Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

4434/2008 ΜΠΡ. ΑΘ. Μ. ΔΑΒΙΟΥ


4434/2008 ΜΠΡ ΑΘ   Μ. ΔΑΒΙΟΥ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRACOM IT SERVICES)

4434/2008
ΜΠΡ ΑΘ ( 510995)

(ΕΦΑΔ 2010/213) Δικονομία πολιτική. Ασφαλιστικά μέτρα. Απόφαση επί ασφαλιστικών μέτρων. Παράγει προσωρινό δεδικασμένο. Συνέπειες αυτού. Σχέση με το δεδικασμένο της τελεσίδικης απόφασης. Ανάκληση απόφασης ασφαλ. μέτρων λόγω μεταβολής των συνθηκών. Εννοιολογικός προσδιορισμός της μεταβολής. Δεν συνιστά μεταβολή η επίκληση νέων αποδεικτικών μέσων ή η κακή εκτίμηση των κριθέντων αποδείξεων. Ανάκληση απόφασης που ρυθμίζει τη γονική μέριμνα και την επικοινωνία του τέκνου. Αρμόδιο δικαστήριο. (Βλ. παρατηρήσεις Π. Ρεντούλη, ΕΦΑΔ 2010, σελ. 215).

ΜΠρΑθ 4434/2008

Πρόεδρος: Μ. Δαβίου

Δικηγόροι: Χρ. Φλουδόπουλος, Δ. Σκάρπας

[...] Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 682, 693, 695, 697, 699, 322 ΚΠολΔ συνάγεται ότι η απόφαση που εκδίδεται επί αιτήσεως για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων παράγει προσωρινό δεδικασμένο, το οποίο είναι μεν βραχύβιο, όπως δείχνει και ο χαρακτηρισμός του, αφού ισχύει το βραδύτερο μέχρι την ικανοποίηση του ασφαλιζομένου ουσιαστικού δικαιώματος ή την τελεσίδικη κρίση για την ανυπαρξία του, δεν διαφέρει όμως κατά τα λοιπά, δηλαδή κατά την έννοια, τη φύση και τη λειτουργία του από το οριστικό δεδικασμένο (βλ. σχετ. ΑΠ Ολ 497/1978 ΝοΒ 26, 668, Τζίφρα, "Ασφαλιστικά μέτρα", έκδ. 1985, σελ. 76, Κονδύλη, "Το δεδικασμένον κατά τον ΚΠολΔ", παρ. 34, σελ. 393, Βερνάρδο, Δ 5, 264 και 269).
Εξάλλου σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 696 ΚΠολΔ, το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, δύναται, μετά από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, ν` ανακαλέσει την απόφαση αυτή, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογούν την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της. Μεταβολή πραγμάτων, η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την ανάκληση της αποφάσεως, είναι αυτή που αφορά κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τα οποία ασκούν ουσιώδη επίδραση στην υπόθεση που κρίθηκε. Δεν συνιστά μεταβολή των πραγματικών συνθηκών η επίκληση και προσκόμιση νέων αποδεικτικών μέσων κατά τη συζήτηση της ανακλητικής αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων, για να.δικαιολογήσει την ανάκληση της απόφασης, εφόσον αυτά αναφέρονται σε πραγματικά περιστατικά που προϋπήρχαν κατά την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Η κακή ή εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων που τέθηκαν υπό την κρίση του δικαστηρίου δεν συνιστούν νέα στοιχεία για να στηρίξουν ανακλητική αίτηση της αποφάσεως των ασφαλιστικών μέτρων για ουσιαστικά σφάλματα (βλ. ΜΠρΑθ 1136/1978 Δ 9, 651, ΜΠρΑθ 6964/1973 ΝοΒ 21, 1501, ΜΠρΠειρ 1634/1973 Δ 4, 48). Η αντίθετη παραδοχή θα προσέκρουε στη δεσμευτικότητα της αποφάσεως (προσωρινό δεδικασμένο), σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, καθώς και στην αρχή του απρόσβλητου αυτής με ένδικο μέσο.

Τέλος, με το άρθρο 1536 ΑΚ καθιερώνεται απόκλιση, από την κατ` αρχήν δεσμευτική ενέργεια των δικαστικών αποφάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 321 ΚΠολΔ, καθ` όσον σύμφωνα με τη διάταξη αυτή οι αποφάσεις που είναι σχετικές με τη γονική μέριμνα και το δικαίωμα επικοινωνίας στο μέτρο που περιλαμβάνουν ρύθμιση για μελλοντικό χρόνο, υπόκεινται σε ανάκληση ή μεταρρύθμιση, αν μεταβληθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκαν, μετά από αίτηση του γονέα ή πλησιέστερου συγγενούς, αρμόδιο δε δικαστήριο είναι εκείνο που εξέδωσε τη σχετική απόφαση και που κρίνει κατά την ίδια διαδικασία. Είναι προφανές ότι η διάταξη αυτή θεσπίσθηκε για να παρασχεθεί δυνατότητα δικαστικής προστασίας στο γονέα που ασκεί τη γονική μέριμνα ή διαμένει με το ανήλικο τέκνο, στην περίπτωση που ασκείται καταχρηστικά το δικαίωμα επικοινωνίας του άλλου γονέα που δεν διαμένει με αυτό, ή δεν έχει τη γονική του μέριμνα, ή σε κάθε περίπτωση που μεταβλήθηκαν οι συνθήκες και το αληθές συμφέρον του ανηλίκου επιβάλλει διαφορετική ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας. Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η αιτούσα νομιμοποιείται να ζητήσει την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της αποφάσεως των ασφαλιστικών μέτρων που ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του καθού με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, επικαλούμενη μεταβολή των συνθηκών.
Στην προκειμένη περίπτωση με την ένδικη αίτηση της, η αιτούσα επικαλείται επείγουσα περίπτωση και ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, ώστε να ανακληθεί, άλλως μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 1185/2008 απόφαση αυτού του δικαστηρίου, με την οποία χορηγήθηκε στον καθού δικαίωμα επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, για το λόγο ότι επήλθε έκτοτε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί τη μεταρρύθμιση αυτή, ενώ παράλληλα ζητεί και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθού. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση αρμόδια και παραδεκτά φέρεται για εκδίκαση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου (άρθρα 683 παρ. 1 και 22 ΚΠολΔ) κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 696 παρ. 3 ΚΠολΔ, 1536, 1510, 1511, 1512, 1620 ΑΚ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων Η.Λ. και Π.Κ. που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο αυτού του δικαστηρίου, για λογαριασμό της αιτούσας και του καθού αντίστοιχα, τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, και την όλη γενικά διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι έχουν αποκτήσει από τον μεταξύ αυτών γάμο, ο οποίος έχει λυθεί, δύο τέκνα τον Ν. και τον Χ., ηλικίας σήμερα 16 και 14 ετών αντίστοιχα. Αρχικά η επικοινωνία του καθού με τα ως άνω ανήλικα είχε καθορισθεί ελεύθερη, σύμφωνα με το από 20.8.2000 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταρτίσθηκε τότε μεταξύ των διαδίκων. Στη συνέχεια η αιτούσα επικαλούμενη ότι ο καθού από το Μάιο του 2006 είχε επιδείξει συμπεριφορά η οποία δημιουργούσε δυσάρεστες καταστάσεις στα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, άσκησε αίτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου, για να διαφοροποιηθεί ο τρόπος επικοινωνίας τούτων με τον πατέρα τους. Συγκεκριμένα ο καθού άρχισε να προσφεύγει στο Αστυνομικό Τμήμα ..., ισχυριζόμενος ότι ο υιός των διαδίκων Ν. είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, να ζητάει να γίνει σχετική εξέταση ούρων αμφοτέρων των ανηλίκων, να οδηγεί τούτους στο εν λόγω Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας να τους νουθετήσουν, γιατί κατά τους ισχυρισμούς του, είναι ταραξίες. Παράλληλα στις 26.6.2007 υπέβαλε μήνυση κατά της αιτούσας, του νέου συζύγου της και εξετασθέντος μάρτυρα Η.Λ., των γονέων της αιτούσας και του θείου της Μ.Κ., για σεξουαλική κακοποίηση των ως άνω ανηλίκων και υποβολή τους σε χρήση ναρκωτικών ουσιών. Καθ` όλο το χρονικό διάστημα από το Μάιο 2006 μέχρι και τη συζήτηση της προηγούμενης αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων που έλαβε χώρα την 3.7.2007, ο καθού εξαπέλυε δριμείς κατηγορίες κατά της αιτούσας τόσο στα ίδια τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, όσο και σε τρίτους, ισχυριζόμενος ότι η ίδια είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, τα οποία χορηγεί και στο μεγαλύτερο τούτων, καθώς και ότι τα κακοποιεί βάναυσα. Για τα ζητήματα αυτά έχει υποβληθεί εκ μέρους του καθού αναφορά στον Εισαγγελέα Ανηλίκων και έχει ανατεθεί σε κοινωνική λειτουργό ο σχετικός έλεγχος, χωρίς να έχει εκδοθεί ακόμη πόρισμα περί του βάσιμου ή μη της σχετικής καταγγελίας.

Τα περιστατικά αυτά είχαν τεθεί υπόψη αυτού του δικαστηρίου, το οποίο με την προαναφερόμενη 1185/2008 απόφασή του, αποφάσισε την επικοινωνία του καθού με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων κατά το πρώτο και το τελευταίο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα, καθώς επίσης και κατά τις εορτές Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς και Πάσχα και κατά τις θερινές διακοπές. Μετά όμως τη συζήτηση της αιτήσεως επί της οποίας εκδόθηκε η ως άνω απόφαση, μεσολάβησαν νέα γεγονότα, από τα οποία πιθανολογείται ότι η συμπεριφορά ίου καθού σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων επιδεινώνεται καθημερινά. Συγκεκριμένα ο καθού στις 2.9.2007 προσήλθε στο Τμήμα Ασφαλείας ... και υπέβαλε μήνυση κατά της αιτούσας και του συζύγου της, καταγγέλοντας ότι ο ανήλικος υιός του Ν. του τηλεφώνησε και του έκανε γνωστό ότι "ο πατριός του (Η.Λ.) πήγε στο δωμάτιο του την ώρα που κοιμόταν και του έκανε ενδοφλέβια ένεση περιέχουσα ηρωίνη και εν συνεχεία εκμεταλλευόμενος την κατάσταση που είχε περιέλθει ασέλγησε σε βάρος του". Επιπρόσθετα, κατήγγειλε "ότι επανειλημμένα οι ανωτέρω μηνυόμενοι υποχρεώνουν τον προαναφερόμενο ανήλικο όπως και τον επίσης ανήλικο αδελφό του Χ. ... σε χρήση ναρκωτικών ουσιών (ηρωίνης-χασίς) από το μήνα Οκτώβριο του έτους 2006...". Όπως αναφέρεται στο με αριθμό πρωτοκόλλου 1020/8505/1-α αντίγραφο του βιβλίου συμβάντων του ως άνω Τμήματος Ασφαλείας, με ημερομηνία 1.10.2007, λόγω της σοβαρότητας αυτών των καταγγελιών κλήθηκαν και εξετάσθηκαν στην εν λόγω υπηρεσία οι φερόμενοι ως παθόντες, αλλά από την εξέταση τους "δεν προέκυψε το αληθές των καταγγελιών, αλλά αντιθέτως κατατέθηκε ότι ο μηνυτής εν γνώσει του προβαίνει σε ψευδείς καταγγελίες τόσο σε Αστυνομικές Αρχές όσο και σε Εισαγγελικές Αρχές, με προφανή σκοπό να διαταράξει τη σχέση τους κυρίως με τον πατριό τους ... Επί πλέον από την προσκόμιση αναλυτικής κατάστασης συνδιαλέξεων που αφορά την υπ` αριθ. ... τηλεφωνική σύνδεση από 1.9.2007 έως 3.9.2007 δεν προκύπτει τηλεφωνική κλήση του μηνυτή, όπως αναφέρει στην κατατεθείσα μήνυση του, πράγμα που δηλώνει το ψευδές του περιεχομένου της τουλάχιστον σε αυτό το γεγονός ...". Επί πλέον, εξαιτίας της προαναφερόμενης καταγγελίας του καθού εκδόθηκε από το ως άνω Τμήμα Ασφαλείας ... η με αριθμό 3008/12/67/2.9.2007 παραγγελία προς την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών, προκείμενου να διενεργηθεί σχετική κλινική εξέταση στον ανήλικο υιό των διαδίκων Ν. Σε εκτέλεση της παραγγελίας αυτής, ο τελευταίος εξετάσθηκε πράγματι από τον ιατροδικαστή της ως άνω Υπηρεσίας Ι.Γ.Α., ο οποίος συνέταξε την με αριθμό 2397/25.10.2007 έκθεση του όπου αναφέρονται τα εξής: "Από την επισκόπηση των άνω άκρων ουδαμού του επιπολής φλεβικού δικτύου απομονώθηκε εικών προσφάτου νύξεως βελόνης-βελονονυγμού, ως επί φλεβοκεντήσεως". Είναι προφανές ότι το πόρισμα αυτό της ως άνω ιατροδικαστικής εκθέσεως, επιβεβαιώνει το συμπέρασμα του Τμήματος Ασφαλείας ... περί αναληθείας των καταγγελιών του καθού, αφού καταρρίπτει τον ισχυρισμό του τελευταίου περί χορηγήσεως στον ανήλικο Ν. ενδοφλέβιας ένεσης ηρωίνης από τον πατριό του, κατά τα προαναφερόμενα.
Της ως άνω καταγγελίας του καθού, είχε προηγηθεί κατάθεση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών της από 26.6.2007 μηνύσεως του ίδιου, κατά της αιτούσας και του συζύγου της, την οποία συνέταξε χειρόγραφη ο πρώτος, αναφέροντας τα εξής: "... Κατά το καλοκαίρι του 2006 που πήγα να παραλάβω τα τέκνα μου Ν., Χ., εξέπνευσε από το στόμα αέρα που μύριζε χασίς. Επίσης κατά την ημέρα Σάββατο που οδεύαμε για τα ψώνια της εβδομάδας για το σπίτι τους ... μύρισα αέρια χασίς από τα τέκνα. Κατά τα παράπονα του μεγάλου μου υιού Ν. και θερμή παράκληση να τον σώσω από αυτό το βάσανο". Παρά το γεγονός ότι η μήνυση αυτή κατατέθηκε λίγες ημέρες πριν από τη συζήτηση της προηγούμενης αιτήσεως της αιτούσας επί της οποίας εκδόθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, η τελευταία δεν τέθηκε υπόψη του δικαστηρίου τότε, δικαιολογημένα, αφού και η ίδια η αιτούσα έλαβε γνώση της αργότερα, στις 18.1.2008, όταν κλήθηκαν να καταθέσουν επί αυτής τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, στη .... Όταν κλήθηκε για κατάθεση ενώπιον της Πταισματοδίκη Αθηνών (Τμήμα 1ο) σχετικά με την ως άνω μήνυσή του, ο καθού κατέθεσε συμπληρωματική μήνυση με ημερομηνία 10.10.2007, αναφέροντας τα ακόλουθα περιστατικά: "1) Στις 23.9.2006, ημέρα Σάββατο και περί ώρα 18:30 πήγαινα με τα δύο ανήλικα παιδιά μου ... με το αυτοκίνητο μου προς το σούπερ μάρκετ "..." ... και τα δύο παιδιά μου μου ανέφεραν ότι: Λίγες ώρες πριν, την ίδια ημέρα (23.9.2006), η μητέρα τους ... τους έβαζε "..." και στα δύο και ακολούθως ο πατριός τους ... ασέλγησε παρά φύσει, πάνω στα κορμιά τους. 2) Στις 30.9.2006 στον παραπάνω τόπο ... και τα δύο παιδιά μου μου ανέφεραν ότι: Τις αμέσως προηγούμενες ημέρες τα δύο παιδιά τα υποχρέωσαν: Η μάνα τους Α.Κ., ο πατριός τους Η.Λ., η γιαγιά τους Χ.Β., ... ο παππούς τους Ν.Κ. ... να κάνουν χρήση, δηλαδή να καπνίσουν τσιγαριλίκι, δηλαδή τσιγάρο που περιείχε χασίς, το οποίο μάλιστα απαίτησαν να το καπνίσουν μπροστά τους ...". Για τα περιστατικά αυτά κλήθηκαν και κατέθεσαν προανακριτικά στις 25.1.2008, στο Τμήμα Ασφαλείας, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων. Στη σχετική προανακριτική κατάθεση του ο ανήλικος Ν. αναφέρει: "... Η μητέρα μου μας προσέχει πολύ και με τον πατριό μου επίσης έχω άριστη σχέση. Μας έχει σαν παιδιά του ...", ενώ σε ερώτηση αν ανέφερε στον πατέρα του τα παραπάνω περιστατικά που ισχυρίσθηκε ο τελευταίος στη μήνυση του καταθέτει: "Αυτό είναι ψευδές. Ποτέ δεν είπα στον πατέρα μου τέτοιο πράγμα, ούτε έχει γίνει τέτοιο περιστατικό σε μένα και τον αδελφό μου από τη μητέρα μου και τον πατριό μου, ποτέ", σε άλλη δε ερώτηση σχετικά με το αν έχει κάνει χρήση χασίς καταθέτει: "Δεν έχω κάνει ποτέ χρήση χασίς, ούτε μου έχει προσφέρει κάποιος να καπνίσω, ούτε με υποχρέωσε κάποιος να κάνω κάτι τέτοιο ... Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο στον πατέρα μου και είναι και αυτό ψευδές ... Ο πατέρας μου μας δημιουργεί συνέχεια επεισόδια, φέρνει την Αστυνομία στο σπίτι μας, ισχυριζόμενος ψευδή περιστατικά. Έρχεται στο σχολείο μου και δημιουργεί προβλήματα και εγώ τον αποφεύγω ... Πιστεύω ότι ο πατέρας μου δεν είναι καλά στα μυαλά του και τον φοβάμαι. Μιλάει μόνος του στο αυτοκίνητο και σε άψυχα αντικείμενα ... Πριν από ένα χρόνο περίπου, παρά τη θέληση μου με πήγε σε γιατρό για να με εξετάσει από πίσω. Δεν τον εμπιστεύομαι πλέον ...". Στα ίδια πλαίσια κινείται και η αντίστοιχη κατάθεση του μικρότερου υιού των διαδίκων Χ., ο οποίος αναφέρει ότι είναι καλός μαθητής, διαβάζει αρκετές ώρες, περνάει πολύ καλά με τη μητέρα του, τον πατριό του, που προσέχουν τον ίδιο και τον αδελφό του, αλλά και με τους γονείς της μητέρας του που κατοικούν πλησίον τους και έχουν συχνή επαφή μαζί τους. Καταθέτει ότι ουδέποτε έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, ούτε έχει αναφέρει κάτι τέτοιο στον πατέρα του, ότι ουδέποτε του έχει προσφέρει κάποιος να καπνίσει χασίς, ούτε έχει καπνίσει. Στην ερώτηση δε αν έχει καλές σχέσεις με τον πατέρα του απαντά: "όχι δεν έχω καλές σχέσεις, διότι μετά από αυτά που μας κάνει δεν θέλω να τον ξαναδώ".
Δεν αρκείται όμως ο καθού στην υποβολή καταγγελιών και μηνύσεων με το προαναφερόμενο περιεχόμενο, αλλά συνεχίζει να καλεί την Αστυνομία, όχι μόνο στην οικία της αιτούσας και των ανηλίκων τέκνων του, αλλά και στα σχολεία όπου φοιτούν τα τελευταία, δημιουργώντας διαρκώς δυσάρεστες καταστάσεις. Τούτο προκύπτει με σαφήνεια από το με αριθμό πρωτοκόλλου 264/12.2.2008 έγγραφο του Διευθυντή του ... Γενικού Λυκείου ..., όπου φοιτά ο ανήλικος Ν. Στο έγγραφο αυτό αναφέρεται ότι ο καθού "... επανειλημμένως προσέρχεται στο σχολείο, προβάλλοντας διάφορες απαιτήσεις, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα ... καλεί συνεχώς την Αστυνομία, με αποτέλεσμα να έρχονται τα περιπολικά στην είσοδο του σχολείου και να τον απομακρύνουν, πολλές φορές κάνοντας και προσαγωγή στο Α.Τ. ..., το οποίο είναι γνώστης αυτής της κατάστασης. Η θέα των περιπολικών στο σχολείο βάζει σε ανησυχία μαθητές και γονείς, ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει και έτσι εκθέτει και δυσφημεί το σύνολο του σχολείου".
Από τα παραπάνω, καθίσταται προφανές ότι από τη συζήτηση της υποθέσεως σχετικά με την επικοινωνία του καθού με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων (3.7.2007), μεσολάβησαν νέα περιστατικά, που, κατά την κρίση του δικαστηρίου, ασκούν ουσιώδη επιρροή στην υπόθεση που κρίθηκε και δικαιολογούν τη μεταρρύθμιση της. Το δικαστήριο που έκρινε επί της υποθέσεως αυτής και επέτρεψε στον αιτούντα να επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα του, είχε υπόψη του μόνο τα γεγονότα της συχνής προσελεύσεως του καθού στο Α.Τ. ..., και των κατηγοριών που εξαπέλυε εναντίον της αιτούσας και του συζύγου της για κακοποίηση των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, καθώς και περί χρήσεως από τον υιό του Ν. ναρκωτικών ουσιών. Είχε επίσης υπόψη του ότι ο καθού, στα πλαίσια των ισχυρισμών του αυτών, ζητούσε να γίνονται σχετικές εξετάσεις στα ανήλικα τέκνα του και τα ανάγκαζε να προσέρχονται στο Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας από τους αστυνομικούς να τα νουθετήσουν. Δεν γνώριζε όμως το δικαστήριο, ότι οι αιτιάσεις αυτές του καθού, έλαβαν πολύ σοβαρότερες διαστάσεις, έγιναν πλέον μηνύσεις με το ίδιο και χειρότερο περιεχόμενο, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, κυρίως στα ανήλικα τέκνα των διαδίκων. Τούτο δε, διότι πλέον τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, αναγκάζονται να προσέρχονται και να παραμένουν σε χώρους όπου "ανακρίνονται", από τις προανακριτικές αρχές και να υφίστανται ιατροδικαστικές εξετάσεις ταπεινωτικές γι` αυτά. Επί πλέον η συμπεριφορά του καθού, τους δημιουργεί άγχος και αισθήματα ντροπής στο κοινωνικό τους περιβάλλον, κυρίως στο χώρο του σχολείου τους και στους συμμαθητές τους. Με το δεδομένο, δε, ότι αυτά βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, καθώς διανύουν την εφηβική ηλικία, είναι προφανές ότι οι ακραίες αυτές εκφάνσεις της συμπεριφοράς του καθού, τους δημιουργούν ψυχολογική βία και θίγουν βάναυσα την υπόσταση τους. Για το λόγο αυτό, όπως κατέθεσαν και τα ίδια στις προαναφερόμενες καταθέσεις τους, δεν επιθυμούν να έχουν επικοινωνία με τον πατέρα τους, δεν τον εμπιστεύονται πλέον και έχουν αισθήματα φόβου απέναντι του. Επί πλέον ήδη έχει εκδοθεί προσωρινή διαταγή επί της ένδικης αιτήσεως, που επιτρέπει την επικοινωνία του καθού με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, μόνο με την παρουσία τρίτου ατόμου, και συγκεκριμένα της αδελφής τούτου και χωρίς διανυκτέρευση. Η Δικαστής που εξέδωσε την προσωρινή διαταγή αυτή έλαβε υπόψη της και τα όσα κατέθεσαν ενώπιον της τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και είναι προφανές ότι οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία του καθού μ` αυτά, με τον τρόπο που είχε ορίσει η υπό μεταρρύθμιση απόφαση αποβαίνει επιζήμια για την ψυχική τους ισορροπία.
Κατά συνέπεια, με βάση όλα όσα προαναφέρθηκαν, το δικαστήριο καταλήγει στο πιθανό συμπέρασμα ότι ο καθού παρουσιάζει εμμονές σχετικά με την κακοποίηση των ανηλίκων τέκνων του από την αιτούσα μητέρα τους, τον πατριό τους και το συγγενικό περιβάλλον της αιτούσας, που τον οδηγούν σε εξαιρετικά δυσμενείς συμπεριφορές που διαταράσσουν την ψυχική ισορροπία και τη διαβίωση τους, η κατάσταση του δε αυτή βαίνει συνεχώς προς το χειρότερο. Από την άλλη πλευρά τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων διαβιώνουν με τη μητέρα και τον πατριό τους σε ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, ενώ από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν πιθανολογήθηκε η βασιμότητα των καταγγελιών που εξαπολύει μαζικά ο καθού εναντίον αυτών και του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
Κατά συνέπεια πράγματι από την ημέρα της συζητήσεως της υπό μεταρρύθμιση αποφάσεως έχουν μεσολαβήσει πολύ σοβαρά και κρίσιμα περιστατικά που δεν ήταν γνωστά στο δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση αυτή και τα οποία δικαιολογούν τη μεταρρύθμιση της. Ειδικότερα, μέχρι να κριθεί οριστικά το ζήτημα της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και του τρόπου επικοινωνίας του καθού μ` αυτά, πρέπει να αφαιρεθεί προσωρινά η γονική μέριμνα τούτων από τον καθού, ο οποίος πιθανολογείται ότι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να την ασκεί, διότι το γεγονός αυτό του παρέχει δικαιώματα που βλάπτουν την ομαλή διαβίωση και την ψυχοσωματική ανάπτυξη των ανηλίκων. Για να μην αποκλεισθεί όμως εντελώς από την επικοινωνία του με τα ανήλικα τέκνα του, κρίνεται προτιμότερο να έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί μ` αυτά περιορισμένα, δηλαδή το πρώτο και τρίτο Σάββατο κάθε μήνα και από ώρα 10:00 π.μ., μέχρι 14:00 μ.μ., πάντοτε όμως με την παρουσία της αδελφής του Ε.Μ. του Χ. Τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας βαρύνουν τον καθού, λόγω της ήττας του, προσδιορίζονται δε στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ. [...]

Δεν υπάρχουν σχόλια: