Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

ΜΠρΑθ 3177-2010 Βασιλική Μπουκιστάνου. Αίτηση γονέα για διατροφή από το ενήλικο τέκνο του



Αίτηση γονέα για διατροφή από το ενήλικο τέκνο του -.

Ο ανιών έναντι του κατιόντος έχει δικαίωμα διατροφής μόνο επί απορίας του, δηλαδή όταν δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από την περιουσία, την εργασία ή τα εν γένει εισοδήματα του και συγχρόνως ο υπόχρεος κατιών είναι σε θέση να την δώσει χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή ενόψει και των λοιπών υποχρεώσεων του, εκτός αν ο δικαιούχος ανιών είναι έγγαμος, οπότε η υποχρέωση του κατιόντος για διατροφή του υπάρχει μόνο αν ο σύζυγος του δικαιούχου δεν είναι σε θέση να του παρέχει την οφειλόμενη διατροφή χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του. Δεκτή εν μέρει η κρινόμενη αίτηση.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός Αποφάσεως 3177/2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Βασιλική Μπουκιστάνου, Πρόεδρο Πρωτοδικών την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 05.02.2010 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αιτούντος Ι. Θ. του Π. κατοίκου Αθηνών, Α. **, Πλατεία Αττικής ο οποίος εμφανίστηκε στο δικαστήριο με τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Αντιγόνη Μαυρομάτη και Αγγελική Αντωνέα.
Του καθού η αίτηση Π. Θ. του Ι., κατοίκου Ιλίου Αττικής, Π. *, ο οποίος εμφανίστηκε στο δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ευάγγελο Κουρή.
Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η αίτηση του, που κατατέθηκε στη Γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 13372/2009, προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1487 και 1491 του Α.Κ. προκύπτει ότι ο ανιών έναντι του κατιόντος έχει δικαίωμα διατροφής μόνο επί απορίας του, δηλαδή όταν δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από την περιουσία, την εργασία η τα εν γένει εισοδήματα του και συγχρόνως ο υπόχρεος κατιών είναι σε θέση να την δώσει χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή ενόψει και των λοιπών υποχρεώσεων του, εκτός αν ο δικαιούχος ανιών είναι έγγαμος, οπότε η υποχρέωση του κατιόντος για διατροφή του υπάρχει μόνο αν ο σύζυγος του δικαιούχου δεν είναι σε θέση να του παρέχει την οφειλόμενη διατροφή χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του. Γενικές προϋποθέσεις της διατροφής του γονέα από το ενήλικο τέκνο του είναι 1. η απορία του δικαιούχου κατά τα παραπάνω, πρέπει δηλαδή να εξαντληθούν προηγουμένως όλες οι οικονομικές δυνατότητες που του παρέχονται από τα εισοδήματα ή την περιουσία του, υπό την έννοια ότι υποχρεούται να καταναλώσει και από τα κεφάλαια της περιουσίας του, εφόσον, όμως, πρόκειται για μεγάλη απρόσοδη περιουσία και όχι μικρή, που η διατήρηση της επιβάλλεται για εξασφάλιση εισοδήματος και λόγους προνοίας και μόνο αν και τότε δεν δύναται να εξασφαλίσει τη διατροφή του μπορεί να στραφεί κατά του τέκνου του και να ζητήσει διατροφή και 2. η ευπορία του υπόχρεου τέκνου, που νοείται, όχι κάποιος ιδιαίτερος πλούτος, αλλά η δυνατότητα να παράσχει αυτή, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή (βλ, Εφ.Πατρ. 244/2006 Αχ.Νομ. 2007, 193, Εφ.Λαρ. 509/2003 δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 228/2000 Ελ.Δ. 41, 1314, Α.Π., 1306/1993 Ελ.Δ. 36, 149, Εφ.Θεσ. 937/1993 Αρμ 48, 425, Εφ.Αθ. 11488/1988 ΝοΒ 37, 755).
Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτηση, όπως παραδεκτά διορθώθηκε πριν τη συζήτηση στο ακροατήριο, με δήλωση των πληρεξουσίων του δικηγόρων, ο αιτών εκθέτει ότι, μετά τον θάνατο της συζύγου του, το έτος 1998, με την οποία απέκτησαν ένα τέκνο, τον καθ’ ου η αίτηση, αλλά, κυρίως, λόγω της επιβάρυνσης της κατάστασης της υγείας του, προέβη σε πώληση του μοναδικού περιουσιακού του στοιχείου, ήτοι μιας κατοικίας που διέθετε στη Χίο και σε άτυπη δωρεά του ληφθέντος τιμήματος 150.000 ευρώ, στη σύζυγο του καθ’ ου, κατόπιν των υποσχέσεων της τελευταίας ότι εφεξής και εφόρου ζωής του θα διέμενε στην οικογενειακή στέγη αυτής και του καθ’ ου και θα τον περιέθαλπε. Ότι μετά την ως άνω άτυπη δωρεά εκδιώχθηκε από την κατοικία του καθ’ ου και της συζύγου του και έκτοτε περιήλθε σε απορία, καθόσον αδυνατεί να διατρέφει τον εαυτό του, φιλοξενείται εκ περιτροπής από τις αδελφές του, οι οποίες επίσης, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Εκθέτει, επίσης, τις κατά μήνα δαπάνες που είναι αναγκαίες για τη διατροφή του, καθώς και τα εισοδήματα του καθ’ ου και ζητεί, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, να υποχρεωθεί ο τελευταίος να του καταβάλει ως προσωρινή διατροφή του το ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως, από την επίδοση της αίτησης και εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας παροχής.
Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 επ. Κ.Πολ,Δ.), είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερόμενες στην αρχή της παρούσας διατάξεις και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων του αιτούντος Α. Κ. και του καθ’ ου η αίτηση Ν. Δ., που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο, της υπ’ αρ. 22165/2010 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών Σ. Κ., που προσκομίζει ο αιτών και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά.
Ο αιτών, ο οποίος διέμενε στη Χίο σε ιδιόκτητη κατοικία και μετερχόταν το επάγγελμα του επιπλοποιού, από το νόμιμο γάμο του απέκτησε ένα τέκνο, τον καθ’ ου η αίτηση. Το έτος 1998 απεβίωσε η σύζυγος του και έκτοτε υπέστη εγκεφαλικά επεισόδια και έπασχε από ισχαιμική και υπερτασική καρδιοπάθεια, νεφρολιθίαση, υπερτροφία προστάτη. Στη συνέχεια, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από βαρύτατη πυραμιδική συνδρομή, λόγω αυχενικής μυελοπάθειας και, για το λόγο αυτό, υποβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2008, σε χειρουργική επέμβαση στο Γ.Ν.Α. Γ. Γεννηματάς, όπου έγινε αποσυμπίεση και σπονδυλοδεσία. Παρά τη μερική βελτίωση, όμως, παρέμεινε με βαριά τετραπάρεση, δυσχέρεια – σχεδόν αδυναμία – βαδίσεως, η οποία έβαινε επιδεινούμενη, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί και να καθίσταται αναγκαία η βοήθεια τρίτου προσώπου (βλπ. την υπ’ αρ. πρωτ. 9059/2009 βεβαίωση νοσηλείας του ως άνω Νοσοκομείου). Λόγω της κατάστασης της υγείας του απαιτείται, και κατά τον παρόντα χρόνο, η τακτική νευρολογική και καρδιολογική παρακολούθηση του μια φορά το μήνα και η ρύθμιση της φαρμακευτικής του αγωγής. Λόγω της κατάστασης της υγείας του, ο αιτών κρίθηκε ανίκανος, με ποσοστό αναπηρίας 85% και ανατομικής βλάβης 70%, από 01.08.2006 έως 31.07.2009, αποφασίσθηκε η συνταξιοδότηση του και στη συνέχεια η εφ’ όρου ζωής παράταση της (βλ. την υπ’ αρ. 3/03041/2006 απόφαση του Ο.Α.Ε.Ε.), ενώ η σύνταξη του ανέρχεται στο ποσό των 679,36 ευρώ μηνιαίως, από την οποία γίνεται κράτηση 4% υπέρ του Ι.Κ.Α. για τον κλάδο υγείας, πλέον Ε.Κ.Α.Σ. 230 ευρώ (βλπ. το υπ’ αρ. πρωτ. 116917/2009 πιστοποιητικό του Ο.Α.Ε.Ε.). Μ|ετά την ως άνω χειρουργική επέμβαση, από τον Φεβρουάριο περίπου του 2008, ο αιτών διέμεινε στην κατοικία του καθ’ ου και της συζύγου του, ενώ πιθανολογείται ότι προέβη σε πώληση της κατοικίας του στη Χίο, που αποτελούσε το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο και το τίμημα που έλαβε, ύψους 150.000 ευρώ, παρέδωσε, περί τον Απρίλιο του 2008, στη σύζυγο του καθ’ ου, η οποία το κατέθεσε σε τραπεζικό λογαριασμό, προτιθέμενη, όπως τον διαβεβαίωνε, να προβεί σε αγορά άλλης κατοικίας όπου θα υπήρχε ιδιαίτερος χώρος διαμονής του, με δικαίωμα οίκησης. Πλην όμως, μετά από αυτά, η συμπεριφορά της συζύγου του καθ’ ου προς τον αιτούντα μετεστράφη, άρχισε να τον εξυβρίζει και να μη του επιτρέπει να εξέρχεται από το δωμάτιο του, μέχρι την 24η.07.2009, κατά την οποία τον εξύβρισε εκ νέου και την επομένη η ίδια τηλεφώνησε στην αδελφή του Β. Κ. και στη συνέχεια μετέφερε τον αιτούντα στην κατοικία της τελευταίας, λέγοντας στην ίδια και στον σύζυγο της «θα τον πάρετε ή θα τον πετάξω στο δρόμο, αν δεν τον πάρετε τον πάω στο γηροκομείο». Έκτοτε ο αιτών φιλοξενείται εκ περιτροπής από την ως άνω και την άλλη αδελφές του, οι οποίες, επίσης, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και οικονομικά. Ο αιτών αδυνατεί να εργασθεί, δεν έχει άλλα εισοδήματα ή περιουσία και δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη διατροφή του με την σύνταξη που λαμβάνει, ευρισκόμενος ως εκ τούτου σε κατάσταση απορίας, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην αρχή της παρούσας. Υπόχρεος, συνεπώς, για την κατά νόμο συναφή υποχρέωση διατροφής του είναι ο καθ’ ου η αίτηση, μοναδικό τέκνο του. Οι αναγκαίες δαπάνες διατροφής του αιτούντος, ο οποίος διάγει το 70° έτος της ηλικίας του, στις οποίες περιλαμβάνονται τα αναγκαία έξοδα διαμονής, διατροφής, αμοιβής οικιακής βοηθού, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (κατά το μέρος που δεν καλύπτεται από τον ασφαλιστικό του φορέα), ανέρχονται στο ποσό των 1.800 ευρώ μηνιαίως. Ο καθ’ ου η αίτηση είναι ανθυποπλοίαρχος κατά τα τελευταία 15 έτη και πραγματοποιεί πλόες στο εξωτερικό, διάρκειας 6, 8 ή και 12 μηνών, όπως και η μαρτυράς του καταθέτει, με μηνιαίες αποδοχές που δεν προέκυψαν με βεβαιότητα, απλά πιθανολογήθηκε ότι ανέρχονται στο ποσό των 6.000 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη ότι οι καθαρές ελάχιστες μηνιαίες αποδοχές ανθυποπλοιάρχου ανέρχονται στα ποσά των 4.000 ευρώ στα φορτηγά πλοία και των 5.000 ευρώ στα πετρελαιοφόρα πλοία. Ο ίδιος, δυνάμει του υπ’ αρ. 3447/21.12.2009 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Ν. Ερυθραίας Β. Γ., προέβη σε αγορά καινούριου διαμερίσματος του πρώτου ορόφου πολυκατοικίας, που βρίσκεται στο Μπουρνάζι Αττικής, επί της οδού Ι. αριθ. *, επιφάνειας 70,77 τ.μ., στο οποίο ανήκει κατ’ αποκλειστική χρήση ανοικτή θέση στάθμευσης της πυλωτής και αποθήκης, επιφάνειας 13,02 τ.μ., αντί τιμήματος 83.887,58 ευρώ, και, όπως η μάρτυράς του και μητέρα της συζύγου του καταθέτει, το ποσό αυτό κατέβαλε από εκείνο των 150.000 ευρώ που έλαβε η σύζυγος του από τον αιτούντα. Ο ίδιος διαθέτει Ι.Χ. αυτοκίνητο και πιθανολογείται ότι διαθέτει μετρητά, καθόσον, όπως η εξετασθείσα μάρτυρας του αιτούντος στο ακροατήριο και εκείνη που κατέθεσε ενόρκως ενώπιον της ως άνω συμβολαιογράφου καταθέτουν μετά λόγου γνώσεως ότι στις οχλήσεις του αιτούντος να του επιστρέψουν το ποσό των 150.000 ευρώ, ο καθ’ ου πρότεινε να του επιστρέψει το ήμισυ του ποσού αυτού. Άλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει. Στο διαμέρισμα αυτό διαμένει με τη σύζυγο του και δεν βαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, αλλά με τις δαπάνες λειτουργίας του. Η σύζυγος του καθ’ ου η αίτηση δεν πιθανολογήθηκε ότι εργάζεται κατά τον παρόντα χρόνο, αλλά προτίθεται άμεσα να εργασθεί, όπως, επίσης, η μαρτυράς του καταθέτει και ο καθ’ ου βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής της. Ο ίδιος βαρύνεται με την καταβολή μηνιαίων δόσεων προς αποπληρωμή δανείων που έλαβε από την Εθνική Τράπεζα, ποσών 667,37 και 630 ευρώ περίπου, ποσά που πιθανολογείται ότι αποπληρώνει από τα ως άνω εισοδήματα του και το υπόλοιπο από το ποσό που έλαβε η σύζυγός του από τον αιτούντα. Άλλες τακτικές μηνιαίες δαπάνες δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει. Με βάση όλα τα προαναφερόμενα, πιθανολογούμενης της απορίας του αιτούντος και της ευπορίας του καθ’ ου η αίτηση, με την προεκτεθείσα έννοια ότι είναι σε θέση να καταβάλει διατροφή στον αιτούντα χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή, καθώς και επείγουσας περίπτωσης, λόγω του χαρακτήρα της ένδικης αξίωσης και των ειδικών συνθηκών διαβίωσης του αιτούντος κατά τον παρόντα χρόνο, πιθανολογείται ότι ο καθ’ ου η αίτηση είναι σε θέση και υποχρεούται να καταβάλει στον αιτούντα, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή του τελευταίου το ποσό των 900 ευρώ, από την επίδοση της αίτησης, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής, το υπόλοιπο ποσό, δε, που απαιτείται για την κατά μήνα διατροφή του καλύπτει ο ίδιος με το ως άνω εισόδημα του. Πρέπει, επομένως, να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση, κατά τα παραπάνω και να επιβληθεί, για το λόγο αυτό, ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του αιτούντος σε βάρος του καθ’ ου η αίτηση (αρθρ. 178 Κ.Πολ,Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Υποχρεώνει τον καθ’ ου η αίτηση να καταβάλει στον αιτούντα, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή του, εντός των τριών πρώτων ημερών κάθε μήνα, το ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ, από την επίδοση της αίτησης και εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση της.
Επιβάλλει σε βάρος του καθ’ ου η αίτηση ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, που ορίζει σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα στις 13.04.2010, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ             ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ            Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

ΜΠρΑθ 1553/2009 Αλεξάνδρα Βασιλακάκου


ΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 1553/2009 Αλεξάνδρα Βασιλακάκου

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Επιμέλεια τέκνου - Μετοίκηση - Διατροφή - Κατανομή κινητών -.

Ανάθεση της επιμέλειας ανήλικου αγοριού στον πατέρα. Επικοινωνία του δικαστηρίου με το τέκνο. Παραχώρηση της οικογενειακής στέγης στον πατέρα, που διαμένει με τα τέκνα. Κατανομή διατροφής εξ ημισείας στους γονείς. Η παραχώρηση της χρήσης κινητών κατά το άρθρο 1394 ΑΚ επιτρέπεται μόνο εφόσον είναι απαραίτητα για τις ανάγκες της χωριστής εγκατάστασης, ενώ όταν ο κάθε σύζυγος προβάλλει δικό του δικαίωμα, μπορεί να ζητήσει προστασία με ασφαλιστικά μέτρα νομής.

ΚΕΙΜΕΝΟ

   ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
   ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
   Αριθμός αποφάσεως 1553/2009
   ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

   Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αλεξάνδρα Βασιλακάκου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως, κατά τη διάταξη του άρθρου 2 § 3 του Ν. 3327/2005.
   Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 25 Νοεμβρίου 2008, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
   Του αιτούντος - καθ' ου η αίτηση: Σ. Λ. του Γ., κατοίκου Αγ. Αναργύρων Αττικής, οδός Θ. αρ. *, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου Δικηγόρου του Ιωάννη Τσέλιου.
   Της καθ' ης η αίτηση- αιτούσας: Θ. Α. του Ν., κατοίκου Αγ. Αναργύρων Αττικής, οδός Θ. αρ. * ατομικώς και για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων της Ελένης και Γεωργίου, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Αικατερίνης Ντάση.
   Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 16-9-2008 αίτηση του που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 13050/2008 και προσδιορίστηκε για την ανωτέρω αναφερόμενη δικάσιμο.
   Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22-9-2008 αίτηση της που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 13605/2008 και προσδιορίστηκε για την ανωτέρω αναφερόμενη δικάσιμο.
   Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως από τη σειρά του εκθέματος οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

   ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
   ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

   Ο αιτών, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο με την κρινόμενη αίτηση του να του ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων του Ε. και Γ. που έχει αποκτήσει από τον γάμο του με την καθ' ης, με την οποία βρίσκεται σε διάσταση, να επιδικαστεί, επίσης προσωρινά, για λογαριασμό του Γ. διατροφή σε χρήμα 400 ευρώ το μήνα, επειδή αυτός αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσεως, να διαταχθεί η μετοίκηση της καθ' ης από τη συζυγική οικία , να παραχωρηθεί προσωρινά στον ίδιο και τα τέκνα τους η χρήση της οικογενειακής στέγης και όλων των κινητών πραγμάτων που βρίσκονται εντός αυτής, εκτός από τα προσωπικά είδη της καθ' ης. Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1393,1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1518, 340, 345 του ΑΚ, 728 παρ. 1α', 729 και 735 του ΚΠολΔ, εκτός από το αίτημα περί παραχωρήσεως της χρήσεως των κινητών πραγμάτων, το οποίο είναι αόριστο διότι ο αιτών ουδόλως προσδιορίζει τα κινητά πράγματα των οποίων ζητεί να παραχωρηθεί η χρήση, ούτε επικαλείται τις προϋποθέσεις των άρθρων 1394 εδ. β' και 1395 ΑΚ. Κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη και ορισμένη η αίτηση πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν.
   Η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο με την κρινόμενη αίτησή της, να της ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της Γ. που έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον καθ' ου, με τον οποίο βρίσκεται σε διάσταση, και να επιδικαστεί, επίσης προσωρινά, για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της διατροφή σε χρήμα 560 ευρώ το μήνα, άλλως 710 ευρώ, επειδή αυτό αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αιτήσεως, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσεως (παραιτούμενη με δήλωση της στο ακροατήριο από τα αιτήματα αναθέσεως σε αυτήν της επιμέλειας της θυγατέρας της Ε. και επιδικάσεως γι' αυτήν –Ε.- προσωρινής διατροφής λόγω της επικείμενης ενηλικιώσεώς της), να υποχρεωθεί ο καθ' ου να εγκαταλείψει τη συζυγική οικία και να την παραδώσει σε αυτήν, διατασσομένης της αποβολής του και της εγκαταστάσεως της σε αυτή, και να μη διαταράσσει τη νομή της, να της παραχωρηθεί προσωρινά η χρήση των αναφερόμενων κινητών πραγμάτων (οικιακού εξοπλισμού, επίπλων και σκευών) της συζυγικής οικίας, επειδή ανήκουν στην κυριότητα της,  άλλως επειδή είναι απαραίτητα για τη χωριστή εγκατάσταση της ιδίας και των τέκνων της, και να απειληθεί χρηματική ποινή 2.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός μηνός σε περίπτωση που ο καθ' ου δεν συμμορφωθεί με το περιεχόμενο της αποφάσεως που θα εκδοθεί. Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1393, 1394 εδ. β', 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1518, 340, 345 του ΑΚ, 728 παρ. 1α', 729 και 735 του ΚΠολΔ. Το αίτημα παραχωρήσεως στην αιτούσα της χρήσης των αναφερόμενων κινητών πραγμάτων είναι νόμιμο μόνο κατά την επικουρική βάση του, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1394 εδ. α' ΑΚ, σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβιώσεως καθένας σύζυγος μπορεί να παραλάβει τα κινητά πράγματα επί των οποίων προβάλλει δικό του δικαίωμα κυριότητας, νομής και κατοχής και σε περίπτωση προσβολής του από τον άλλο σύζυγο μπορεί να ζητήσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ειρηνοδικείου για την προστασία της νομής και κατοχής του επ' αυτών, κατά τα άρθρα 733-735 ΚΠολΔ (ΕφΑΘ 513/1995ΕλλΔνη 37. 1112, ΜΠρΑΘ 1936/1987 ΕλλΔνη 30. 841). Μη νόμιμο εξ άλλου και απορριπτέο είναι το παρεπόμενο αίτημα απειλής προσωπικής κρατήσεως και χρηματικής ποινής εις βάρος του καθ' ου, για την περίπτωση μη συμμορφώσεως του με το διατακτικό της αποφάσεως, διότι οι διατάξεις περί μετοικήσεως και παραχωρήσεως της χρήσης των κινητών εκτελούνται σύμφωνα με τις διατάξεις περί αμέσου εκτελέσεως των άρθρων 700 και 941 παρ. 1, 943 παρ. 1 ΚΠολΔ (βλ. Τζίφρα Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 1985, σελ. 435), η διάταξη για καταβολή διατροφής εκτελείται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 951 ΚΠολΔ, ενόψει του ότι πρόκειται για χρηματική απαίτηση, ενώ το αίτημα περί μη διαταράξεως της νομής της αιτούσας επί του ακινήτου που χρησιμοποιείται ως οικογενειακή στέγη είναι μη νόμιμο διότι κατά το άρθρο 1393 ΑΚ ρυθμίζεται η χρήση της οικίας και όχι η νομή επ'  αυτής. Μετά από αυτά η υπό κρίση αίτηση πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν, συνεκδικαζόμενη με την αντίθετη αίτηση λόγω της συνάφειας τους και διότι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης (αρθρ. 246 ΚΠολΔ).
   Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων Κ. Λ. και Γ. Α. που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν, την επικοινωνία του Δικαστηρίου με τον ανήλικο υιό των διαδίκων Γ. και γενικά από όλη τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο την 21-9-1986 στο Δεσινό Καλαβρύτων και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν τρία τέκνα την Ελένη, η οποία γεννήθηκε την 6-10-1987 και απεβίωσε την 13-1-1989, την Ελένη που γεννήθηκε την 23-12-1990 και τον Γ. που γεννήθηκε την 1-6-1996. Την οικογενειακή στέγη των διαδίκων αποτελεί διαμέρισμα, επιφανείας 80 τ.μ., που βρίσκεται στην οδό Θ. αρ. * στην περιοχή των Αγ. Αναργύρων Αττικής, το οποίο ανήκει, στην κυριότητα του αιτούντος-καθ' ου. Με το από 17-6-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό η καθ' ης εκμίσθωσε έναντι μηνιαίου μισθώματος 530 ευρώ, ένα διαμέρισμα της ιδιοκτησίας της, ευρισκόμενο επί της οδού Ζ. αρ. ** στο Ίλιο Αττικής, επιφανείας 54,15 τ.μ., στον Σ. Γ., με τον οποίο συνήψε εξωσυζυγικό δεσμό και συζεί μόνιμα στο διαμέρισμα της αυτό, έχοντας παραλάβει πολλά από τα προσωπικά της είδη (ενδύματα και άλλα). Ο εξωσυζυγικός αυτός δεσμός της αιτούσας έχει αποτελέσει αφορμή για να δημιουργούνται επεισόδια μεταξύ των διαδίκων (βλ. τα από 13-6-2008, 19-9-2008 και 23-9-2008 ημερήσια δελτία οχήματος του Α.Τ. Αγ. Αναργύρων, την από 13-6-2008 βεβαίωση του Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων για αναφερόμενο ξυλοδαρμό της αιτούσας - καθ' ης, το από 4-7-2008 ιατρικό πιστοποιητικό του ιδίου νοσοκομείου, στο οποίο αναφέρεται ότι ο αιτών-καθ' ου κατά την κλινική εξέταση του την 13-6-2008 διαπιστώθηκε να έχει εκδορές δέρματος και μώλωπες (δε) αντιβραχίου, (αρ) βραχιονίου, εκδορές και μώλωπες (δε) θωρακικής και (αρ) θωρακικής χώρας και μώλωπες κοιλιακής χώρας καθώς και το 9322/20-6-2008 πιστοποιητικό του Γενικού Νοσοκομείου Ν. Ιωνίας στο οποίο αναφέρεται ότι ο αιτών- καθ' ου εξετάσθηκε στις 8-6-2008 στα επείγοντα περιστατικά και διαπιστώθηκε να έχει αμυχές και μώλωπες (ΔΕ) κοιλιακού τοιχώματος, επιγαστρίου (ΔΕ), μασχαλιαίας κοιλότητας (ΑΡ) βραχίονα, (ΔΕ) βραχίονα, τραχήλου, ινιακής χώρας, (ΔΕ) μηρού και ώτων). Έτσι από τον Ιούνιο του έτους 2008 οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση. Η αιτούσα καθ' ης επισκέπτεται περιστασιακά την συζυγική οικία, παραμένοντας για λίγο χρόνο, για να επικοινωνεί με τα τέκνα της, τα οποία διαμένουν με τον πατέρα τους, ο οποίος ασκεί εν τοις πράγμασι και την επιμέλειά τους. Η Ε. έχει ήδη ενηλικιωθεί από 23-12-2008 και επομένως, το αίτημα αναθέσεως της επιμέλειας της στον αιτούντα πατέρα της πρέπει να απορριφθεί ως άνευ αντικειμένου. Ο Γ είναι μαθητής της Α' τάξης του 2ου Γυμνασίου Αγ. Αναργύρων. Ο αιτών τον συνοδεύει κατά την μετάβαση του και αποχώρηση του από το σχολείο του, έχοντας λάβει για το σκοπό αυτό, από την έναρξη του σχολικού έτους, μία ώρα άδεια από 07.15 έως 08.15 από την εργασία του στο Δήμο Αθηναίων και ρυθμίσει το ωράριο του ώστε να τελειώνει την εργασία του καθημερινά στις 13.00, προκειμένου να παραλαμβάνει το γιο του (βλ. τα από 11-9-2008 και 19-11-2008 υπηρεσιακά σημειώματα της Διεύθυνσης Καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων). Ο αιτών επίσης μεριμνά και επιβλέπει το γιο του σχετικά με την σχολική του απόδοση, προσερχόμενος στο σχολείο του, προκειμένου να ενημερωθεί για την πρόοδο του (βλ. την από 17-11-2008 βεβαίωση του Διευθυντή του ανωτέρω Γυμνασίου), τον έχει εγγράψει στο κέντρο ξένων γλωσσών του Γ. Τ. για την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας από 1-9-2008 έως 15-6-2009, καταβάλλοντας ο ίδιος τα μηνιαία δίδακτρα, ανερχόμενα σε 90 ευρώ και για τον Ιούνιο σε 45 ευρώ, και τον προμηθεύει με όλα τα απαραίτητα είδη για την εκπαίδευση του (βλ. τις προσκομιζόμενες από αυτόν αποδείξεις αγοράς ηλεκτρονικού υπολογιστή και σχολικών ειδών). Η καθ' ης αγαπά και ενδιαφέρεται για τον ανήλικο γιο της. Όμως, ενόψει των ανωτέρω περιστάσεων κρίνεται ότι το συμφέρον του ανήλικου τέκνου των διαδίκων Γ. επιβάλλει, λαμβανομένης υπόψη και της σαφώς εκφρασθείσης γνώμης του κατά την επικοινωνία του με το Δικαστήριο, να ανατεθεί η επιμέλεια αυτού στον αιτούντα πατέρα του, ο οποίος είναι κατάλληλος προς τούτο, αγαπά και φροντίζει το γιο του και επιμελείται για τη διατροφή, ένδυση και τη σωστή ανατροφή και εκπαίδευση του. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, ο καθ' ου εργάζεται στο Δήμο Αθηναίων, ως υπάλληλος καθαριότητας, στην ίδια δε εργασία απασχολείται και η αιτούσα καθ' ης. Από το εκκαθαριστικό σημείωμα των διαδίκων του οικονομικού έτους 2008, προκύπτει ότι τα ετήσια εισοδήματα τους από την ανωτέρω εργασία τους, ανέρχονται του μεν αιτούντος σε 21.626,27 ευρώ, της δε καθ1 ης σε 16.836,50 ευρώ, η οποία επίσης είχε εισοδήματα από ακίνητα 4.745,25 ευρώ, ήτοι συνολικά 21.581,75 ευρώ. ʼλλα εισοδήματα δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει ο αιτών από τη θέση του ως προέδρου του τοπικού Συμβουλίου του Τ.Δ. Καμενιανών του Δήμου Αροανίας Ν. Αχαΐας, όπως ισχυρίζεται η καθ' ης, αφού του καταβάλλεται μόνο το ποσό των 1.520ευρώ ετησίως για έξοδα κίνησης. Εξ άλλου, στις δαπάνες εκπαιδεύσεως του ανήλικου γιου των διαδίκων πρέπει να προστεθεί και το ποσό των 25 ευρώ το μήνα που απαιτείται για τη συμμετοχή του σε αθλητικές δραστηριότητες στον Αθλητικό Όμιλο Αγίων Αναργύρων "ΕΛΠΙΣ", ενώ κατά τα λοιπά αυτός έχει τις συνήθεις για την ηλικία του και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των γονέων του δαπάνες διαβιώσεως. Δεν έχει δε περιουσία ή εισοδήματα και συνεπώς δικαιούται διατροφής από τους διαδίκους γονείς τους. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις η κατά μήνα διατροφή για τον ανήλικο υιό των διαδίκων πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 500 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση και εκπαίδευση του. Από το ποσό αυτό η καθ' ης είναι σε θέση να καταβάλει το ποσό των 250 ευρώ, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό που απαιτείται για τη διατροφή του συμμετέχει και ο αιτών με τα εισοδήματα του, την παροχή στέγης και την προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχολήσεως του για τη φροντίδα και την περιποίηση του, η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα. Τέλος, πρέπει να παραχωρηθεί προσωρινά στον αιτούντα και τα τέκνα των διαδίκων η χρήση της οικογενειακής στέγης, ενώ το αίτημα μετοικήσεως της καθ' ης πρέπει να απορριφθεί ως άνευ αντικειμένου, εφόσον όπως προαναφέρθηκε, αυτή έχει αποχωρήσει από τη συζυγική οικία. Τέλος, ενόψει της αναθέσεως της επιμέλειας του ανήλικου υιού των διαδίκων στον αιτούντα, μαζί με τον οποίο διαμένει και η ενήλικη πλέον θυγατέρα των διαδίκων Ε. και της παραχωρήσεως σε αυτόν της χρήσης του διαμερίσματος της ιδιοκτησίας του που χρησιμεύει για οικογενειακή στέγη, κρίνεται ότι δεν συντρέχει περίπτωση να παραχωρηθεί στην αιτούσα η χρήση των αναφερόμενων στην αίτηση της κινητών πραγμάτων, εκ των οποίων άλλωστε το σετ της διπλής κρεβατοκάμαρας και μία τηλεόραση LCD SONY πιθανολογείται ότι ανήκουν στην κυριότητα του καθ' ου (βλ. την 34/31-10-2007 απόδειξη λιανικής της εταιρείας "Αθηναϊκές Ευκαιρίες Επίπλων Μον. ΕΠΕ" και την 48527/26-9-2007 απόδειξη του καταστήματοςCarrefour).
   Κατόπιν όλων όσων προεκτέθηκαν πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της ως αβάσιμη κατ' ουσίαν η από 22-9-2008 αίτηση και να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ'ουσίαν η από 16-9-2008 αίτηση. Τέλος, πρέπει να συμψηφισθούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, επειδή πρόκειται για διαφορά μεταξύ συζύγων και γονέως και τέκνου (άρθρ. 179 ΚΠολΔ).

   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

   Συνεκδικάζει κατ' αντιμωλίαν των διαδίκων τις από 16-9-2008 και από 22-9-2008 αντίθετες αιτήσεις.
   Απορρίπτει την από 22-9-2008 αίτηση.
   Δέχεται εν μέρει την από 16-9-2008 αίτηση.
   Αναθέτει προσωρινά στον αιτούντα την επιμέλεια των ανήλικου τέκνου των διαδίκων Γ..
   Υποχρεώνει την καθ' ης να προκαταβάλει στον αιτούντα, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε ημερολογιακού μήνα, ως προσωρινή διατροφή για λογαριασμό του ανωτέρω ανήλικου τέκνου τους το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, για το μετά την επίδοση της αιτήσεως διάστημα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της καταβολής κάθε μηνιαίας δόσεως έως την εξόφλησή της.
   Παραχωρεί προσωρινά στον αιτούντα τη χρήση του διαμερίσματος (οικογενειακής στέγης) που βρίσκεται επί της οδού Θ. αρ. * στους Αγίους Αναργύρους Αττικής.
   Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
   Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε έκτακτη, Δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 23-2-2009.

ΜοΠρΑθ 5602/2006 Μ. Μαυρομμάτη



Περιοδικό Δίκη
Έτος [2006] > Σεπτέμβριος 2006 > Μελέτες και παρατηρήσεις στη νομολογία > Κ. Μπέης - Αφαίρεση της εξουσίας διαχείρισης της περιουσίας του τέκνου απο τον γονέα που έχει την επιμέλεια για τη γονική μέριμνά του-

ΠολΔ 735.- Αφαίρεση της εξουσίας διαχείρισης της περιουσίας του τέκνου απο τον γονέα που έχει την επιμέλεια για τη γονική μέριμνά του

Σε περίπτωση που η μητέρα έχει την επιμέλεια για τη γονική μέριμνα του τέκνου, με το οποίο συμβιώνει σε διαμέρισμα, του οποίου την κυριότητα ο πατέρας έχει δωρίσει στο τέκνο, με παράλληλη δωρεά προς τη μητέρα του δικαιώματος ισόβιας οίκησης, τότε, η μετοίκηση και διαμονή της μητέρας και του παιδιού αλλού, δίχως πρόσθετες δαπάνες του πατέρα, στηρίζει λόγο για ν' ανατεθεί σ' εκείνον η αποκλειστική διαχείριση της περιουσίας του τέκνου, και ιδίως η εκμίσθωση του διαμερίσματος, στο οποίο διέμεναν.

Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 5602/2006 [Μ. Μαυρομμάτη]

Όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1514 ΑΚ, όπως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους με το άρθρο 17 ν. 1329/1983, η γονική εξουσία ασκείται από κοινού από τους γονείς. Η πολιτεία εμπιστεύεται στους γονείς το λειτούργημα της ανατροφής των παιδιών, ως εκ του φυσικού δεσμού και της στοργής αυτών απέναντι στα τέκνα και παρέχει σ' αυτούς για το σκοπό αυτό τις σχετικές εξουσίες, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν το έργο αυτό. Το περιεχόμενο της γονικής μέριμνας, είτε αυτή χαρακτηρισθεί ως αυτοτελές δικαίωμα, είτε ως έννομη σχέση, αναλύεται σε επί μέρους δικαιώματα, τα  κυριότερα των οποίων είναι η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, η διοίκηση της περιουσίας του και η αντιπροσώπευσή του. Σε περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας και καταργείται ο συζυγικός οίκος, ανακύπτει θέμα διαμονής των ανηλίκων και ρύθμισης άσκησης της γονικής μέριμνας στον καθένα από τους φορείς αυτής. Ο νόμος (άρθρο 1511 ΑΚ) ορίζει σαν κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας, σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων και προσφυγής στο δικαστήριο, το συμφέρον του τέκνου. Δηλαδή σε περίπτωση διαζυγίου των γονέων του ανηλίκου, το δικαστήριο δύναται είτε να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας αποκλειστικά στον ένα γονέα, είτε και στους δύο από κοινού εάν αυτοί συμφωνούν στη λύση. Ακόμα δύναται να αποφασίσει διαφορετικά το δικαστήριο, ιδίως να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων του, ή να την αναθέσει σε τρίτο, πλέον κατάλληλο πρόσωπο. Πάντοτε όμως ενεργεί, λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον του ανηλίκου πρωτίστως, καθώς και, μεταξύ άλλων, τις τυχόν συμφωνίες των γονέων του σχετικά με την επιμέλεια και τη διοίκηση της περιουσίας του. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να αναθέσει και στους δυο γονείς από κοινού την άσκηση ενός μέρους μόνο του περιεχομένου της γονικής μέριμνας (λχ διοίκηση της περιουσίας και εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά την περιουσία του), ενώ το υπόλοιπο μέρος (επιμέλεια) μπορεί να το αναθέσει αποκλειστικά στον ένα γονέα (Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο, τόμος ΙΙ εκδ. 1998, σελ. 222. Αγαλλόπουλου σε Γεωργιάδη-Σταθόπουλο, άρθρα 1513-1514 σ. 149, ιδιως 151-152. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΑΚ αρθ. 1513 σ. 2038. Κούσουλας, Η γονική μέριμνα μετά την ανώμαλη εξέλιξη της εγγάμου σχέσεως των συζύγων, 1987, σελ. 170-171. Παπαχρήστου, Νέες μορφές άσκησης της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, Αρμ. 39, 101. Κουμάντος, Οικογενειακό Δίκαιο τόμος Β' 1989 σελ. 188 επ. ΑΠ 1728/99 ΕλΔ 41, 972. ΑΠ 947/96 ΕλΔ 38, 1053. ΕφΑθ 5659/1994 ΕλΔ 36, 1583. ΠΠρΧαλκίδας 416/2002 Νόμος.
Με την υπό κρίση αίτηση ο αιτών, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί, κατα το κύριο αίτημά του να του ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της διοίκησης της περιουσίας του ανηλίκου τέκνου αυτού και της αντιδίκου συζύγου του Γ. και η εκπροσώπησή του σε κάθε θέμα που αφορά στη διοίκηση της περιουσίας του, κατά το επικουρικό δε αίτημά του να υποχρεωθεί προσωρινά η καθής να του παραδώσει αντίγραφα των κλειδιών του αναφερομένου στην αίτηση διαμερίσματος, το οποίο ανήκει κατά κυριότητα στο ανήλικο για τους επικαλούμενους στην αίτηση λόγους. Ζητεί επίσης να απειληθεί χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση κατά της καθής για κάθε παράβαση των διατάξεων της αποφάσεως που θα εκδοθεί.
Η αίτηση αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (αρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513 1514, 1516 § 2, 682 § 1, 731, 947 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.
Από την κατάθεση της μάρτυρος της καθής (...) και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο γάμο στις 20.9.03, από το γάμο τους δε αυτό απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο τον Γ. που γεννήθηκε στις 24.3.04. Οι σχέσεις τους δεν εξελίχθηκαν ομαλά, και από τις 17.11.04 άρχισε η διάσπαση της έγγαμης σχέσης τους κατόπιν αιτήσεως της καθής για μετοίκηση του αιτούντος από την οικογενειακή τους στέγη. Μετά από συμφωνία μεταξύ τους για συναινετική λύση του γάμου τους συνυπέγραψαν το από 29-6-05 συμφωνητικό, με το οποίο ανατέθηκε η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου τους στην καθής, ρυθμίσθηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του ανηλίκου με τον αιτούντα, συμφωνήθηκε δε περαιτέρω ότι η άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου (δηλ. η διοίκηση της περιουσίας του και η εκπροσώπηση που απέμεινε μετά την ανάθεση της άσκησης της επιμέλειάς του στην καθής) θα εξακολουθήσει να ανήκει και στους δύο γονείς, οι οποίοι θα την ασκούν από κοινού.
Με την 2411/05 απόφαση του δικαστηρίου τούτου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), όπως αυτή διορθώθηκε με την 4166/05, απόφαση λύθηκε ο γάμος των διαδίκων και επικυρώθηκε η παραπάνω συμφωνία τους. Περαιτέρω ο αιτών, προκειμένου να εκπληρώσει συμφωνία του με την καθής που περιείχετο στο από 14.12.04 ιδιωτικό προγενέστερο ιδιωτικό συμφωνητικό, μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα λόγω γονικής παροχής με το 3598/2005 συμβόλαιο της συμβολαιγράφου Αθηνών Ε.Δ.-Α., που μεταγράφηκε νόμιμα (στο οποίο προσαρτάται αντίγραφο του άνω συμφωνητικού), στο ανήλικο τέκνο των διαδίκων 1) ένα διαμέρισμα εμβαδού 132 τμ που βρίσκεται στον τέταρτο υπέρ το ισόγειο ορόφου πολυκατοικίας επί της οδού Δ. (...), ενώ με το ίδιο συμβόλαιο συνέστησε υπέρ της καθής λόγω δωρεάς εν ζωή δικαίωμα οικήσεως (προσωπική δουλεία), με βάση το οποίο η καθής δικαιούνταν να συνοικεί μετά του ανηλίκου σε αυτό. Η συνολική αντικειμενική αξία των άνω ιδιοκτησιών ανερχόταν σε 367.132,37 Ευρώ.
Η καθής, με την από 3.1.06 πρόσκληση-δήλωση προς τον αιτούντα, που του επιδόθηκε αυθημερόν, του γνωστοποίησε ότι εφεξής θα μπορεί να ασκεί αυτός το δικαίωμα της προσωπικής του επικοινωνίας με τον ανήλικο υιό του (το οποίο με μεταγενέστερες αποφάσεις του δικαστηρίου τούτου είχε ρυθμισθεί) στο Π., στην κατοικία της στην οδό Α. (...), οπού είχαν μετακομίσει. Με την ίδια πρόσκληση-δήλωση τον κάλεσε να γνωστοποιήσει τις προθέσεις του μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων του σχετικά με το ζήτημα της εκμετάλλευσης του διαμερίσματος επί της οδού Δ. (...) το οποίο ανήκει στο ανήλικο, εάν αυτός έκρινε ότι επιβάλλεται να γίνει εκμετάλλευση αυτού και της αποθήκης που είναι πλήρως εξοπλισμένο.
Η καθής με το σημείωμα που κατέθεσε ισχυρίζεται ότι η μετακόμισή της αυτή στο Π. οφείλεται στο γεγονός oτι παρακολουθείτο από δύο άτομα, κατόπιν παρακινήσεως του αιτούντος, για το λόγο αυτό δε υπέβαλε κατ' αυτών μήνυση, για την οποία, μεταξύ άλλων, ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του αιτούντος για ηθική αυτουργία στην κακουργηματική πράξη της παράβασης των διατάξεων του ν. 2472/92, της έργω εξύβρισης και της απειλής, ενώ περαιτέρω διαπίστωσε ότι το διαμέρισμα του Γ' ορόφου (κάτω από το διαμέρισμα του ανηλίκου) είχε μισθωθεί σε δικηγόρο εμπιστοσύνης του αιτούντος, ο οποίος είναι δικηγόρος του ομίλου επιχειρήσεων του αιτούντος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι επί της άνω μηνύσεως εκδόθηκε το 1539/06 βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία κατά του αιτούντος, κατά του οποίου η καθής άσκησε την από 30.6.06 έφεση για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνιση αυτού και την παραπομπή των κατηγορουμένων. Μετά δε από την ενέργειά της αυτή ο αιτών ανεκάλεσε τη δωρεά του προς αυτή λόγω αχαριστίας, ενώ η καθής άσκησε την από 3.6.06 αγωγή στο πολυμελές πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία ζητεί να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της γενομένης ανακλήσεως της δωρεάς, παρά το γεγονός ότι με το από 18.1.06 εξώδικό της δήλωσε πρόθυμη να αποσβεσθεί το δικαίωμα της οικήσεως και κάλεσε τον αιτούντα να προσέλθει σε συμβολαιογράφο που κατονόμαζε, προκειμένου να καταργηθεί η δουλεία αυτή.
Ενόψει των παραπάνω οι σχέσεις των διαδίκων έχουν οξυνθεί σε μεγάλο βαθμό και έχει κατά συνέπεια καταστεί προβληματική έως αδύνατη η συνεννόηση μεταξύ τους επί των θεμάτων που άπτονται της διοικήσεως της περιουσίας και της εκπροσωπήσεως του τέκνου τους στα σχετικά με αυτήν θέματα, τα οποία (θέματα) ανέκυψαν εξ αντικειμένου μετά την αποχώρηση της καθής και του ανηλίκου εκ του άνω διαμερίσματος και την μετεγκατάσταση της.
Περαιτέρω η μάρτυς της κατέθεσε ότι προτίθεται η καθής να επανεγκατασταθεί στο άνω διαμέρισμα, εφόσον εκλείψουν οι λόγοι που την ανάγκασαν να μετοικήσει, δηλ. εφόσον αποχωρήσει από το κάτω από αυτή μισθωμένο διαμέρισμα ο προαναφερόμενος μισθωτής.
Εξάλλου πιθανολογήθηκε οτι, μετά την αποστολή της από 3.1.06 προσκλήσεως της καθής προς τον αιτούντα, ο τελευταίος κάλεσε την καθής, σύμφωνα με το περί τούτου αίτημά της, επανειλημμένως με εξώδικά του να επικοινωνήσουν μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, προκειμένου να διενεργήσουν από κοινού απογραφή των κινητών που βρίσκονται στο διαμέρισμα του ανηλίκου και να του παραδώσει αντίγραφα των κλειδιών, προκειμένου να φροντίσει για την εκμετάλλευσή του, πλην όμως η καθής δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματά του, ούτε η ίδια προέβη σε κάποια αντίστοιχη πράξη εκμετάλλευσης αυτού. Η μισθωτική αξία του άνω διαμερίσματος πιθανολογήθηκε ότι ανέρχεται σε ποσό άνω των 2000 Ευρώ, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, ενόψει της θέσεώς του, της καινούργιας κατασκευής του (2005) και του εμβαδού του, χωρίς να υπολογίζεται η αξία της επιπλώσεως αυτού. Θα πρέπει να λεχθεί ότι κατά την καθής, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της από 3.6.06 αγωγής της, το μίσθωμα του κενού πλέον διαμερίσματος του ανηλίκου ανέρχεται, σύμφωνα με πληροφορίες της, στο ποσό των 3.500 Ευρώ. Περαιτέρω το εν λόγω διαμέρισμα, το οποίο παραμένει κενό από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, επιβαρύνεται με τις δαπάνες κοινοχρήστων, τις πάγιες δαπάνες ηλεκτρικού, υδρεύσεως κλπ. οι οποίες λογικώς συνάπτονται με την κυριότητα.
Ενόψει των παραπάνω και λαμβανομένων υπόψη α) των σοβαρών διαφωνιών που έχουν ανακύψει μεταξύ των διαδίκων, όσον αφορά τη διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου, δοθείσας της μεταστροφής των απόψεων της καθής, η οποία αρχικά κάλεσε τον αιτούντα να γνωστοποιήσει τις προθέσεις του όσον αφορά την εκμετάλλευση του ακινήτου του ανηλίκου, στη συνέχεια όμως δηλώνει την πρόθεσή της να επανεγκατασταθεί στο ακίνητο αυτού, χωρίς να προσδιορίζει το χρονικό σημείο της επανεγκαταταστάσεώς της, β) της ιδιότητος της καθής ως βουλευτού, η οποία εξ αντικείμενου απαιτεί την αφιέρωση μεγάλου εκ του χρόνου της στην εκπλήρωση των καθηκόντων που απορρέουν από την ιδιότητα αυτήν και την επαγγελματική δραστηριότητα του αιτούντος ο οποίος είναι επιχειρηματίας με αντικείμενο δραστηριότητος την εισαγωγή και αντιπροσώπευση αυτοκινήτων στην Ελλάδα και έχει ως εκ τούτου επιχειρηματική πείρα γ) του γεγονότος ότι η καθής θεωρούσε τον αιτούντα κατάλληλο για τη διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου, όπως πιθανολογείται από το προσχέδιο ιδιωτικού συμφωνητικού με ημερομηνία 2.11.04 που του απέστειλε μέσω των πληρεξουσίων της ενόψει του διαζυγίου τους δ) του συμφέροντος του ανηλίκου ενόψει της απώλειας προσόδων εκ της περιουσίας του και της επιβαρύνσεως αυτής με πάγια έξοδα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών, από τα οποία πιθανολογείται επείγουσα περίπτωση, το δικαστήριο οδηγείται στην κρίση, ότι το υλικό και ηθικό συμφέρον του ανηλίκου επιβάλλει να ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της διοικήσεως της περιουσίας του προσώπου του ανηλίκου στον αιτούντα, ο οποίος παρέχει τα εχέγγυα ότι θα ανταποκριθεί επαρκώς στις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή, καθώς και η εκπροσώπηση του ανηλίκου από αυτόν σε κάθε θέμα που αφορά στη διοίκηση της περιουσίας του.
Πρέπει, επομένως, να γίνει δεκτή η αίτηση, όσον αφορά το κύριο αίτημά της, ως και ουσιαστικά βάσιμη, εφόσον πιθανολογήθηκε η συνδρομή επείγουσας περίπτωσης.
Τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων πρέπει να συμψηφισθούν λόγω του δυσερμήνεύτου νομικού θέματος (άρθρο 179 ΚΠολΔ).
Για τους λόγους αυτούς, δικάζει αντιμωλία των διαδίκων, δέχεται την αίτηση, αναθέτει προσωρινά την άσκηση της διοικήσεως της περιουσίας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων Γ. και την εκπροσώπηση αυτού σε κάθε θέμα που αφορά στη διοίκηση της περιουσίας του στον αιτούντα πατέρα του. Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων

Παρατηρήσεις, Ι
A', To θέμα που απασχόλησε την ανωτέρω απόφαση
Το κύριο ζήτημα στο οποίο κλήθηκε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών να κρίνει με την με αριθμ. 5602/2006 απόφασή του (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), ήταν η προσωρινή αφαίρεση της διοίκησης της περιουσίας ανήλικου τέκνου από τον γονέα που ασκεί την επιμέλειά του και η αποκλειστική ανάθεσή της στον άλλο (ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ασκείτο από κοινού από τους ήδη διαζευγμένους γονείς). Η ανωτέρω απόφαση υπέπεσε σε σοβαρές πλημμέλειες, επειδή δεν έλαβε υπόψη της σημαντικές διατάξεις του οικογενειακού και εμπράγματου δικαίου, αλλά κυρίως επειδή δεν προέβη σε ουδένα έλεγχο της συνδρομής των δικονομικών προϋποθέσεων για την λήψη ασφαλιστικών μέτρων.
Β', Επί των νομικών ζητημάτων
1. Ως γνωστό, κατά τις διατάξεις των άρθρων 682 και 692 § 4 ΚΠολΔ, για την λήψη των ασφαλιστικών μέτρων και την παραδεκτή άσκηση της αντίστοιχης αίτησης απαιτείται η συνδρομή των προβλεπόμενων προϋποθέσεων και ειδικότερα απαιτείται (α) να συντρέχει κατεπείγουσα περίπτωση ή αποτροπή επικείμενου κινδύνου για την (β) εξασφάλιση ή διατήρηση ενός πιθανολογούμενου δικαιώματος ή τη ρύθμιση κατάστασης, (γ) κατά τρόπο όμως που να μην επέρχεται πλήρης ικανοποίηση του πιθανολογούμενου δικαιώματος.
Ωστόσο στη σχολιαζόμενη αυτή απόφαση δεν διαλαμβάνεται με πειστικότητα η συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων, παρά την σημαντικότητα του αντικειμένου της δίκης, ήτοι τον τρόπο άσκησης του ιδιαίτερου λειτουργήματος της γονικής μέριμνας, και φαίνεται να αρκείται στην απλή παράθεση ορισμένων πραγματικών γεγονότων και περιστατικών που απαντώνται σε κάθε σχετική διαφορά, όπως λ.χ. οι σοβαρές διαφωνίες ή τα επαγγέλματα των γονέων. Δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά για το είδος και την φύση του κινδύνου ή της κατεπείγουσας περίπτωσης, την αμεσότητα αυτών ή την έκταση της βλάβης που θα επιφέρουν, παρά μόνο μια αβασάνιστη μνεία ότι πιθανολογήθηκε η ύπαρξή τους, τη στιγμή μάλιστα που το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του τέκνου είναι ένα διαμέρισμα στο οποίο η μητέρα και ασκούσα την επιμέλειά του έχει δικαίωμα ισόβιας οίκησης.
2. Περαιτέρω η απόφαση δεν αναδεικνύει ένα συγκεκριμένο δικαίωμα, την ύπαρξη του οποίου οφείλει απλώς να πιθανολογήσει, αν και ο ΑΚ στις περιπτώσεις της γονικής μέριμνας, και δη της αφαίρεσης αυτής, είναι ιδιαίτερα διεξοδικός, αλλά και αυστηρός. Έτσι το αρθρ. 1532 § 2 ΑΚ προβλέπει ότι για να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα πρέπει να συντρέχει στο πρόσωπο του γονέα κακή άσκηση του γονικού λειτουργήματος, ήτοι: (α) παράβαση των καθηκόντων που περιλαμβάνει το λειτούργημα της γονικής μέριμνας ή (β) καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος ή (γ) αδυναμία του γονέα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του γονικού λειτουργήματος, προϋποθέσεις τις οποίες η ανωτέρω απόφαση υπερέβη όλως εντυπωσιακά, για να περιοριστεί στην απλή αναφορά ότι η μη ενοικίαση για μερικούς μήνες ενός διαμερίσματος, κυριότητας του ανήλικου τέκνου, συνιστά λόγο αφαίρεσης της διοίκησης της περιουσίας του, χωρίς να εντάξει, ως όφειλε, την συμπεριφορά αυτή του γονέα σε κάποια από της ανωτέρω περιπτώσεις, και κυρίως, χωρίς να κρίνει αν τελικά αυτό αποτελεί κακή άσκηση, δηλαδή χωρίς να κάνει την υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον κανόνα δικαίου, ώστε να επέλθουν τα έννομα αποτελέσματα.
3. Ο χωρίς ιδιαίτερο βάσανο και ενδελεχή έλεγχο των νομικών και πραγματικών δεδομένων, ο τρόπος, με τον οποίο το δικαστήριο αντιμετώπισε την συγκεκριμένη διαφορά (η απόφαση εκδόθηκε εντός 14 ημερών από τη συζήτηση της αίτησης, δηλαδή σε χρόνο ρεκόρ που δεν συνηθίζεται σε ανάλογες υποθέσεις) καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι, ενώ αποδείχθηκε ότι ο γονέας έχει εμπράγματο δικαίωμα ισόβιας οίκησης στο διαμέρισμα, εντούτοις η απόφαση ανέθεσε αποκλειστικά στο άλλο την διοίκηση του συγκεκριμένου διαμερίσματος, μη λαμβάνοντας υπόψη του τον απόλυτο χαρακτήρα του εμπράγματου και πραγματοπαγούς αυτού δικαιώματος και την υπερίσχυσή του έναντι οποιουδήποτε ενοχικού, αλλά κυρίως παραβλέποντας το παράδοξο και ανορθόδοξο αποτέλεσμα στο οποίο οδήγησε η κρίση του, ήτοι στο γεγονός ότι ο ένας γονέας έχει δικαίωμα ισόβιας οίκησης και ο άλλος έχει την εξουσία διενέργειας των διαχειριστικών πράξεων!
4. Τέλος, με μια προσεκτικότερη προσπάθεια κατανόησης του διατακτικού της απόφασης, διαπιστώνεται ότι αυτή στην ουσία θα παραμείνει ανεκτέλεστη, καθώς το δικαστήριο, πέρα από την αποκλειστική ανάθεση της διοίκησης της περιουσίας στον ένα γονέα, δεν διατάσσει οποιοδήποτε άλλο μέτρο για την πραγματική μεταβίβαση της διαχειριστικής αυτής εξουσίας, όπως λ.χ. παράδοση κλειδιών, ή υποχρέωση του γονέα να ανοίγει το διαμέρισμα, όταν ο άλλος θέλει να ασκήσει διαχειριστικές πράξεις κ.τ.λ. Αν δε λάβουμε υπόψη μας και την απουσία οποιουδήποτε μέτρου προς αναγκαστική συμμόρφωση του γονέα, και δη επαπειλής χρηματικής ποινής ή προσωπικής κράτησης, γίνεται άμεσα αντιληπτό οι δυσκολίες που θα προκύψουν, καθώς και οι νέες αμφισβητήσεις και διαφωνίες που θα προκληθούν από μία τυχόν προσπάθεια εκτέλεσης της ανωτέρω απόφασης. Όμως, αν μια απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, και ανεξάρτητα από τη νομιμότητά της, δεν μπορεί να εκτελεστεί, τότε το ίδιο το ασφαλιστικό μέτρο μένει κενό περιεχομένου και το πιθανολογούμενο δικαίωμα δεν εξασφαλίζεται ή προστατεύεται, εξανεμίζεται δηλαδή ο ίδιος ο σκοπός της δίκης.

Γ' Συμπεράσματα
Η κατ' αρθρ. 690 § 1 ΚΠολΔ εφαρμοζόμενη στην διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων πιθανολόγηση, δίνει την δυνατότητα στο δικάζον δικαστήριο να απεγκλωβιστεί από τα στενά όρια της ισχύουσας στην τακτική διαδικασία δικονομικής απόδειξης, ώστε να διατάξει ταχύτερα το αρμόζον ασφαλιστικό μέτρο, και δεν αφορά τον έλεγχο της συνδρομής ή όχι των προϋποθέσεων για την λήψη των ασφαλιστικών μέτρων, τις οποίες το δικαστήριο πρέπει σε κάθε περίπτωση να εξετάσει διεξοδικά. Παρ' όλα αυτά η πιθανολόγηση δεν αίρει ή αναστέλλει την υποχρέωση του δικαστή να υπάγει τα πιθανολογούμενα πραγματικά περιστατικά στον κανόνα δικαίου ή ακόμα περισσότερο να κρίνει ορθά και να απονέμει δικαιοσύνη. Η ανωτέρω όμως απόφαση υπερέβη τα όρια της πιθανολόγησης, οδηγούμενη σε μία πλήρως ελεύθερη κρίση, παραβλέποντας ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και νομοθετικές διατάξεις. Το αποτέλεσμα είναι να υφίσταται μια ουσιαστικά ανεκτέλεστη δικαστική απόφαση που τίποτε άλλο παρά νέες διαμάχες και έριδες θα προκαλέσει.
Κώστας Κουτσουλέλος
Δικηγόρος

Παρατηρήσεις, ΙΙ
Με αφετηρία τα γεγονότα, που δέχεται η σχολιαζόμενη απόφαση οτι πιθανολογήθηκαν, σε συνάρτηση με το διατακτικό της, ανακύπτει μια σειρά απο ερωτήματα  που οπωσδήποτε προβληματίζουν.
1. Το δικαστήριο ανέθεσε προσωρινά την άσκηση της διοίκησης της περιουσίας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, καθώς και την εκπροσώπησή του, αναφορικά με κάθε θέμα που αφορά στη διοίκηση της περιουσίας του, στον αιτούντα πατέρα του.
Η πρώτη απορία που ανακύπτει εντοπίζεται στο ερώτημα άν ως περιουσία του ανήλικου παιδιού θεωρείται αποκλειστικώς το αναφερόμενο στη σχολιαζόμενη απόφαση ακίνητο ή εκτείνεται και σε κάθε άλλο παρόν ή μελλοντικό περιουσιακό αντικείμενο του παιδιού, όπως λχ τα μισθώματα που θα εισπράττονται απο την εκμίσθωσή του, καθώς και τη διαχείριση των τυχόν τραπεζικών καταθέσεων εξαιτίας της διατροφής του.
Άν η γενική αναφορά της απόφασης στην περιουσία του παιδιού εκτείνεται και στα προαναφερόμενα  περιουσιακά αντικείμενα, τότε μένουν μετέωρες τουλάχιστον οι ακόλουθες δύο απορίες:
(α) δέν περιορίζεται έτσι το εύρος των δυνατοτήτων που δέον να έχει ο γονέας, στον οποίο έχει ανατεθεί (και δέν ανακαλείται ούτε τροποποιείται με τη σχολιαζόμενη απόφαση) η επιμέλεια του προσώπου του παιδιού; Και
(β) η εκ μέρους του πατέρα είσπραξη και διαχείριση των μισθωμάτων του διαμερίσματος, στο οποίο διέμενε το παιδί, και η αντίστοιχη εφεξής μέριμνα της μητέρας για τη στέγαση του παιδιού, δέν ανατρέπει την προϋπάρχουσα ισορροπία συμμετοχής των δύο γονέων στις δαπάνες για τη διαβίωση του παιδιού;
Περαιτέρω, εν όψει του προσωρινού χαρακτήρα του διατακτικού της απόφασης, σε συνάρτηση με την οπωσδήποτε πιό μακρόχρονη διάρκεια κάθε μισθωτικής σύμβασης, μένει μετέωρη η απορία αν δέν δημιουργείται μια απαγορευόμενη απο το άρθρο 692 ΠολΔ αμετάκλητη κατάσταση, μή δεκτική ανατροπής, στην περίπτωση που στο πλαίσιο της κύριας δίκης επακολουθήσει διαφορετική κρίση;
2. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται οτι, στο πλαίσιο της αρχικής συναινετικής ρύθμισης των προβλημάτων των διαδίκων, είχε δοθεί στη μητέρα του παιδιού δίχως αντάλλαγμα δικαίωμα ισόβιας οίκησης στο διαμέρισμα, του οποίου η διαχείριση ήδη με τη σχολιαζόμενη απόφαση ανατίθεται προσωρινώς στον πατέρα. Και αναφέρεται μεν διηγηματικώς στο σκεπτικό της απόφασης οτι ο πατέρας ανεκάλεσε αυτήν τη δωρεά, όμως, εν όψει της ρύθμισης του άρθρου 692 § 5 ΠολΔ,  που απαγορεύει στα δικαστήρια να προσβάλλουν με τις αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων δικαιώματα τρίτων, ανακύπτουν οι περαιτέρω απορίες:
(α) το άρθρο 512 ΑΚ αφήνει περιθώριο μονομερούς ανάκλησης δωρεάς, όταν αυτή δέν είχε συντελεστεί απο καθαρή ελευθεριότητα, αλλά στο πλαίσιο ιδιαίτερου ηθικού καθήκοντος; Και δέν εμπίπτει σ' αυτήν τη νομική έννοια και η περίπτωση που η δωρεά γίνεται στο πλαίσιο του διακανονισμού των αμοιβαίων υποχρεώσεων των γονέων σε σχέση με την επιμέλεια του παιδιού τους;
(β) Αλλά και άν ακόμη θα υπήρχε περιθώριο ερμηνευτικού προβληματισμού, αναφορικά με τη βασιμότητα του ισχυρισμού περι μή περαιτέρω ισχύος της δωρεάς του δικαιώματος οίκησης λόγω μονομερούς ανάκλησής της, μένει μετέωρη η απορία άν ενα τέτοιο σοβαρό ζήτημα μπορεί να είναι αντικείμενο προσωρινής ρύθμισης στο πλαίσιο δίκης, αναφορικά με την αφαίρεση της επιμέλειας της περιουσίας του τέκνου απο την καθ' ής η αίτηση μητέρα.
3. Το άρθρο 179 ΠολΔ παρέχει στο δικαστήριο την ευχέρεια να συμψηφίσει τα δικαστικά έξοδα, όταν πρόκειται για διαφορές ανάμεσα σε συζύγους. Φυσικά αυτή η διάταξη δέν εκτείνεται και στις διαφορές των πρώην συζύγων, όταν έχει πιά ολοκληρωθεί η λύση του γάμου των. Ακριβώς επειδή έχει πάψει πιά να συντρέχει ο σκοπός που υπαγορεύει αυτόν τον συμψηφισμό, δηλαδή η άμβλυνση της οξύτητας εξ αφορμής της αντιδικίας μεταξύ συζύγων. Όμως ο ίδιος σκοπός του νόμου συντρέχει και στην περίπτωση που η δίκη διεξάγεται μεν μετά τη λύση του γάμου, όμως το αντικείμενό της αναφέρεται στις σχέσεις των γονέων με το παιδί τους. Η ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 179 ΠολΔ και εδώ είναι πειστική.
Αντιθέτως είναι ελάχιστα πειστική η επίκληση "δυσερμήνευτου νομικού θέματος", όταν η απόφαση στηρίζει, και μάλιστα επαρκώς, τις σκέψεις της με παραπομπές σε σταθερή ερμηνεία εκ μέρους των συγγραφέων και της νομολογίας. Ποιό είναι τότε το δυσερμήνευτο νομικό θέμα;
Ο νόμος, για ν' αποτρέψει τους διαδίκους απο την εύκολη προσφυγή στα δικαστήρια, αξιώνει ήδη την υποχρεωτική καταδίκη του ηττώμενου διαδίκου να πληρώσει τα έξοδα του νικητή. Απο αυτόν τον κανόνα δέν χωρεί πιά νομοθετική απόκλιση σε κάθε περίπτωση εύλογης αμφιβολίας του ηττώμενου διαδίκου, ιδίως ως προς τη βασιμότητα των εκατέρωθεν επικαλούμενων πραγματικών γεγονότων. Ο συμψηφισμός των εξόδων για εύλογη αμφιβολία περιορίζεται ήδη αποκλειστικώς στη δυσχέρεια ερμηνείας του εφαρμοζόμενου κανόνα δικαίου. Μια δυσχέρεια που πρέπει να είναι φανερή στο σκεπτικό της αντίστοιχης δικαστικής απόφασης. Άν ο νομοθετικός τούτος περιορισμός είναι ανεπιθύμητος, τότε θα πρέπει να εξεταστεί άν συντρέχει λόγος επανόδου στην παλιά ρύθμιση. Η περιγραφή του νόμου με την αόριστη και προδήλως αβάσιμη επίκληση περίπτωσης "δυσερμήνευτου νομικού θέματος" είναι μια λύση που δέν προάγει την αξιοπιστία των δικαστικών αποφάσεων.
Κώστας Ε. Μπέης