Εγχειρίδιο του ΥΔΤ για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας

  Εγχειρίδιο του ΥΔΤ για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας

 ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΚΛΑΔΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ-ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ

       

Η αντιμετώπιση

της ενδοοικογενειακής βίας

ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2005

ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

ΑΡΧΗΓΟΣ

Η βία μέσα στην οικογένεια αποτελεί πρώτιστα, καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ένα φαινόμενο µε δυσμενείς επιπτώσεις σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Επιφέρει αρνητικές συνέπειες στη σωματική και ψυχική υγεία του θύματος, συντελεί στον κοινωνικό αποκλεισμό του, ενώ μπορεί να έχει αρνητικές προεκτάσεις και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Οι Αστυνομικές Υπηρεσίες οφείλουν να εγγυηθούν συνθήκες παρέμβασης ανάλογες με τη σοβαρότητα του φαινομένου. Το Αστυνομικό προσωπικό, καλείται να εφαρμόζει στην πράξη τις ενδεδειγμένες διαδικασίες χειρισμού περιστατικών βίας στην οικογένεια.

Η παρέμβαση της Αστυνομίας έχει ως κεντρικό άξονα την προστασία των θυμάτων βίας, τη διερεύνηση της τέλεσης αξιοποίνων πράξεων και τη συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων της εγκληματικής συμπεριφοράς για την παραπομπή του δράστη στη δικαιοσύνη.

Για το σκοπό αυτό εκδίδεται και το παρόν εγχειρίδιο, το οποίο έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα αποτελέσει αντικείμενο προσεκτικής μελέτης από τους Αστυνομικούς και θα συμβάλλει στην περαιτέρω ευαισθητοποίησή τους στην αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας.

Αθήνα, 10 Απριλίου 2005 Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Η αντιμετώπιση

της ενδοοικογενειακής βίας

Κάθε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας είναι ξεχωριστή. Μπορεί να υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά, αλλά κάθε περιστατικό είναι ιδιαίτερο και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ορισμός της ενδοοικογενειακής βίας

Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται κάθε είδους σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος του θύματος από τον πρώην ή νυν σύζυγο ή σύντροφο, καθώς και από μέλη της οικογένειας του.

Κύριες εκφάνσεις της ενδοοικογενειακής βίας αποτελεί η βία μεταξύ συζύγων ή συντρόφων, οι επιθέσεις εφήβων προς τους γονείς, η κακοποίηση και εκμετάλλευση ανήλικων ή ηλικιωμένων μελών της οικογένειας.

Η βία μέσα στην οικογένεια μπορεί να εμφανίζεται με μορφές όπως είναι η ψυχολογική βία, η οικονομική εκμετάλλευση, η σωματική και η σεξουαλική κακοποίηση. Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει, συνήθως, πέραν της προσβολής της προσωπικότητας του θύματος, μια σειρά αδικημάτων (εξύβριση, παράνομη βία, απειλή, παράνομη κατακράτηση, σωματική βλάβη, υφαίρεση, βιασμό, αιμομιξία, σωματεμπορία κ.λπ.), που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις του ποινικού μας δικαίου.

Από τις πιο συνηθισμένες μορφές ενδοοικογενειακής βίας είναι αυτή που εκδηλώνεται από τον (πρώην ή νυν) σύζυγο ή σύντροφο προς τη σύζυγο ή σύντροφο αντίστοιχα.

Η αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο. Παρατηρείται σε όλες τις χώρες, σε όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις και ηλικίες. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως "σκοτεινό" φαινόμενο, καθόσον δύσκολα γνωστοποιείται στο ευρύτερο περιβάλλον.

Για την αντιμετώπιση του φαινόμενου αυτού απαιτούνται συντονισμένες και εξειδικευμένες δράσεις σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο στο πλαίσιο της άσκησης των αστυνομικών αρμοδιοτήτων.

Οι στόχοι της αστυνομικής παρέμβασης στις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας

·          Η προστασία και η ασφάλεια του θύματος.

·         Ο σεβασμός του δικαιώματος αυτοδιάθεσης και των επιλογών του θύματος.

·          Η αντιμετώπιση του προβλήματος με βάση τους δικονομικούς κανόνες, εφόσον καταγγέλλονται ή διαπιστώνονται ποινικά αδικήματα.

Δεοντολογία χειρισμού υπόθεσης ενδοοικογενειακής βίας

Ο Αστυνομικός κατά τον χειρισμό μιας υπόθεσης ενδοοικογενειακής βίας απαιτείται να επιδείξει:

Ø      σοβαρότητα,

Ø      υπομονή,

Ø      ευαισθησία,

Ø      αμεροληψία,

Ø      αντικειμενικότητα,

Ø      διακριτικότητα,

Ø       και απόλυτη εχεμύθεια.

Ο Αστυνομικός που αναλαμβάνει τον χειρισμό μίας τέτοιας υπόθεσης οφείλει να τηρεί επακριβώς τους κανόνες του κώδικα Αστυνομικής Δεοντολογίας.

Η ιδιαιτερότητα του ρόλου της Αστυνομίας στην αντιμετώπιση της κακοποίησης των γυναικών

Ο ρόλος της Αστυνομίας στην αντιμετώπιση της κακοποίησης των γυναικών θεωρείται ως ιδιαίτερα σημαντικός.

Συγκεκριμένα η Αστυνομία καλείται να λειτουργήσει κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το θύμα να αισθανθεί αμέσως ασφάλεια και προστασία.

Κατευθυντήριες οδηγίες

Άμεση ανταπόκριση

Με την άφιξη του θύματος στο Αστυνομικό Τμήμα ή την τηλεφωνική καταγγελία για υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, οι Αστυνομικοί οφείλουν να δίνουν προτεραιότητα στο χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης.

Ασφάλεια και προστασία του θύματος

Πρώτιστο καθήκον του Αστυνομικού είναι η ασφάλεια και η προστασία του θύματος. Όταν απειλείται η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και η υγεία του θύματος επιβάλλεται άμεση αστυνομική επέμβαση.

Εξέταση του θύματος

Ø      Για την καλύτερη και ασφαλέστερη διεξαγωγή της εξέτασης του θύματος θα πρέπει:

Ø      Να οδηγείται το θύμα αμέσως σε ιδιαίτερο γραφείο, προκειμένου να προβεί σε καταγγελία ή να εξεταστεί σχετικά με το πρόβλημα .

Ø      Στο χώρο της εξέτασης να μην υπάρχουν θεατές ή ακροατές εκτός των Αστυνομικών που χειρίζονται την υπόθεση, προκειμένου να εκφρασθεί ελεύθερα .

Ø      Η εξέταση να πραγματοποιείται - κατά το δυνατόν- από έναν ή δύο Αστυνομικούς του ιδίου φύλου με το θύμα.

Αντικειμενικότητα

Ο Αστυνομικός που δέχεται την καταγγελία, οφείλει:

Ø      να ακούει προσεκτικά το θύμα,

Ø      να αποφεύγει να εκφράζει απόψεις, σχόλια και κριτική σχετικά με το κακοποιημένο άτομο.

Επιλογές και όχι «λύσεις»

Εφόσον δεν καταγγέλλεται αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα, το θύμα έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει μόνο του αν θα υποβάλλει έγκληση ή θα ζητήσει να γίνουν μόνο συστάσεις στο δράστη.

Ο Αστυνομικός ενημερώνει το θύμα για τις νομικές επιλογές που έχει χωρίς να του επιβάλλει πώς να ενεργήσει.

Ο Αστυνομικός οφείλει να σεβαστεί την απόφασή του. Προσοχή στα ποινικά αδικήματα

Εφόσον, σε υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας διαπράχθηκαν ποινικά αδικήματα, που διώκονται αυτεπαγγέλτως ή έχει υποβληθεί έγκληση, ο Αστυνομικός υποχρεούται:

Ø      να συντάξει έκθεση μαρτυρικής εξέτασης του θύματος ή έκθεση προφορικής μηνύσεως ή εγκλήσεως ή να δεχθεί τυχόν έγγραφη μήνυση ή έγκληση του παθόντος,

Ø      να ενημερώσει την αρμόδια Εισαγγελική Αρχή και

Ø      να προχωρήσει σε όλες τις διαδικαστικές και νομικές ενέργειες που προβλέπονται από τη νομοθεσία.

Εχεμύθεια

Το περιεχόμενο διαλόγων Αστυνομικού και θύματος είναι άκρως εμπιστευτικό. Απαγορεύεται να αποτελέσει αντικείμενο δημοσιοποίησης και δημόσιων συζητήσεων των εμπλεκομένων αστυνομικών με άλλους αστυνομικούς ή με πολίτες.

Παραπομπή στους ειδικούς

Ο αστυνομικός δεν θα πρέπει να υποδύεται:

Ø      το ρόλο του ψυχολόγου,

Ø      του οικογενειακού συμβούλου,

Ø      του κοινωνικού λειτουργού ή του μεσολαβητή, ούτε παρεμβαίνει στο έργο τους.

Αντίθετα ο Αστυνομικός παραπέμπει το θύμα στους αρμόδιους ή το διευκολύνει να έλθει σε επαφή μαζί τους.

Για την παροχή συμβουλευτικής στήριξης και ψυχολογικής υποστήριξης υπάρχουν αρμόδιες και εξειδικευμένες Υπηρεσίες, που στελεχώνονται από επαγγελματίες και καταρτισμένους στο χώρο της ψυχολογικής και κοινωνικής υποστήριξης.

Ο Αστυνομικός, πρέπει να ενημερώνει τα θύματα για την ύπαρξη των υποστηρικτικών αυτών μηχανισμών κατά της βίας και των κοινωνικών υπηρεσιών που μπορούν να απευθύνονται (Επισυνάπτεται σχετικός πίνακας).

Ασφαλής δια μονή

Αν το θύμα εκφράσει την επιθυμία να αλλάξει χώρο διαμονής και δεν μπορεί από μόνο του να εξασφαλίσει ένα τέτοιο χώρο, ενημερώνονται οι αρμόδιες κοινωνικές Υπηρεσίες που παρέχουν στέγη (π.χ. ξενώνες κακοποιημένων γυναικών)

ή

ενημερώνεται το Ε.Κ.Α.Κ.Β. (τηλέφωνο ''197''), το οποίο είναι αρμόδιο, σύμφωνα με το νόμο, να εξασφαλίσει στέγη και τροφή για το θύμα.

Η αποτροπή της δευτερογενούς θυματοποίησης

Στόχος του Αστυνομικού είναι να αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης με το θύμα, ώστε αυτό να αισθανθεί άνετα και όχι να έχει την αίσθηση ότι κρίνεται.

Ο Αστυνομικός όταν προσεγγίζει το θύμα πρέπει να έχει υπόψη του τα ακόλουθα:

·         Το θύμα δυσκολεύεται να μιλήσει ελεύθερα.

Ο Αστυνομικός οφείλει να αναγνωρίζει τους φόβους, τις ανησυχίες και να σέβεται τις εμπειρίες του θύματος.

Ένας τρόπος ενδεδειγμένης προσέγγισης είναι ο ακόλουθος:

''Αντιλαμβανόμαστε την κατάστασή σας. Καταλαβαίνουμε ότι περνάτε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Να ξέρετε ότι θα κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να σας βοηθήσουμε.

Για να μπορέσουμε να σας βοηθήσουμε θα χρειαστεί να σας κάνουμε ορισμένες ερωτήσεις. Ξέρουμε ότι ίσως είναι δύσκολο να μιλήσετε για ότι σας έχει συμβεί, αλλά σας παρακαλώ προσπαθήστε να απαντήσετε για να μας διευκολύνετε στο έργο μας".

·         Το θύμα χρειάζεται να αισθανθεί ότι η καταγγελία του γίνεται πιστευτή από τους Αστυνομικούς.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που ο δράστης είναι άτομο υπεράνω υποψίας.

·         Κατά την εξέταση του θύματος, είναι προτιμότερες οι ανοικτού τύπου ερωτήσεις, όπως: "Τι έγινε όταν επέστρεψε ο σύζυγος σπίτι; Με ποιο τρόπο σε κακοποίησε;" αντί του κλειστού τύπου όπως: "Σε κακοποίησε ο σύζυγος;".

·         Το θύμα πρέπει να καλείται να περιγράψει τα γεγονότα σε μια χρονολογική σειρά, που ξεκινάει πριν το συγκεκριμένο περιστατικό της κακοποίησης. π.χ. «Τι ώρα επέστρεψες στο σπίτι εκείνο το απόγευμα; Τι έγινε;»

·         Το θύμα πρέπει να αφήνεται να καταθέσει μόνο του και ο αστυνομικός να το ακούει προσεκτικά, χωρίς σχόλια. Στην περίπτωση που το θύμα κλαίει ή θέλει χρόνο για να ηρεμήσει, δεν πρέπει να πιέζεται για να μιλήσει.

·        Οι καταγγελίες που αφορούν κακοποίηση και τραυματισμό, ειδικότερα στο στάδιο της μαρτυρικής κατάθεσης, πρέπει να λαμβάνονται με ευθείες ερωτήσεις: "Που σε χτύπησε; Πώς σε χτύπησε; Χρησιμοποίησε τις γροθιές του, κάποιο αντικείμενο ή όπλο;".

·         Το θύμα δεν πρέπει να αισθανθεί ότι ενοχοποιείται.

Δεν θα πρέπει ποτέ να δεχθεί μία ερώτηση του τύπου «τι έκανες και σε χτύπησε;».

Το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι ένοχο και σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται για τα κίνητρα και τις προθέσεις του δράστη.

·         Δεν θα πρέπει να γίνονται ερωτήσεις / τοποθετήσεις που θυματοποιούν και ενοχοποιούν συνήθως το θύμα. Τέτοιους είδους ερωτήσεις / τοποθετήσεις μπορεί να είναι οι ακόλουθες:

·         "Γιατί μένεις μαζί του; "

·         "Για να κάθεσαι πάει να πει ότι σου αρέσει'

·         "Τι του έκανες και σε xτύπησε'

·         "Προσπάθησε να τον ηρεμήσεις'

·         "Μάθε να υποχωρείς".

·         Μία δήλωση - επιβεβαίωση προς το θύμα ότι δεν ευθύνεται αυτό για την κακοποίησή που υπέστη, καθώς και ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί οποιαδήποτε μορφή βίας σε βάρος του μπορεί να συμβάλλουν στο να νιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια και να προχωρήσει σε καταγγελία.

·         Δεν θα πρέπει ποτέ το θύμα να ερωτάται για το συμβάν παρουσία του φερόμενου ως δράστη. Ο φόβος που νιώθει το εμποδίζει να καταθέσει. Είναι αναγκαίο το θύμα να νιώσει ασφάλεια και ότι προστατεύεται από την Αστυνομία για να καταθέσει με πληρότητα τη βία που έχει υποστεί.

·         Η έρευνα να μην επικεντρώνεται μόνο στην πρόκληση σωματικής βίας, αλλά και στις άλλες μορφές κακοποίησης, όπως απειλές, σεξουαλική επίθεση, καταστροφές αντικειμένων Κ.λπ.

Η επικινδυνότητα της κακοποίησης

Η ασφάλεια του θύματος θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σ' οποιαδήποτε αστυνομική παρέμβαση.

Γι' αυτό κρίνεται απαραίτητο η παρέμβαση να μην εστιάζεται μόνο στο συγκεκριμένο περιστατικό της κακοποίησης, αλλά να επιχειρείται μια ευρύτερη εκτίμηση της κατάστασης του θύματος, για να διαπιστωθεί κατά πόσο κινδυνεύει.

Οι παρακάτω ερωτήσεις μπορούν να συμβάλλουν στην εκτίμηση από πλευράς Αστυνομικού της επικινδυνότητας:

·        Πότε άρχισε η κακοποίηση;

·        Είναι χρόνια η κατάσταση αυτή;

·        Υπάρχει κλιμάκωση συχνότητας και σοβαρότητας επιθέσεων σε βάρος του θύματος;

·        Ποιο είναι το πιο επικίνδυνο τραύμα που έχει υποστεί το θύμα και πότε το υπέστη;

·        Υπάρχουν όπλα στο σπίτι (μαχαίρια, ρόπαλα ή πυροβόλα όπλα);

·        Έχει χρησιμοποιήσει ή απειλήσει να χρησιμοποιήσει ο δράστης

κάποιου είδους όπλο;

·        Έχει ποτέ αποπειραθεί ο δράστης να στραγγαλίσει το θύμα;

·        Πίνει ο δράστης αλκοόλ ή παίρνει ναρκωτικά;

·        Κακοποιεί ο δράστης όταν βρίσκεται κάτω από την επήρειά τους;

·        Έχει απειλήσει ο δράστης ότι θα σκοτώσει το θύμα ή κάποιον

άλλον;

·        Φοβάται το θύμα ότι θα δολοφονηθεί από τον δράστη;

·        Φοβάται το θύμα ότι ο δράστης θα αυτοκτονήσει;

·        Είναι ο δράστης υπερβολικά ζηλιάρης;

·        Πάσχει ο δράστης από κατάθλιψη;

·        Διακατέχεται το θύμα από τάσεις αυτοκτονίας;

·        Παρακολουθεί τις κινήσεις του θύματος, το κατασκοπεύει, το ελέγχει ή το παρενοχλεί;

·        Έχει ποινικό μητρώο ο δράστης; Έχει τραυματίσει και άλλους

ανθρώπους;

·        Σκέφτεται το θύμα (σύζυγος ή σύντροφος) να χωρίσει;

Εάν η απάντηση σε αρκετές από τις παραπάνω ερωτήσεις είναι θετική ενδεχομένως το θύμα να βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο. Είναι σημαντικό ο Αστυνομικός να συζητήσει αμέσως με το θύμα, τρόπους προστασίας του, γνωρίζοντας ότι:.

1.      Η ασφάλεια και η προστασία του θύματος αποτελούν βασικούς στόχους της αστυνομικής παρέμβασης, σύμφωνα με το νόμο και τους αστυνομικούς κανονισμούς.

2.      Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας συνήθως προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη βία που υφίστανται. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, είναι ότι η βία έχει κλιμακωθεί σταδιακά και το θύμα μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση.

3.      Αρκετά θύματα ντρέπονται ή έχουν σοκαριστεί τόσο πολύ από την κακοποίηση που βιώνουν, ώστε δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του κινδύνου.

4.      Υπάρχουν θύματα που από την ενοχοποίηση που έχουν δεχτεί, θεωρούν τον εαυτό τους υπόλογο και οι ενοχές τους τα οδηγούν να μειώνουν την σοβαρότητα του κινδύνου.

5.      Πολλές φορές το θύμα είναι απρόθυμο ή αρνείται να συνεργαστεί με τους Αστυνομικούς που συνιστούν τη λήψη μέτρων ασφάλειας.

6.      Είναι σημαντικό να ερωτάται το θύμα τι χρειάζεται για να είναι ασφαλές, καθώς και με ποιο τρόπο έχει προσπαθήσει να προστατέψει τον εαυτό του και τα παιδιά του.

Οδηγίες για την προστασία του θύματος

Σε κάθε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας ο Αστυνομικός, για την προστασία του θύματος οφείλει:

·         Αν υπάρχει ανάγκη ιατροφαρμακευτικής φροντίδας να συνιστά στο θύμα να μεταβεί για παροχή ιατρικής βοήθειας ή να μεριμνά σε σοβαρές περιπτώσεις για τη μεταφορά του θύματος σε νοσοκομείο ή σε κέντρο υγείας.

·         Εφόσον διενεργεί προανάκριση να προβαίνει σε όλες τις διαδικαστικές και νομικές ενέργειες που προβλέπονται από τη νομοθεσία (π.χ. παραγγελία για ιατροδικαστική εξέταση του Θύματος, κατάσχεση τυχόν όπλων, ενημέρωση εισαγγελικών αρχών, καταχώρηση εγγραφών στο βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων κ.λπ.).

Όταν το θύμα και ο δράστης δεν ζουν μαζί, ο Αστυνομικός ενδείκνυται να συζητά με το θύμα τα παρακάτω μέτρα προστασίας:

·         Αλλαγή κλειδαριάς εάν έχει κλειδιά ο δράστης.

·         Επιπρόσθετη ασφάλεια στα παράθυρα και στις πόρτες του σπιτιού.

·         Ενημέρωση των γειτόνων για την κατάσταση, τους οποίους μπορεί να παρακαλέσει να τηλεφωνήσουν στην Αστυνομία, μόλις αντιληφθούν ότι το θύμα κινδυνεύει.

·         Διαμονή συγγενικού ή φιλικού προσώπου μαζί με το θύμα για κάποιο χρονικό διάστημα.

·         Αλλαγή του αριθμού τηλεφώνου και μετατροπή του σε απόρρητο.

·         Εάν υπάρχουν ανήλικα παιδιά θα πρέπει να μάθουν τη διεύθυνση και το τηλέφωνο του σπιτιού τους 
      προκειμένου να επικοινωνήσουν σε περίπτωση ανάγκης με την Αστυνομία.

Εάν το θύμα έχει χωρίσει πρόσφατα με το δράστη, ο Αστυνομικός μπορεί να προτείνει στο θύμα:

·         Να επιδιώξει την αλλαγή ωραρίων στην εργασία του και να ενημερώσει τους συναδέρφους του να μη δίνουν πληροφορίες.

·         Να αλλάξει τα δρομολόγια προς και από την εργασία του.

·         Να αλλάξει καταστήματα εξυπηρέτησης (αγοράς τροφίμων, κομμωτηρίου, καφετέριας κ.λ.π.), μέχρι να λήξει το πρόβλημα.

Βασικές αρχές για τον Αστυνομικό

Ο αστυνομικός ως υπεύθυνο άτομο και δημόσιος λειτουργός οφείλει να καταδικάζει τη χρήση της βίας ως μέσο επίλυσης των προβλημάτων μέσα στην οικογένεια και να προτείνει το διάλογο για την επίλυσή τους.

Τις αρχές αυτές πρέπει να τις αποδεικνύει εμπράκτως, τόσο με τη συμπεριφορά του στη δική του οικογένεια, όσο και την επαγγελματική του στάση όταν κληθεί να επιληφθεί σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας.

Η βία στην οικογένεια του αστυνομικού

Οι αρχές ενδεχομένως να κληθούν να χειριστούν υποθέσεις

ενδοοικογενειακής βίας με δράστη Αστυνομικό.

Στην περίπτωση αυτή ο Αστυνομικός που εξετάζει την υπόθεση δεν θα πρέπει να "εγκλωβίζεται" σε απόψεις, όπως:

-Το θύμα υπερβάλλει επειδή ο συνάδελφος είναι υπεράνω υποψίας.

-Η βία που ασκήθηκε είναι δικαιολογημένη ή τουλάχιστον ανεκτή,

λόγω της κακής συμπεριφοράς του θύματος.

-Προέχει η αντιμετώπιση της καταγγελίας με βάση μια "φιλική" παρέμβαση λόγω "συναδελφικής αλληλεγγύης".

Αντίθετα, ο Αστυνομικός που θα χειριστεί την υπόθεση πρέπει να εξετάσει διεξοδικά την καταγγελία και ιδιαίτερα αν η βία που ασκεί ο δράστης αστυνομικός συνδυάζεται με απειλή ή χρήση του οπλισμού που κατέχει, προκειμένου ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του θύματος.

Η αυστηρή τήρηση των κανόνων της αστυνομικής δεοντολογίας και η περαιτέρω αναφορά του συμβάντος, προκειμένου να εξεταστεί η βίαια συμπεριφορά του δράστη-αστυνομικού, θα δημιουργήσει τη σχέση εμπιστοσύνης που είναι αναγκαία για νιώσει το θύμα ασφαλές.

κάθε άλλη μεταχείριση αποβαίνει σε βάρος του θύματος.

Παρατήρηση: Προσοχή στα θύματα trafficking

Στην περίπτωση θύματος παράνομης διακίνησης και εμπορίας με σκοπό την σεξουαλική και οικονομική εκμετάλλευση (trafficking) ο αστυνομικός πρέπει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε το θύμα να συνεργαστεί μαζί του για την εξιχνίαση των εγκληματικών πράξεων. ·Οπως είναι γνωστό, ο νόμος προβλέπει διαδικασίες που εγγυώνται την ασφάλεια και προστασία ακόμη και του αλλοδαπού που βρίσκεται παράνομα στη χώρα μας, εφόσον χαρακτηριστεί από την εισαγγελική αρχή ως θύμα trafficking. Στην περίπτωση αυτή ο Αστυνομικός ακολουθεί τις ειδικές οδηγίες που έχουν δοθεί με τις εγκυκλίους μας για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και την αρωγή στα θύματα.

Βάση για το εγχειρίδιο αυτό, αποτέλεσε κείμενο που συντάχθηκε από τον Αστυνομικό Διευθυντή Βασίλειο ΓΑΤΣΑ, Διευθυντή της Α. Δ. Σάμου.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΜΕΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΛ. 197

Το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας, απευθύνεται κυρίως στα παιδιά και τους εφήβους που κακοποιούνται και στις κακοποιημένες γυναίκες, θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Το Ε.Κ.Α.Κ.Β. λειτουργεί σε 24ωρη βάση.

Στο Ε.Κ.Α.Κ.Β. απευθύνονται οι Αστυνομικές Αρχές και για τα θύματα trafficking (βλέπε 3007/38/90πζ από 8-3-2005 διαταγή της Διεύθυνσης Δημόσιας Ασφάλειας /Α.Ε.Α.).

ΚΕΝΤΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ Ε.Κ.Α.Κ.Β. ΣΤΗΝ ΑΠΙΚΗ Κ.Κ.Σ. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΕΝΤΗ

Θεσσαλονίκης -9, Αγ. Ιωάννης Ρέντη. Τηλ 210-4257553, 4257551

Κ.Κ.Σ. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Β. Σοφίας -135 & Ζαχάρωφ, Αμπελόκηποι. Τηλ 210-6497706, 6497771,

Κ.Κ.Σ. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

Κουντουριώτου & Παπαφλέσσα, Δραπετσώνα. Τηλ 210-4614083

Κ.Κ.Σ. ΚΑΛΑΜΑΚΙΟΥ-ΑΓ. ΣΩΣΤΗ

Τσουκανέλη -7, Καλαμάκι. Τηλ 210-9844734

Κ.Κ.Σ. ΛΑΥΡΙΟΥ

Συνοικία Ρουμάνικα, Λαύριο. Τηλ 2292069163

Κ.Κ.Σ. Ν. ΙΩΝΙΑΣ

Γαληνού & Αγ. Όλγας, Ν. Ιωνία. Τηλ 210-2790086

Κ.Κ.Σ. ΠΕΙΡΑΙΑ

Καραολή Δημητρίου & Ηρώων Πολυτεχνείου-19, Πειραιάς. Τηλ 210­4122088

Κ.Κ.Σ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΘΗΣ

Καρόλου -16, Αθήνα. Τηλ. 210-5236641, 5236541

ΚΕΝΤΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ Ε.Κ.Α.Κ.Β. ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Κ.Κ.Σ. ΦΟΙΝΙΚΑ

Εθνικής Αντιστάσεως & Θησέως, Θεσσαλονίκη. Τηλ 2310-471101

Κ.Κ.Σ. ΠΥΛΗΣ ΑΞΙΟΥ

Γαλανάκη -1, Ξηροκρήνη. Τηλ. 2310-550905, 550906

ΛΟΙΠΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Ο.Τ.Α.