρέσεως είναι αβάσιμος. Για να στοιχειοθετηθεί ο λόγος αναιρέσεως του άρθρου 559 αριθ.19 Κ.Πολ.Δ., πρέπει το δικαστήριο να εισήλθε στην ουσία της υπόθεσης και να διατύπωσε αποδεικτικό πόρισμα. Επομένως, δεν ιδρύεται ο άνω λόγος αναιρέσεως, όταν το δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως μη νόμιμη, αόριστη, απαράδεκτη ή για άλλο τυπικό λόγο (Ολομ.Α.Π. 44/1990). Εν προκειμένω, με τον δεύτερο (τελευταίο) λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Εφετειο, με το να δεχθεί ότι «υπό τα εκτιθέμενα στην αγωγή περιστατικά δεν θεμελιώνεται βαρεία προσβολή της προσωπικότητας του ανηλίκου και εντεύθεν δικαίωμα της ενάγουσας» διέλαβε ανεπαρκή αιτιολογία και έτσι υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αρ.19 Κ.Πολ.Δ. Όπως από την προσβαλλομένη προκύπτει, το Εφετείο, δεχθέν τα παραπάνω, έκρινε την αγωγή, όσον αφορά το αγωγικό κεφάλαιο με το οποίο εζητείτο από την ενάγουσα ατομικά χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ως μη νόμιμη και επικύρωσε κατά τούτο την πρωτόδικη απόφαση, που είχε απορρίψει την αγωγή ως μη νόμιμη κατά το άνω κεφάλαιο. Εφόσον το Εφετείο, ως προς το παραπάνω αγωγικό κεφάλαιο, δεν εισήλθε στην ουσία της υπόθεσης και δεν διατύπωσε αποδεικτικό πόρισμα, αλλ' έκρινε (όπως και το πρωτόδικο δικαστήριο) ότι η αγωγή, ως προς το κεφάλαιο αυτό είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, δεν ιδρύεται, κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, ο εκ του άρθρου 559 αρ. 19 Κ.Πολ.Δ. λόγος αναιρέσεως και επομένως ο λόγος αυτός της αναιρέσεως είναι απαράδεκτος
Απορρίπτει αίτηση για αναίρεση της 158/2004 αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς.

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

4434-2008 ΜΠρΑθ ΜΑΡΟΥΛΙΩ ΔΑΒΙΟΥ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ


Αριθμός Αποφάσεως 4434/2008

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
( Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρουλιώ Δαβίου , Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 2.4.2008 ,χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΜΗΤΕΡΑΣ], κατοίκου ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ,η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο µε τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Χρίστο Φλουδόπουλο.
ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΤΕΡΑ], κατοίκου ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ), ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο µε τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Σκάρπα.
Η αιτούσα άσκησε την µε αριθμό καταθέσεως 3504/2008 για που αίτησή της, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 682, 693, 695, 697, 699, 322 Κ.Πολ.Δ. συνάγεται ότι η απόφαση που εκδίδεται επί αιτήσεως για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων παράγει προσωρινό δεδικασμένο, το οποίο είναι µεν βραχύβιο, όπως δείχνει και ο χαρακτηρισμός του, αφού ισχύει, το βραδύτερο μέχρι την ικανοποίηση του ασφαλιζομένου ουσιαστικού δικαιώματος ή την τελεσίδικη κρίση για την ανυπαρξία του, δεν διαφέρει όμως κατά τα λοιπά, δηλαδή κατά την έννοια, τη φύση και τη λειτουργία του από το οριστικό δεδικασμένο (βλ. σχετ. Ολ. ΑΠ. 497/1978 , ΝοΒ 26,668, Τζίφρα « Ασφαλιστικά μέτρα» εκδ. 1985 σελ. 76,Κονδύλη « Το δεδικασμένον κατά τον Κ.Πολ.Δ. παρ. 34 σελ. 393,Βερνάρδο Δ 5, 264 και 269). Εξάλλου σύμφωνα µε την παρ. 3 του άρθρου 696 κ.Πολ.Δικ.,ΤΟ δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, δύναται, μετά από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, ν’ ανακαλέσει την απόφαση αυτή, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογούν την ανάκληση ή μεταρρύθμισή της. Μεταβολή πραγμάτων η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την ανάκληση της αποφάσεως, είναι αυτή που αφορά κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τα οποία ασκούν ουσιώδη επίδραση στην υπόθεση που κρίθηκε. Δεν συνιστά μεταβολή των πραγματικών συνθηκών η επίκληση και προσκόμιση νέων αποδεικτικών μέσων κατά τη συζήτηση της ανακλητικής αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων, για να δικαιολογήσει την ανάκληση της απόφασης, εφόσον αυτά αναφέρονται σε πραγματικά περιστατικά που προϋπήρχαν κατά την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Η κακή ή εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων που τέθηκαν υπό την κρίση του Δικαστηρίου δεν συνιστούν νέα στοιχεία για να στηρίξουν ανακλητική αίτηση της αποφάσεως των ασφαλιστικών μέτρων για ουσιαστικά σφάλματα.(βλ. Μ.Π.Α 1136178 Δ. 9, 651 , Μ.Π.Α 6964/1973 ΝοΒ 21,1501 , Μ.Π.Πειρ. 1634/1973 Δ 4, 48).Η αντίθετη παραδοχή θα προσέκρουε στη δεσμευτικότητα της αποφάσεως (προσωρινό δεδικασμένο), σύμφωνα µε τα προαναφερόμενα καθώς και στην αρχή του απρόσβλητου αυτής µε ένδικο μέσο. Τέλος, µε το άρθρο 1536 ΑΚ. καθιερώνεται απόκλιση ,από την κατ 'αρχήν δεσμευτική ενέργεια των δικαστικών αποφάσεων σύμφωνα µε το άρθρο 321 Κ.Πολ.Δlκ., καθόσον σύμφωνα µε τη διάταξη αυτή οι αποφάσεις που είναι σχετικές µε τη γονική μέριμνα και το δικαίωμα επικοινωνίας στο μέτρο που περιλαμβάνουν ρύθμιση για μελλοντικό χρόνο ,υπόκεινται σε ανάκληση ή μεταρρύθμιση ,αν μεταβληθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκαν, μετά από αίτηση του γονέα ή πλησιέστερου συγγενούς ,αρμόδιο δε δικαστήριο είναι εκείνο που εξέδωσε τη σχετική απόφαση και που κρίνει κατά την ίδια διαδικασία. Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή θεσπίσθηκε για να παρασχεθεί δυνατότητα δικαστικής προστασίας στο γονέα που ασκεί τη γονική μεριμνά ή διαμένει µε το ανήλικο τέκνο, στην περίπτωση που ασκείται καταχρηστικά το δικαίωνα επικοινωνίας του άλλου γονέα που δεν διαμένει µε αυτό, ή δεν έχει τη γονική του μέριμνα, ή σε κάθε περίπτωση που μεταβλήθηκαν ΟΙ συνθήκες και το αληθές συμφέρον του ανηλίκου επιβάλλει διαφορετική ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας. Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η αιτούσα νομιμοποιείται να ζητήσει την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της αποφάσεως των ασφαλιστικών μέτρων που ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του καθού µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων ,επικαλούμενη µμεταβολή των συνθηκών.
Στην προκειμένη περίπτωση µε την ένδικη αίτησή της ,η αιτούσα επικαλείται επείγουσα περίπτωση και ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, ώστε να ανακληθεί, άλλως μεταρρυθμιστεί η µε αριθμό 1185/2008 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, µε την οποία χορηγήθηκε στον καθού δικαίωμα επικοινωνίας µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, για το λόγο ότι επήλθε έκτοτε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί τη μεταρρύθμιση αυτή, ενώ παράλληλα ζητεί και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθού. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση αρμόδια και παραδεκτά φέρεται για εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 683 παρ. 1 και 22 Κ.Πολ.Δlκ.) κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 επ. Κ.Πολ.Δlκ.) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις του άρθρου 696 παρ. 3 Κ.Πολ.Δικ. 1536, 151 Ο, 1511,1512,1520 Α.Κ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων [ΟΝΟΜΑ ΜΑΡΤΥΡΑ] και [ΟΝΟΜΑ ΜΑΡΤΥΡΑ] που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, για λογαριασμό της αιτούσας και του καθού αντίστοιχα ,τα έγγραφα που ΟΙ διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, και την όλη γενικά διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι έχουν αποκτήσει από τον μεταξύ αυτών γάμο, ο οποίος έχει λυθεί, δύο τέκνα τον [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και τον[ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ηλικίας σήμερα 16 και 14 ετών αντίστοιχα. Αρχικά η επικοινωνία του καθού µε τα ως άνω ανήλικα είχε καθορισθεί ελεύθερη, σύμφωνα µε το από 20.8.2000 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταρτίσθηκε τότε μεταξύ των διαδίκων. Στη συνέχεια η αιτούσα επικαλούμενη ότι ο καθού από το Μάϊο του 2006 είχε επιδείξει συμπεριφορά η οποία δημιουργούσε δυσάρεστες καταστάσεις στα ανήλικα τέκνα των διαδίκων ,άσκησε αίτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου ,για να διαφοροποιηθεί ο τρόπος επικοινωνίας τούτων µε τον πατέρα τους. Συγκεκριμένα ο καθού άρχισε να προσφεύγει στο Αστυνομικό Τμήμα ΧΧΧΧΧΧ ,ισχυριζόμενος ότι ο υιός των διαδίκων[ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών ,να ζητάει να γίνει σχετική εξέταση ούρων αμφοτέρων των ανηλίκων ,να οδηγεί τούτους στο εν λόγω Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας να τους νουθετήσουν ,γιατί κατά τους ισχυρισμούς του, είναι ταραξίες. Παράλληλα στις 26.6.2007 υπέβαλε μήνυση κατά της αιτούσας, του νέου συζύγου της και εξετασθέντος μάρτυρα [ΟΝΟΜΑ ΜΑΡΤΥΡΑ], των γονέων της αιτούσας και του θείου της [ΟΝΟΜΑ ΘΕΙΟΥ], για σεξουαλική κακοποίηση των ως άνω ανηλίκων και υποβολή τους σε χρήση ναρκωτικών ουσιών. Καθόλο το χρονικό διάστημα από το Μάϊο 2006 μέχρι και τη συζήτηση της προηγούμενης αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων που έλαβε χώρα την 3.7.2007 , ο καθού εξαπέλυε δριμείς κατηγορίες κατά της αιτούσας τόσο στα ίδια τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων ,όσο και σε τρίτους, ισχυριζόμενος ότι η ίδια είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών ,τα οποία χορηγεί και στο μεγαλύτερο τούτων ,καθώς και ότι τα κακοποιεί βάναυσα. Για τα ζητήματα αυτά έχει υποβληθεί εκ μέρους του καθού αναφορά στον Εισαγγελέα Ανηλίκων και έχει ανατεθεί σε κοινωνική λειτουργό ο σχετικός έλεγχος, χωρίς να έχει εκδοθεί ακόμη πόρισμα περί του βασίμου ή µη της σχετικής καταγγελίας. Τα περιστατικά αυτά είχαν τεθεί υπόψη αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο µε την προαναφερόμενη 1185/2008 απόφασή του, αποφάσισε την επικοινωνία του καθού µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων κατά το πρώτο και το τελευταίο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα ,καθώς επίσης και κατά τις εορτές Χριστουγέννων- Πρωτοχρονιάς και Πάσχα και κατά τις θερινές διακοπές. Μετά όμως τη συζήτηση της αιτήσεως επί της οποίας εκδόθηκε η ως άνω απόφαση, μεσολάβησαν νέα γεγονότα ,από τα οποία πιθανολογείται ότι η συμπεριφορά του καθού σχετικά µε τα ζητήματα που αφορούν τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων επιδεινώνεται καθημερινά. Συγκεκριμένα ο καθού στις 2.9. 2007 προσήλθε στο Τμήμα Ασφαλείας ΧΧΧΧΧΧ και υπέβαλε μήνυση κατά της αιτούσας και του συζύγου της ,καταγγέλλοντας ότι ο ανήλικος υιός του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] του τηλεφώνησε και του έκανε γνωστό ότι « Ο πατριός του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΙΟΥ] πήγε στο δωμάτιό του την ώρα που κοιμόταν και του έκανε ενδοφλέβια ένεση περιέχουσα ηρωίνη και εν συνεχεία εκμεταλλευόμενος την κατάσταση που είχε περιέλθει ασέλγησε σε βάρος του.».Επιπρόσθετα κατήγγειλε «ότι επανειλημμένα οι ανωτέρω μηνυόμενοι υποχρεώνουν τον προαναφερόμενο ανήλικο όπως και τον επίσης ανήλικο αδελφό του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]... σε χρήση ναρκωτικών ουσιών (ηρωίνης; - χασίς) από το μήνα Οκτώβριο του έτους 2006 ... » Όπως αναφέρεται στο µε αριθμό πρωτοκόλλου 1020/8505/1-α αντίγραφο του βιβλίου συμβάντων του ως άνω Τμήματος Ασφαλείας ,µε ημερομηνία 1.10.2007, λόγω της σοβαρότητας αυτών των καταγγελιών κλήθηκαν και εξετάσθηκαν στην εν λόγω υπηρεσία οι φερόμενο: ως παθόντες ,αλλά από την εξέτασή τους « δεν προέκυψε το αληθές των καταγγελιών , αλλά αντιθέτως κατατέθηκε ότι ο μηνυτής εν γνώσει του προβαίνει σε ψευδείς καταγγελίες τόσο σε Αστυνομικές Αρχές όσο και σε Εισαγγελικές Αρχές, µε προφανή σκοπό να διαταράξει τη σχέση τους κυρίως µε τον πατριό τους ... Επί πλέον από την προσκόμιση αναλυτικής κατάστασης συνδιαλέξεων που αφορά την υπ' αριθµ. 210χχχχχχχχχ τηλεφωνική σύνδεση από 1.9.2007 έως 3.9.2007 δεν προκύπτει τηλεφωνική κλήση του μηνυτή, όπως αναφέρει στην κατατεθείσα μήνυσή του ,πράγμα που δηλώνει το ψευδές του περιεχομένου της τουλάχιστον σε αυτό το γεγονός ... » . Επί πλέον ,εξαιτίας της προαναφερόμενης καταγγελίας του καθού εκδόθηκε από το ως άνω Τμήμα Ασφαλείας χχχχχχχχχ η µε αριθμό 3008/12/67/2.9.2007 παραγγελία προς την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών, προκειμένου να διενεργηθεί σχετική κλινική εξέταση στον ανήλικο υιό των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]. Σε εκτέλεση της παραγγελίας αυτής ,ο τελευταίος εξετάσθηκε πράγματι από τον ιατροδικαστή της ως άνω Υπηρεσίας Ιωάννη Γ. Αίβατίδη , ο οποίος συνέταξε την µε αριθμό 2397/25.20.2007 έκθεσή του όπου αναφέρονται τα εξής: « Από την επισκόπηση των άνω άκρων ουδαµού του επιπολής φλεβικού δικτύου απομονώθηκε εικών προσφάτου νύξεως βελόνης-βελονονυγµού, ως επί φλεβοκεντήσεως.». Είναι προφανές ότι το πόρισμα αυτό της ως άνω Ιατροδικαστικής εκθέσεως, επιβεβαιώνει το συμπέρασμα του Τμήματος Ασφαλείας χχχχχχχχχχ περί αναληθείας των καταγγελιών του καθού, αφού καταρρίπτει τον ισχυρισμό του τελευταίου περί χορηγήσεως στον ανήλικο [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] ενδοφλέβιας ένεσης ηρωίνης από τον πατριό του, κατά τα προαναφερόμενα. Της ως άνω καταγγελίας του καθού, είχε προηγηθεί κατάθεση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών της από 26.6.2007 μηνύσεως του ίδιου ,κατά της αιτούσας και του συζύγου της, την οποία συνέταξε χειρόγραφη ο πρώτος ,αναφέροντας τα εξής « ... Κατά το καλοκαίρι του 2006 που πήγα να παραλάβω τα τέκνα µου [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], εξέπνευσε από το στόμα αέρα που μύριζε χασίς. Επίσης κατά την ημέρα Σάββατο που οδεύαμε για τα ψώνια της εβδομάδας για το σπίτι τους μύρισα αέρια χασίς από τα τέκνα. Κατά τα παράπονα του μεγάλου µου υιού [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και θερμή παράκληση να τον σώσω από αυτό το βάσανο .. » Παρά το γεγονός ότι η μήνυση αυτή κατατέθηκε λίγες ημέρες πριν από τη συζήτηση της προηγούμενης αιτήσεως της αιτούσας επί της οποίας εκδόθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, η τελευταία δεν τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου τότε, δικαιολογημένα, αφού και η ίδια η αιτούσα έλαβε γνώση της αργότερα, στις 18.1.2008, όταν κλήθηκαν να καταθέσουν επί αυτής τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, στη ΓΑΔΑ. Όταν κλήθηκε για κατάθεση ενώπιον της Πταισματοδίκη Αθηνών (Τμήμα 10) σχετικά µε την ως άνω μήνυσή του, ο καθού κατέθεσε συμπληρωματική μήνυση µε ημερομηνία 10.10.2007 ,αναφέροντας τα ακόλουθα περιστατικά: « 1)Στις 23.9.2006,ηµέρα Σάββατο και περί ώρα 18.30 πήγαινα µε τα δύο ανήλικα παιδιά µου ... µε το αυτοκίνητό µου προς το ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ «CARREFOUR» ... και τα δύο παιδιά µου μου ανέφεραν ότι: Λίγες ώρες πριν, την ίδια ημέρα (23.9.2006) , η μητέρα τους ... τους έβαζε « Κ@@@ΔΑΧΤΥΛΟ» και στα δύο και ακολούθως ο πατριός τους ... ασέλγησε παρά φύση, πάνω στα κορμιά τους. 2) Στις 30.9.2006 στον παραπάνω τόπο ... και τα δύο παιδιά µου μου ανέφεραν ότι: Τις αμέσως προηγούμενες ημέρες τα δύο παιδιά τα υποχρέωσαν: Η μάνα τους [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ο πατριός τους [ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΙΟΥ], η γιαγιά τους [ΟΝΟΜΑ ΓΙΑΓΙΑΣ], ... ο παππούς τους [ΟΝΟΜΑ ΠΑΠΠΟΥ]... να κάνουν χρήση, δηλαδή να καπνίσουν τσιγαριλίκι, δηλαδή τσιγάρο που περιείχε χασίς, το οποίο μάλιστα απαίτησαν να το καπνίσουν μπροστά τους ... ». Για τα περιστατικά αυτά κλήθηκαν και κατέθεσαν προανακριτικά στις 25.1.2008, στο Τμήμα Ασφαλείας ,τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων. Στην σχετική προανακριτική κατάθεσή του ο ανήλικος [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] αναφέρει: « ... Η μητέρα µου µας προσέχει πολύ και µε τον πατριό µου επίσης έχω άριστη σχέση. Μας έχει σαν παιδιά του ... » ,ενώ σε ερώτηση αν ανέφερε στον πατέρα του τα παραπάνω περιστατικά που ισχυρίσθηκε ο τελευταίος στη μήνυσή του καταθέτει: « Αυτό είναι ψευδές. Ποτέ δεν είπα στον πατέρα µου τέτοιο πράγμα, ούτε έχει γίνει τέτοιο περιστατικό σε µένα και τον αδελφό µου από τη μητέρα µου και τον πατριό µου ποτέ.», σε άλλη δε ερώτηση σχετικά µε το αν έχει κάνει χρήση χασίς καταθέτει: « Δεν έχω κάνει ποτέ χρήση χασίς, ούτε µου έχει προσφέρει κάποιος να καπνίσω ,ούτε µε υποχρέωσε κάποιος να κάνω κάτι τέτοιο ... Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο στον πατέρα µου και είναι και αυτό ψευδές ... Ο πατέρας µου µας δημιουργεί συνέχεια επεισόδια ,φέρνει την Αστυνομία στο σπίτι µας, ισχυριζόμενος ψευδή περιστατικά. 'Έρχεται στο σχολείο µου και δημιουργεί προβλήματα και εγώ τον αποφεύγω ... Πιστεύω ότι ο πατέρας µου δεν είναι καλά στα μυαλά του και τον φοβάμαι. Μιλάει µόνος του στο αυτοκίνητο και σε άψυχα αντικείμενα ... Πριν από ένα χρόνο περίπου ,παρά τη θέλησή µου µε πήγε σε γιατρό για να µε εξετάσει από πίσω. Δεν τον εμπιστεύομαι πλέον ... ». Στα ίδια πλαίσια κινείται και η αντίστοιχη κατάθεση του μικρότερου γυιού των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ], ο οποίος αναφέρει ότι είναι καλός μαθητής, διαβάζει αρκετές ώρες, περνάει πολύ καλά µε την μητέρα του, τον πατριό του ,που προσέχουν τον ίδιο και τον αδελφό του ,αλλά και µε τους γονείς της μητέρας του που κατοικούν πλησίον τους και έχουν συχνή επαφή μαζί τους. Καταθέτει ότι ουδέποτε έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, ούτε έχει αναφέρει κάτι τέτοιο στον πατέρα του, ότι ουδέποτε του έχει προσφέρει κάποιος να καπνίσει χασίς, ούτε έχει καπνίσει. Στην ερώτηση δε αν έχει καλές σχέσεις µε τον πατέρα του απαντά: « όχι δεν έχω καλές σχέσεις, διότι μετά από αυτά που µας κάνει δεν θέλω να τον ξαναδώ». Δεν αρκείται όμως ο καθού στην υποβολή καταγγελιών και μηνύσεων µε το προαναφερόμενο περιεχόμενο ,αλλά συνεχίζει να καλεί την Αστυνομία ,όχι µόνο στην οικία της αιτούσας και των ανηλίκων τέκνων του ,αλλά και στα σχολεία όπου φοιτούν τα τελευταία, δημιουργώντας διαρκώς δυσάρεστες καταστάσεις. Τούτο προκύπτει µε σαφήνεια από το µε αριθμό πρωτοκόλλου 264/12.2.2008 έγγραφο του Διευθυντή του 3°U Γενικού Λυκείου ΧΧΧΧΧΧ, όπου φοιτά ο ανήλικος [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ]. Στο έγγραφο αυτό αναφέρεται ότι ο καθού « ... επανειλημμένως προσέρχεται στο σχολείο, προβάλλοντας διάφορες απαιτήσεις, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα ... καλεί συνεχώς την Αστυνομία, µε αποτέλεσμα να έρχονται τα περιπολικά στην είσοδο του σχολείου και να τον απομακρύνουν, πολλές φορές κάνοντας και ττροσαγωγή στο Α.Τ. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, το οποίο είναι γνώστης αυτής της κατάστασης. Η θέα των περιπολικών στο σχολείο βάζει σε ανησυχία μαθητές και γονείς, ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει και έτσι εκθέτει και δυσφημεί το σύνολο του σχολείου.».
Από τα παραπάνω ,καθίσταται προφανές ότι από τη συζήτηση της υποθέσεως σχετικά µε την επικοινωνία του καθού µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων (3.7.2007) ,μεσολάβησαν νέα περιστατικά, που ,κατά τη κρίση του Δικαστηρίου, ασκούν ουσιώδη επιρροή στην υπόθεση που κρίθηκε και δικαιολογούν τη μεταρρύθμισή της. Το Δικαστήριο που έκρινε επί της υποθέσεως αυτής και επέτρεψε στον αιτούντα να επικοινωνεί µε τα ανήλικα τέκνα του, είχε υπόψη του µόνο τα γεγονότα της συχνής προσελεύσεως του καθού στο Α.Τ. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, και των κατηγοριών που εξαπέλυε εναντίον της αιτούσας και του συζύγου της για κακοποίηση των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, καθώς και περί χρήσεως από τον υιό του [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] ναρκωτικών ουσιών. Είχε επίσης υπόψη του ότι ο καθού ,στα πλαίσια των ισχυρισμών του αυτών, ζητούσε να γίνονται σχετικές εξετάσεις στα ανήλικα τέκνα του και τα ανάγκαζε να προσέρχονται στο Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας από τους αστυνομικούς να τα νουθετήσουν. Δεν γνώριζε όμως το Δικαστήριο ,ότι οι αιτιάσεις αυτές του καθού ,έλαβαν πολύ σοβαρότερες διαστάσεις, έγιναν πλέον μηνύσεις µε το ίδιο και χειρότερο περιεχόμενο ,δημιουργώντας µε τον τρόπο αυτό πολύ μεγαλύτερα προβλήματα ,κυρίως στα ανήλικα τέκνα των διαδίκων. Τούτο δε, διότι πλέον τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων , αναγκάζονται να προσέρχονται και να παραμένουν σε χώρους όπου «ανακρίνονται» ,από τις προανακριτικές αρχές και να υφίστανται ιατροδικαστικές εξετάσεις ταπεινωτικές γι’ αυτά. Επί πλέον η συμπεριφορά του καθού , τους δημιουργεί άγχος και αισθήματα ντροπής στο κοινωνικό τους περιβάλλον ,κυρίως στο χώρο του σχολείου τους και στους συμμαθητές τους . Με το δεδομένο δε ότι αυτά βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, καθώς διανύουν την εφηβική ηλικία , είναι προφανές ότι οι ακραίες αυτές εκφάνσεις της συμπεριφοράς του καθού , τους δημιουργούν ψυχολογική βία και θίγουν βάναυσα την υπόστασή τους. Για το λόγο αυτό ,όπως κατέθεσαν και τα ίδια στις προαναφερόμενες καταθέσεις τους δεν επιθυμούν να έχουν επικοινωνία µε τον πατέρα τους ,δεν τον εμπιστεύονται πλέον και έχουν αισθήματα φόβου απέναντί του. Επί πλέον ήδη έχει εκδοθεί προσωρινή διαταγή επί της ένδικης αιτήσεως ,που επιτρέπει την επικοινωνία του καθού µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, µόνο µε την παρουσία τρίτου ατόμου, και συγκεκριμένα της αδελφής τούτου και χωρίς διανυκτέρευση. Η Δικαστής που εξέδωσε την προσωρινή διαταγή αυτή έλαβε υπόψη της και τα όσα κατέθεσαν ενώπιόν της τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και είναι προφανές ότι οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία του καθού µ'αυτά ,µε τον τρόπο που είχε ορίσει η υπό μεταρρύθμιση απόφαση αποβαίνει επιζήμια για την ψυχική τους ισορροπία. Κατά συνέπεια ,µε βάση όλα όσα προαναφέρθηκαν το Δικαστήριο καταλήγει στο πιθανό συμπέρασμα ότι ο καθού παρουσιάζει εμμονές σχετικά µε την κακοποίηση των ανηλίκων τέκνων του από την αιτούσα μητέρα τους, τον πατρυιό τους και το συγγενικό περιβάλλον της αιτούσας, που τον οδηγούν σε εξαιρετικά δυσμενείς συμπεριφορές που διαταράσσουν την ψυχική ισορροπία και τη διαβίωσή τους, η κατάστασή του δε αυτή βαίνει συνεχώς προς το χειρότερο. Από την άλλη πλευρά τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων διαβιώνουν µε τη μητέρα και τον πατρυιό τους σε ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον ,ενώ από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν πιθανολογήθηκε η βασιμότητα των καταγγελιών που εξαπολύει μαζικά ο καθού εναντίον αυτών και του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Κατά συνέπεια πράγματι από την ημέρα της συζητήσεως της υπό μεταρρύθμιση αποφάσεως έχουν μεσολαβήσει πολύ σοβαρά και κρίσιμα περιστατικά που δεν ήταν γνωστά στο Δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση αυτή και τα οποία δικαιολογούν τη μεταρρύθμισή της. Ειδικότερα μέχρι να κριθεί οριστικά το ζήτημα της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και του τρόπου επικοινωνίας του καθού µαυτά ,πρέπει να αφαιρεθεί προσωρινά η γονική μέριμνα τούτων από τον καθού ,ο οποίος πιθανολογείται ότι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να την ασκεί ,διότι το γεγονός αυτό του παρέχει δικαιώματα που βλάπτουν την ομαλή διαβίωση και την ψυχοσωματική ανάπτυξη των ανηλίκων. Για να μην αποκλεισθεί όμως εντελώς από την επικοινωνία του µε τα ανήλικα τέκνα του, κρίνεται προτιμότερο να έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί µ 'αυτά περιορισμένα. δηλαδή το πρώτο και τρίτο Σάββατο κάθε μήνα και από ώρα 10.00 π.µ. ,μέχρι 14.00 µ.µ, , πάντοτε όμως µε την παρουσία της αδελφής του [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΔΕΛΦΗΣ]. Τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας βαρύνουν τον καθού, λόγω της ήττας του, προσδιορίζονται δε στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζοντας κατ 'αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση.
Μεταρρυθμίζει την µε αριθμό 1185/2008 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου που ρύθμισε την επικοινωνία του καθού µε τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων ,µε τον ακόλουθο τρόπο:
Αφαιρεί προσωρινά τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] και [ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ] από τον καθού, την οποία θα ασκεί προσωρινά αποκλειστικά η αιτούσα.
Ορίζει ότι η επικοινωνία του καθού µε τα ως άνω ανήλικα τέκνα των διαδίκων θα γίνεται στο εξής προσωρινά µόνο το πρώτο και τρίτο Σάββατο κάθε μήνα και από ώρα 10.00 Π.µ. μέχρι 14.00 µ.µ. , και µε την παρουσία της αδελφής του καθού [ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΔΕΛΦΗΣ].
Καταδικάζει τον καθού στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας που τα προσδιορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 26.5.2008, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου µε την παρουσία και του γραμματέα και µε απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                         H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ