1289/2008 Α.Π. Διατροφή.

1289/2008 Α.Π. Διατροφή.

Απόφαση 1289 / 2008    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Διατροφής υποχρέωση.

---

http://www.areiospagos.gr/

Περίληψη:
Διατροφή. Αναιρείται λόγω ελλείψεως αιτιολογίας η προσβαλλόμενη καταδικαστική για παραβίαση της υποχρεώσεως για διατροφή απόφαση, δεδομένου ότι ούτε στο σκεπτικό ούτε στο διατακτικό της αναφέρονται πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ότι ο αναιρεσείων είχε την οικονομική δυνατότητα καταβολής του επιδικασθέντος λόγω διατροφής ποσού.

---

Αριθμός 1289/2008


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ


Ζ' Ποινικό Τμήμα


Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Μιχαήλ Δέτση) ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Θεοδώρα Γκοΐνη, Νικόλαο Ζαΐρη (ορισθέντα με την υπ' αριθμ. 44/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), Νικόλαο Λεοντή (ορισθέντα με την υπ' αριθμ. 30/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) - Εισηγητή και Ελευθέριο Μάλλιο, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Μαρτίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου χ1, που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Συμπέθερο, περί αναιρέσεως της 1030/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου. Με πολιτικώς ενάγουσα την ψ1, που δεν παρέστη. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 7 Νοεμβρίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως ως και στους από 17 Φεβρουαρίου 2008 προσθέτους λόγους αυτής, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1959/2007.

Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 93 § 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, προκύπτει ότι η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας, ιδρύει τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 § 1 Δ ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται στις αιτιολογίες της με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την ακροαματική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Περαιτέρω, εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η οποία ιδρύει τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 § 1 Ε ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν το δικαστήριο της ουσίας αποδίδει στην ερμηνευόμενη η εφαρμοζόμενη ουσιαστική ποινική διάταξη έννοια διαφορετική από εκείνη που πραγματικά έχει ή όταν τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι προέκυψαν υπάγει σε διάταξη που δεν αρμόζει στη συγκεκριμένη περίπτωση, παραβιάζοντας έτσι ευθέως το νόμο, και όταν η παραβίαση της διατάξεως αυτής, γίνεται εκ πλαγίου, για τον λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίστανται ανέφικτος από τον Άρειο Πάγο ο έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως. Τέλος, κατά το άρθρο 358 ΠΚ, όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που του την έχει επιβάλει ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω και προσωρινά το δικαστήριο, με τρόπο τέτοιο, ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της παραβιάσεως της υποχρεώσεως προς διατροφή, απαιτείται, παράλειψη του δράστη να καταβάλει την διατροφή που οφείλει από το νόμο να έχει αναγνωριστεί σε βάρος του, έστω και προσωρινά, με δικαστική απόφαση, από κακοβουλία, δηλαδή από κακεντρέχεια η κακή θέληση, για να στερήσει τον δικαιούχο των μέσων προς ικανοποίηση των βιοτικών του αναγκών, παρ' όλον ότι έχει τη δυνατότητα καταβολής της διατροφής. Για το λόγο αυτό πρέπει, για την πληρότητα της αιτιολογίας, να αναφέρονται στην καταδικαστική απόφαση τα πραγματικά περιστατικά, από τα οποία συνάγεται ότι ο υπόχρεως είχε την οικονομική δυνατότητα να εκπληρώσει την υποχρέωσή του. Κατά τις αιτιολογίες της προσβαλλόμενης 1030/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου και την οποία ο ήδη αναιρεσείων καταδικάσθηκε κατ' έφεση για την προβλεπόμενη από το άρθρο 358 ΠΚ αξιόποινη πράξη της παραβιάσεως κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση της υποχρεώσεώς του προς διατροφής των ανηλίκων τέκνων του Γ1 και Γ2 που υποχρεώθηκε να καταβάλει στους τελευταίους κατά το από 1-3-2003 έως 1-6-2004 χρονικό διάστημα με την 9/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου, "Από την εκτίμηση της καταθέσεως της μάρτυρος, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο, όλα τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν σε συνδυασμό και με την απολογία του κατηγορουμένου, ο οποίος δεν αρνείται το πραγματικό περιστατικό της μη καταβολής των οφειλομένων διατροφών, αλλά αρνείται την ύπαρξη δόλου, ισχυριζόμενος ότι έχει οικονομική αδυναμία, αποδείχθηκε ότι αυτός στο ....... κατά το χρονικό διάστημα από 1-3-2003 έως 1-6-2004 με περισσότερες πράξεις τέλεσε περισσότερα του ενός εγκλήματα, που τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ειδικότερα παραβίασε κακόβουλα την υποχρέωση διατροφής που του επέβαλε ο νόμος και έχει αναγνωρίσει το δικαστήριο, με τρόπο τέτοιο ώστε οι δικαιούχοι να υποστούν στερήσεις και να αναγκαστούν να δεχθούν τη βοήθεια άλλων. Συγκεκριμένα, αν και με την υπ' αριθμόν 9/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου υποχρεώθηκε να καταβάλει στην πρώην σύζυγό του και εγκαλούσα ψ1 το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα για διατροφή των δύο ανηλίκων τέκνων τους Γ1 και Γ2, συνολικά το ποσό των 720,00 Ευρώ, παρά ταύτα ενεργώντας με κακοβουλίες δεν κατέβαλε την διατροφή αυτή για το πιο πάνω χρονικό διάστημα από Μάρτιο 2003 έως Ιούνιο 2004, ήτοι το συνολικό ποσό των 11.520,00 ευρώ (16 μήνες Χ 720,00) με αποτέλεσμα οι ως άνω δικαιούχοι να υποστούν στερήσεις και να αναγκαστούν να δεχθούν τη βοήθεια άλλων. Τα ανωτέρω συνάγονται πέραν των άλλων αποδεικτικών στοιχείων και από την κατάθεση της εγκαλούσας ψ1, η οποία κατέθεσε για όλα αυτά και προσέθεσε ότι ο μηνυτής είχε την οικονομική δυνατότητα (όπως άλλωστε έχει κριθεί τούτο και από το πολιτικό δικαστήριο) αλλά από κακοβουλία δεν κατέβαλε. Κατά συνέπεια πρέπει να κηρυχθεί αυτός ένοχος των πράξεων που του αποδίδονται", σκεπτικό που επιτρεπτώς συμπληρώνεται κατά τα λοιπά από το διατακτικό της αποφάσεως, με το ακόλουθο, κατ' ακριβή του αντιγραφή, περιεχόμενο: "
Κηρύσσει τον κατ/ν ένοχο του ότι στο Αγρίνιο, κατά το χρονικό διάστημα από 1-3-2003 έως 1-6-2004, με περισσότερες από μία πράξεις τέλεσε περισσότερα του ενός εγκλήματα που τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ειδικώτερα παραβίασε κακόβουλα την υποχρέωση διατροφής που του επέβαλε ο νόμος και έχει αναγνωρίσει το δικαστήριο, με τρόπο τέτοιο ώστε οι δικαιούχοι να υποστούν στερήσεις και να αναγκαστούν να δεχτούν βοήθεια άλλων. Συγκεκριμένα, αν και με την 9/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου υποχρεώθηκε να καταβάλει στην πρώην σύζυγο του και εγκαλούσα ψ1, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, για διατροφή αμφοτέρων των ανηλίκων τέκνων τους Γ1 και Γ2, συνολικά το ποσό των 720,00 ευρώ), παρά ταύτα, ενεργώντας με κακοβουλία, δεν κατέβαλε την διατροφή αυτή για το ως άνω χρονικό διάστημα, από Μάρτιο 2003 έως Ιούνιο 2004, ήτοι, το συνολικό ποσό των 11.520,00 ευρώ (16 μήνες Χ 720,00), με αποτέλεσμα οι ως άνω δικαιούχοι να υποστούν στερήσεις και να αναγκασθούν να δεχθούν τη βοήθεια άλλων". Με τις παραδοχές της αυτές η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει ελλιπή αιτιολογία, παραλείποντας ειδικότερα να αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι ο αναιρεσείων είχε την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει την επιδικασθείσα με την 9/12-1-2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου σε βάρος του διατροφή, αρνητικό ισχυρισμό τον οποίο ειδικά διατύπωσε απολογούμενος, χωρίς το εντεύθεν κενό αυτής να συμπληρώνεται επιτρεπτώς από τη γενική επίκληση της καταθέσεως της μάρτυρος και των αιτιολογιών της 9/2004 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου, η οικονομική δε δυνατότητα εμπεριέχεται και δικαιολογεί την έννοια της κακοβουλίας, η οποία αποτελεί πρόσθετο στοιχείο προς θεμελίωση της υποκειμενικής υποστάσεως του ερευνωμένου εγκλήματος, με αποτέλεσμα να καθίσταται παράλληλα ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος, παραβιάζοντας επιπρόσθετα με τον τρόπο αυτό εκ πλαγίου το άρθρο 358 ΠΚ, κατά τις βάσιμα διατυπούμενες περί τούτου με την αναίρεση και το δικόγραφο των προσθέτων αυτής λόγων αναιρετικές αιτιάσεις του άρθρου 510 § 1 Δ, Ε ΚΠοινΔ. Η βασιμότητα των λόγων αυτών αναιρέσεως, με αναιρετική εμβέλεια στο σύνολο της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθιστά αλυσιτελή την εξέταση των διατυπουμένων λοιπών λόγων αναιρέσεως. Σε συνέπεια με τις παραδοχές αυτές πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη με την ένδικη αίτηση αναιρέσεως 1030/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου και, κατ' επιταγή του άρθρου 519 ΚΠοινΔ, παραπεμφθεί η υπόθεση προς εκδίκασή της στο αυτό δικαστήριο, εφόσον είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που προηγουμένως δίκασαν την υπόθεση.


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 1030/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου. Και
Παραπέμπει την υπόθεση προς εκδίκασή της στο αυτό Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που προηγουμένως δίκασαν την υπόθεση.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 15 Μαΐου 2008.



Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ