Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

«Να λειτουργήσουν τα Οικογενειακά Δικαστήρια»


Οι διαζευγμένοι γονείς (άνδρες και γυναίκες) κατατάσσονται στη χώρα μας στην κατηγορία των πιο κατατρεγμένων πολιτών, χωρίς να εισακούονται από τους αξιωματούχους. Κωδικοποιημένα, αναφέρω ότι πάσχουμε από: έλλειψη ενημέρωσης, κοινωνικής μέριμνας, νομικής στήριξης και καθοδήγησης, λειτουργίας Οικογενειακών Δικαστηρίων, αλλαγής της νομοθεσίας γύρω από το Οικογενειακό Δίκαιο, θέσπισης νέων νόμων που θα συμπεριλαμβάνουν όλες τις οικογενειακές δομές (μονογονεϊκών οικογενειών, επιμέλειας τέκνων, κ.λπ.), δημιουργίας ενός ταμείου τύπου Παρακαταθηκών και Δανείων σύμφωνα με το γαλλικό μοντέλο (το ταμείο καταβάλλει την επιδικασμένη διατροφή στον γονέα που έχει την επιμέλεια και ο καταβάλλων έχει να κάνει με το γαλλικό Δημόσιο)».

Ετσι αρχίζει η κουβέντα μας με τον κ. Ζήση Ναλμπάντη. Είναι πρόεδρος του «Συλλόγου Αρχηγών Μονογονεϊκών Οικογενειών» του νομού Εβρου που αριθμεί 100 μέλη. Από αυτούς οι 5 είναι άντρες -3 διαζευγμένοι, 2 χήροι- 3 είναι ανύπαντρες μητέρες και τα υπόλοιπα 92 μέλη είναι γυναίκες διαζευγμένες ή χήρες. Εργάζεται στις ιατρικές τεχνικές υπηρεσίες του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Δηλαδή είναι δημόσιος υπάλληλος και κατά τι περισσότερο ευνοούμενος από την ελληνική νομοθεσία σε σχέση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ή τους ελεύθερους επαγγελματίες.

- Οι διαζευγμένοι συσπειρώνονται, συνδικαλίζονται και άρχισαν να διεκδικούν. Εχουν δίκιο;

«Ναι, σε πολλά. Χωρίς να τους δίνω άφεση αμαρτιών. Υπάρχουν και πολλοί που δεν πληρώνουν επιδικασμένες διατροφές για τα παιδιά τους. Αλλοι που εφαρμόζουν ένα σύστημα 3 προς 1».

- Δηλαδή;

«Αν δεν πληρώσει ένας διαζευγμένος τρεις διατροφές, αυτεπάγγελτα η υπόθεσή του πηγαίνει σε ακροαματική διαδικασία. Γίνεται διακανονισμός, πληρώνει επιτόπου τη μία διατροφή και μετά μια από τα ίδια. Αυτό έχει αποτέλεσμα μεγαλύτερες τριβές μεταξύ της μητέρας που της έχει επιδικαστεί η επιμέλεια των παιδιών και του διαζευγμένου πατέρα. Μπαίνει στη μέση ένα κράμα συναισθημάτων (αντιπαράθεσης, πάθους, μίσους, κ.λπ.). Ακραίες καταστάσεις διαδραματίζονται. Αρα, πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά η νομοθεσία. Να αναμορφωθεί το Οικογενειακό Δίκαιο, τώρα που συζητείται η Αναθεώρηση του Συντάγματος, να μεριμνήσουν οι αρμόδιοι ώστε να αλλάξουν διατάξεις αυτού που αλληλοσυγκρούονται. Π.χ. στο άρθρο 4 παρ. 1 υπαγορεύεται ότι οι Ελληνες-Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το άρθρο 21 αναφέρεται στην οικογένεια και τη μητρότητα, δεν αναφέρεται στην πατρότητα, ούτε στην περίπτωση της προστασίας των μονογονεϊκών οικογενειών (αρχηγών ανδρών ή γυναικών).

Εκτός νόμων και θεσμών, πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που επιδικάζεται η επιμέλεια των τέκνων. Πρέπει να λειτουργήσουν επιτέλους τα Οικογενειακά Δικαστήρια. Είναι ντροπή οικογενειακές διενέξεις μεταξύ των γονέων να φτάνουν στο ακροατήριο των αστικών ή των ποινικών δικαστηρίων με τον τρόπο που έρχονται. Ολα αυτά τα φοβερά που ακούγονται στα δικαστήρια πληγώνουν τα παιδιά που πρέπει να επιλέξουν με ποιον θα πάνε ή ποιον θα ρίξουν. Είναι σκληρό. Διότι τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.

Πιστεύω ότι τη μη λειτουργία των συγκεκριμένων δικαστηρίων την επιδιώκει ο νομικός κόσμος».

- Γιατί πιστεύετε κάτι τέτοιο;

«Διότι στην επαρχία το 60-70% των καθημερινών υποθέσεων που φτάνουν στα δικαστήρια αφορούν διαζύγια, διατροφές, κ.λπ. Για να εισπραχθεί μια διατροφή 200 ευρώ, απαιτούνται έξοδα 700-750 ευρώ. Τους δικηγόρους συμφέρει η κατάσταση αυτή.

Ερχομαι τώρα στον τρόπο καταβολής της διατροφής. Για μεν το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ, κ.λπ., υπάρχει νόμος η επιδικασμένη διατροφή να παρακρατείται από τη μισθοδοσία του πατέρα. Για τον ιδιωτικό τομέα η κ. Τσουμάνη (γενική γραμματέας Ισότητας) έκανε μια καλή προσπάθεια με τους παραγωγικούς φορείς (ΣΕΒ, κ.λπ., τον περασμένο Νοέμβριο) να ισχύσει το μέτρο εκτός του Δημοσίου, σε ιδιωτικούς υπαλλήλους και ελεύθερους επαγγελματίες. Καλή η πρόταση, αλλά δεν έχει ψηφιστεί ακόμα από τη Βουλή.

Το 2005 ως Σύλλογος ενημερώσαμε και τους 300 της Βουλής. Οσο το θέμα ήταν ζεστό, κάποιοι έκαναν ερωτήσεις, μετά... μας ξέχασαν».

- Μιλήσατε προηγουμένως για δυσλειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών. Θέλετε να γίνετε πιο σαφής;

«Επιθυμούμε τις κοινωνικές υπηρεσίες αρωγούς των διαζευγμένων και όχι εχθρούς. Επί παραδείγματι, τα σχόλια θα είναι δικά σας και των αναγνωστών:

Διαζευγμένος δεν κατέθετε τη διατροφή των δυο ανήλικων τέκνων του. Η υπόθεση έφτασε στην κοινωνική υπηρεσία. Εστάλη στο σπίτι της μητέρας -που είχε την επιμέλεια- κοινωνική λειτουργός για να διαπιστωθεί ο τρόπος διαβίωσης των παιδιών και της ίδιας.

Ξέρετε τι έκανε η κ. λειτουργός; Πήγε στο ξένο σπίτι και άνοιξε τις ντουλάπες. Διαπίστωσε ότι η μάνα είχε πολλά συνολάκια κρεμασμένα σε αυτές. Διαπίστωσε ότι το σπίτι ήταν καθαρό και ευπρεπές και εισηγήθηκε να μη δοθεί η διατροφή των 200 ευρώ! Μα τι ήθελε να έβλεπε, κανένα τσαντίρι;

Ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ των διαζευγμένων με διαιτητές τα παιδιά και επιδιαιτητές την κοινωνική υπηρεσία ήταν απερίγραπτος.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/06/2006

Δεν υπάρχουν σχόλια: