Στα Παιδικά Χωριά λόγω απορίας
Τετάρτη, 16 Μαρτίου 2011
Νεαροί γονείς, στα όρια της ανέχειας, χτυπούν την πόρτα των παιδικών χωριών SOS, ζητώντας βοήθεια για την ανατροφή των παιδιών τους
Σύμφωνα με στοιχεία από το παιδικό χωριό SOS, στην Αττική, μόνο το τελευταίο τρίμηνο του 2010, 80% των περιπτώσεων που απευθύνθηκαν σ’ αυτά, αφορά περιστατικά που οι γονείς των παιδιών, λόγω φτώχειας, αδυνατούν να τα μεγαλώσουν, ενώ τον τρέχοντα μήνα το ποσοστό υπερβαίνει το 90%.
Ο διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας των Παιδικών Χωριών, Στέργιος Σιφνιός, επισημαίνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι η αύξηση της ανεργίας, τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά και η ανύπαρκτη κρατική κοινωνική πολιτική, αναγκάζουν ολοένα και περισσότερους γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους σε «ξένα χέρια», ελπίζοντας ότι αργότερα θα καταφέρουν να βρουν τρόπο, για να τους προσφέρουν, έστω τα απολύτως απαραίτητα.
Όπως εξηγεί ο κ. Σιφνιός, την τελευταία διετία ο ρυθμός αύξησης των αιτήσεων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, αγγίζοντας το 70%. Το τελευταίο τρίμηνο του 2010, καθημερινά δέκα παιδιά ζητούσαν βοήθεια, ενώ μόνο στις τρεις τελευταίες ημέρες του πρώτου δεκαημέρου του Μαρτίου, τα παιδιά που ζήτησαν βοήθεια έφτασαν τα 60. Ήδη, στις εγκαταστάσεις τους τα παιδικά χωριά SOS φιλοξενούν 250 παιδιά, ενώ εκκρεμούν περίπου 1.000 αιτήματα.
«Η ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα τους έχουν φέρει σε απόγνωση, σχεδόν σε απόλυτη κατάσταση απελπισίας. Έτσι, ακόμα και το γάλα των παιδιών τους, έχει μετατραπεί γι' αυτούς σε είδος πολυτέλειας. Όταν κλείνουν όλες οι πόρτες, όταν αντιλαμβάνονται ότι οι ίδιοι και τα παιδιά τους είναι καταδικασμένοι να ζήσουν στην ανέχεια, αναγκάζονται να αποχωριστούν τα παιδιά για να τα σώσουν», λέει ο κ. Σιφνιός.
Επισημαίνει ότι «δεν πρόκειται για γονείς με τα συνηθισμένα κοινωνικά προβλήματα, δηλαδή χρήστες ουσιών ή άτομα με ψυχικές ασθένειες, που δεν μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά, αλλά για φυσιολογικότατους ανθρώπους, που βιώνουν καταστάσεις φτώχειας».
Όπως λέει, η μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων αφορά μονογονεϊκές οικογένειες και ιδιαίτερα νεαρές μητέρες, τις οποίες φαίνεται ότι αγγίζει περισσότερο η κρίση. «Συνήθως, όταν υπάρχει στενός συγγενικός περίγυρος παρέχεται και βοήθεια προς τις μητέρες αυτές ,μέχρι να βρουν δουλειά», σημειώνει ο κ. Σιφνιός και εξηγεί: «Δηλαδή, το 2011 εάν δεν υπάρχει παππούς, γιαγιά ή κάποιος άλλος στενός συγγενής, η ανατροφή των παιδιών για μία μάνα γίνεται απαγορευτική».
Εκτός από τις μονογονεϊκές οικογένειες, σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οικογένειες με φυσικούς γονείς ή οικογένειες που την επιμέλεια των παιδιών έχουν αναλάβει ο παππούς και η γιαγιά, διευκρινίζει διευθυντής της Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας των παιδικών χωριών. «Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για έναν χαμηλοσυνταξιούχο να μεγαλώνει ένα παιδί, τώρα που γίνονται και μειώσεις στις ήδη χαμηλές συντάξεις, που υπήρχαν», λέει και προσθέτει: «ένα επιπλέον κοινωνικό πρόβλημα προκύπτει πλέον για τους νέους γονείς, καθώς αρκετοί απ’ αυτούς ενώ αδυνατούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, εντούτοις αποφεύγουν συνειδητά να καταφύγουν στα ιδρύματα, γιατί φοβούνται την κατακραυγή από την πλευρά του κοινωνικού περίγυρου που τελικά τους αποτρέπει να ζητήσουν βοήθεια».
Στο μεταξύ, η πρόσφατη φορολογική μεταρρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι δωρεές προς τα ιδρύματα υπόκεινται σε φορολόγηση, ενώ καταργούνται όλες οι φοροαπαλλαγές προς τους δωρητές, δυσκολεύει το έργο των ιδρυμάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα έσοδά τους να έχουν μειωθεί κατά πολύ εξαιτίας και της γενικότερης οικονομικής κατάστασης.
«Οι εποχές που οι δωρεές προς τα ιδρύματα γίνονταν η μία μετά την άλλη αποτελούν πλέον παρελθόν», λέει ο κ. Σιφνιός και προσθέτει ότι και τα οικονομικά των ιδρυμάτων συρρικνώνονται ολοένα και περισσότερο.
«Είναι ένας φαύλος κύκλος. Από τη μία αυξάνονται τα περιστατικά που έχουν ανάγκη για βοήθεια και από την άλλη μειώνονται τα έσοδά μας, μ’ αποτέλεσμα αντί να αυξήσουμε τις δράσεις σας να τις συρρικνώνουμε», καταλήγει ο κ. Σιφνιός.
(Ν. Τσούτσιας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου